Polscy artyści
7 lutego 2023
Max-X
Max-X to polski projekt muzyczny Macieja Młyńskiego, który swoją muzyczną pasję prowadzi od 2004 roku, gdy jeszcze ukrywał się pod pseudonimem Max M. Wówczas były to produkcje związane bardziej z szeroko pojętym stylem „techno-dance” oraz przeróbkami i remiksami innych znanych przebojów. Fascynacja dźwiękami space-synth, która od zawsze w nim tkwiła zaowocowała tym, że w roku 2020 powstały pierwsze, bardziej konkretne projekty związane z tym stylem. W końcu, w maju 2021 roku Maciej postanowił zrobić swego rodzaju muzyczny żart, który okazał się znamienny w jego karierze. Powstał utwór „Digital Machine”, niejako odwzorowujący klimat i brzmienie przeboju „Living On Video” grupy Trans-X z roku 1983. Była to też próba wyczucia nastrojów, reakcji ludzi na tego typu brzmienie. Aby dodać wiarygodności brzmienia i celowych nawiązań do znanej kanadyjskiej formacji Max M zmienił też nazwę na Max-X. Okazało się, że numer bardzo dobrze się przyjął i idąc za ciosem powstał drugi utwór „Robotic Dance„, utrzymany w podobnym klimacie, a zaraz później – kolejny „Virtual Noise„. Nadszedł moment, w którym Max-X musiał zdecydować, w którym kierunku muzycznym kontynuować swoje prace. Chcąc rozwiać pewne wątpliwości Maciej skontaktował się z producentem i właścicielem wytwórni Space Sound Records w Stanach Zjednoczonych – Markiem Kołodyńskim, który szybko przekonał Macieja, że obrał właściwy kierunek i należałoby kontynuować z tego typu produkcjami. Krótko później powstał kolejny świetny numer „Face To Face” i pojawiła się myśl o premierowym albumie.
Materiał na pierwszą płytę powstał w krótkim czasie i było tylko kwestią czasu pod jakim szyldem zostanie wydany. Ostatecznie wydała go wytwórnia Ameros w listopadzie 2022 roku. Produkcją płyty „Virtual World” zajął się Greg Mancol.
Przebój „Digital Machine” bardzo dobrze radził sobie w różnych stacjach internetowych, które kultywują i promują muzykę lat 80-tych, wspierając tym samym nowych wykonawców idących tropem gwiazd tamtego okresu. Na uwagę zasługuje zdobycie 1 miejsca na liście przebojów radia RMI i utrzymanie się tam na pierwszym miejscu przez 9 tygodni. Równie dobrze spisuje się też w notowaniach Gorącej 10-tki New Generation Italo Disco w radiu RM80.
W projekcie Max-X rolę kompozytora, aranżera, muzyka oraz wokalisty pełni Maciej, ale jak możemy usłyszeć i zobaczyć jest też druga, żeńska połowa zespołu, którą doskonale dopełnia wokalistka „Viola”.
Maciej muzycznej sztuki uczył się właściwie sam. W epoce dominacji Italo-Disco przez 5 lat był Dj-em. Potem kilka lat uczył się gry na gitarze oraz instrumentach klawiszowych. Jak sam mówi, zawsze chciał być „samowystarczalny” w muzycznych podbojach. W pewnym sensie w 2003 roku pomogła też znajomość i możliwość produkcji muzyki na komputerze.
Z twórczością Max-X możecie zapoznać się na portalu Bandcamp.
7 listopada 2022
Voo Voo – Premiera
Trudno znaleźć zespół podobny do Voo Voo, który od lat jest synonimem muzycznego kunsztu, a zarazem wciąż poszukuje i nie daje się wpisać w sztywne ramy podziałów gatunkowych. Improwizacja muzyczna połączona z bezpretensjonalną zabawą słowem i metaforami to nie tylko znak rozpoznawczy składu, ale też gwarancja zaskakującego, poruszającego materiału muzycznego.
Najnowsze wydawnictwo zespołu, zatytułowane po prostu „Premiera” trafiło do sprzedaży 28.10.2022r. Na płycie znajduje się 11 autorskich utworów, w tym znane już publiczności single „Bezruch” nagrany wspólnie z wybitną kompozytorką, pianistką i wokalistką – Hanią Rani oraz „Łajba” z udziałem wyjątkowej artystki Mashy Natanson.
Tak o powstawaniu albumu mówi sam Wojciech Waglewski:
„Przy okazji tych nagrań doszło do fantastycznej współpracy z dwiema kobietami: Mashą Natanson, której talent naprawdę zasługuje na rozpowszechnienie i jeśli choć trochę nam się to udało to już jest to sukces. Spotkanie z Hanią Rani było wyjątkowo i zaskakująco wręcz spójne, gdyż jak się okazało moja anarchia harmoniczna i nieprzewidywalność inwencji muzyków zespołu są jej bliskie. Spotkania zespołu w studiu były bardzo intensywne. Nagrania trwały krótko po to by nie uronić nic z energii, którą mamy nadzieję przenieść na scenę za niebawem. To jest płyta Voo Voo, brzmi jak płyta Voo Voo, wygląda jak płyta Voo Voo i smakuje jak płyta Voo Voo. Smacznego… Wagiel”
Większość utworów została zarejestrowana „na setkę” podczas improwizacji na żywo w studio. W nagraniach udział wzięli:
Wojciech Waglewski – głos, gitara
Mateusz Pospieszalski – głos, saksofony altowy i barytonowy, klarnet basowy, fortepian
Karim Martusewicz – gitara basowa, kontrabas
Michał Bryndal – perkusja, instrumenty perkusyjne
Hania Rani – głos, pianino (1,11)
Masha Natanson – głos (5)
Piotr Chołody – stylophone, tanpura, perkusjonalia (2,4,8,10)
Tracklista: 1. Ochota (gościnnie Hania Rani) 2. Leżozwierz 3. Ulicy okno 4. Się porobiło 5. Łajba (gościnnie Masha Natanson) 6. Beskidy 7. Bez saxu 8. Bez sensu 9. Bez nerw 10. Beztrosko 11. Bezruch (gościnnie Hania Rani)
źródło: kulturalny sklep.pl
Dezerter – 1986, co będzie jutro?
Panowie z Dezertera postanowili zajrzeć do swojego archiwum. Efektem tych poszukiwań jest album „1986, co będzie jutro?”, który światło dzienne ujrzy już 9 września. Zespół w następujący sposób zapowiada najnowsze wydawnictwo:
– Wiosną 1986 roku, nagrywaliśmy utwory do składanki „Jak punk to punk”. Dzięki pomocy realizatora Włodka Kowalczyka udało nam się zarejestrować na żywo osiem dodatkowych numerów, poza zgodą i wiedzą cenzury. To ostatnia sesja ze Skandalem w roli naszego wokalisty. Taśma leżała 36 lat pośród innych archiwaliów zespołu aż do dziś. Udostępniamy ją teraz w postaci płyty „1986, co będzie jutro?” (Dzika sesja ze studia na Wawrzyszewie).
W sieci pojawił się utwór „Pałac”, który promuje „1986, co będzie jutro?”.
Na płycie znajdzie się osiem utworów:
1. Kolaboracja 2. Polska złota młodzież 3. Pałac 4. Śmierdząca rzeczywistość 5. Zatańcz 6. Postęp 7. Tchórze 8. Co będzie jutro?
źródło: terazmuzyka.pl
27 stycznia 2022
CETI – CETI
Już 25 lutego 2022 r. do sprzedaży trafi nowa płyta metalowej grupy CETI, na czele której stoi Grzegorz Kupczyk. Wokalista zaliczany do legend polskiego heavy metalu ujawnił już pierwsze szczegóły premierowego wydawnictwa. Grzegorz Kupczyk pod koniec 2021 roku wypuścił dwupłytowe składankowe wydawnictwo podsumowujące jego 40 lat na muzycznej scenie. Wokalista swoją muzyczną przygodę zaczął z formacją Kredyt, ale stałe miejsce w polskim metalowym panteonie zyskał dzięki dokonaniom z grupą Turbo, z którą nagrał takie kultowe płyty jak m.in. „Dorosłe dzieci” czy „Kawaleria Szatana”. W 1989 roku założył zespół CETI, z którym działa do dziś dnia i wydał 11 płyt studyjnych. Dotychczasowy dorobek zamyka nominowany do Fryderyka album „Oczy martwych miast” z 2020 r., ale formacja właśnie ujawniła szczegóły jego następcy.
W trakcie swojej muzycznej kariery Kupczyk współpracował też z takimi formacjami jak m.in. Aion, Panzer X, Esqarial, Kruk i Non Iron. W 2012 roku za wybitny wkład w kulturę narodową uhonorowany został Złotym Krzyżem Zasługi.
25 lutego ukaże się płyta zatytułowana po prostu „CETI”.
„Na pewno inna, bardziej zadziorna. Smaku dodaje fakt, iż spotykaliśmy się regularnie podczas obostrzeń i aby nie tracić czasu na narzekanie i tkwienie w bezczynności, postanowiliśmy przygotować nowy materiał. Kompozytorem i głównym aranżerem jest Tomek Targosz, ja jak zwykle zająłem się stworzeniem linii melodycznych oraz tekstami” – informuje Grzegorz Kupczyk. Będzie to pierwszy album CETI nagrany bez udziału grającej na klawiszach Marii „Marihuany” Wietrzykowskiej – współzałożycielka grupy ma poważne problemy zdrowotne.
Obecnie u boku lidera występują Tomasz Targosz (bas), Bartosz Sadura (gitara), Jakub Kaczmarek (gitara) i Piotr Szpalik (perkusja).
Oto tracklista płyty „CETI”:
1. „Głos krwi”
2. „Horyzont życia”
3. „Zaraza”
4. „Adrenalina”
5. „Portret”
6. „Pajac”
7. „Posłańcy”
8. „Syn przestworzy”
9. „Po drugiej stronie życia”.
źródło: interia.pl
11 października 2020
Paweł „Kelner” Rozwadowski nie żyje. Współzałożyciel Izraela i Deutera miał 58 lat
W wieku 58 lat zmarł Paweł „Kelner” Rozwadowski, muzyk zespołów Izrael i Deuter, ważna postać polskiej sceny alternatywnej.O śmierci „Kelnera” poinformowali koledzy z zespołu Izrael, którego Rozwadowski był wokalistą, gitarzystą i współzałożycielem wraz ze zmarłym w 2018 r. Robertem Brylewskim. „Pawła nie ma już z nami. Bezsilność i pustka w głowie ukradły wszystkie słowa” – napisali muzycy na Facebooku.Paweł „Kelner” Rozwadowski – gitarzysta, wokalista, kompozytor – był jedną z centralnych postaci polskiej muzyki undergroundowej.Od końca lat 70. minionego wieku tworzył zespoły pierwszej fali polskiego punk rocka: Fornit, Dexapolcort, Deuter i Izrael, który po wielu zmianach składu i z przerwami, działał do dziś.
27 lipca 2020
Nie żyje Michał Giercuszkiewicz. Zmarł legendarny perkusista Dżemu.
Nie żyje Michał Giercuszkiewicz. Znany perkusista bluesowy zmarł w poniedziałek 27 lipca 2020 roku. Współpracował z wieloma zespołami. W latach 1981-1986 grał w Dżemie, a od 2003 roku jego brzemienia mogliśmy posłuchać w bluesowym zespole Śląska Grupa Bluesowa. Miał 86 lat.
Michał „Gier” Giercuszkiewicz urodził się 29 września 1954 roku w Katowicach. Swoją karierę zaczynał na początku lat 70. w zespole Apogeum. Muzyk miał ogromny dorobek jako perkusista wielu legendarnych polskich zespołów bluesowych i rockowych (m.in. Dżem, Apogeum, Kwadrat, Krzak, SBB, Free Surprises, Cree, Bezdomne Psy, Śląska Grupa Bluesowa, Jan i Józef Skrzek, Loco Richter, Elżbieta Mielczarek). Giercuszkiewicz współtworzył i nagrał większość znanych utworów grupy Dżem z Ryszardem Riedlem, który był jego przyjacielem. Artysta od wielu lat mieszkał w Bieszczadach w zbudowanym przez siebie domu na wodzie na Zalewie Solińskim.
Perkusista wydał niedawno nowy album. Jego premiera odbyła się 19 czerwca. Podwójny album Michała „Giera” Giercuszkiewicza został zatytułowany „Wolność”. Pierwszy krążek nosi tytuł „Dzisiaj”, drugi to „Wczoraj”
5 maja 2020
Nie żyje Piotr Nowak. Był gitarzystą basowym w Blackout i Breakout
Piotr Nowak urodził się w 1948 roku, karierę rozpoczął w latach 60. w bigbitowych formacjach, takich jak Kornuty czy Halniaki. Potem współpracował z zespołem Blackout, a później stworzoną z niego grupą Breakout, której liderem był Tadeusz Nalepa. W ostatnich latach basista nagrywał i koncertował z własnym zespołem bluesowym – Piotr Nowak Band. Muzyk zmarł 3 maja w szpitalu w Gorlicach, po walce z chorobą nowotworową. Miał 71 lat.
8 kwietnia 2020
Andrzej Adamiak, lider grupy Rezerwat, nie żyje
„Dziś przed godziną 11. nagle i przedwcześnie zmarł Andrzej Adamiak. Lider zespołu Rezerwat, a przede wszystkim mój tata” – zacytował słowa Bartosza Adamiaka oficjalny fanpage zespołu Rezerwat.
Rezerwat to legendarna grupa rockowa, założona w 1982 roku w Łodzi. Jeden z najpopularniejszych zespołów lat 80. i 90. Czołową postacią grupy był jej założyciel i autor większości materiału Andrzej Adamiak – kompozytor, autor tekstów, producent, wokalista i gitarzysta basowy.
1 maja 2019
Nie żyje Izabela Skrybant-Dziewiątkowska, liderka Tercetu Egzotycznego
Nie żyje Izabela Skrybant-Dziewiątkowska, piosenkarka, liderka Tercetu Egzotycznego. Artystka odeszła nad ranem 1.05.2019r w wieku 78 lat po walce z ciężką chorobą. Informację o śmierci przekazał jej zespół.
Izabela Skrybant-Dziewiątkowska była wokalistką Tercetu Egzotycznego od samego początku, od 1963 roku. Artystka zmagała się rakiem trzustki. O chorobie dowiedziała się przypadkiem.
Izabela Skrybant-Dziewiątkowska urodziła się w 1938 r. w Łukowcu Wiszniowieckim k. Lwowa. Była żoną zmarłego w 2002 r. założyciela Tercetu, Zbigniewa Dziewiątkowskiego. Od 1963 r., czyli od samego początku zespołu była związana z Tercetem Egzotycznym. Grupa wydała ponad 20 płyt z muzyką latynoamerykańską.
W 2010 roku została wyróżniona medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W kwietniu 2017 roku ukazał się wywiad-rzeka z artystką, zatytułowany „Pamelo, żegnaj”.
inf. kultura.onet.pl
5 października 2018
Anna Jurksztowicz – O miłości, ptakach i złych chłopakach
„Diamentowy kolczyk”, „Stan pogody”, „Hey Man!”, „Zmysły” – to największe przeboje Anny Jurksztowicz. Gwiazda lat 80. i 90. powraca albumem „O miłości, ptakach i złych chłopakach”. Premiera – 5 października.
Przy nowym albumie wokalistce pomagali producent muzyczny, pianista i aranżer Grzegorz Stasiuk (przez osiem lat był klawiszowcem w zespole Psychodancing Macieja Maleńczuka) oraz autor wszystkich tekstów Michał Zabłocki (pisał m.in. dla Grzegorza Turnaua i Czesława Mozila) i kompozytor wszystkich piosenek Andrzej Bonarek, obecnie szef muzyczny Małopolskiego Ogrodu Sztuk.
„Zabłocki stworzył coś na wzór concept albumu – opowiedział historie skupione wokół spraw damsko-męskich, składające się w jedną spójną całość. Tytuł płyty zdradza, że nie są to koniecznie historie szczęśliwe” – opowiada wokalistka.
„Co mnie szczególnie uderzyło u Michała, to znajomość natury kobiecej. Groźny typ! Gdyby był psychologiem, kobiety by waliły do niego drzwiami i oknami” – podkreśla Jurksztowicz.
Pierwszym singlem promującym album jest „Mój książę”.
Wersja preorderowa dodatkowo zawiera autograf wokalistki oraz nagrany w 1992 roku i nigdy wcześniej nie publikowany album Anny Jurksztowicz z piosenkami Krzesimira Dębskiego i Jacka Cygana „Kochaj mnie zwyczajnie”.
Oto szczegóły płyty „O miłości, ptakach i złych chłopakach”:
1. „Kogo zechcę tego mam”
2. „Popieprzona”
3. „Ty baba ja chłop”
4. „Mój książę”
5. „Bujamy się (po słowie słowo)”
6. „Nigdy w życiu nic na siłę”
7. „Sto papug”
8. „Zamienię się na los (SOS)”
9. „Deklinacje”
10. „Oskarżam cię”
11. „Przez drogi”
12. „Błąd”
13. „Titanic”
14. „Tylko luz”
15. „Będę miała dom”.
interia.pl
4 kwietnia 2018
Martyna Jakubowicz – Zwykły Włóczęga
13 kwietnia 2018 r. nakładem Universal Music Polska ukaże się nowy album Martyny Jakubowicz zatytułowany „Zwykły włóczęga”, który jest poświęcony twórczości Boba Dylana (w 2016 otrzymał literacką nagrodę Nobla). Dylan jest autorem i kompozytorem ponad 500 piosenek. Jego ogromny wpływ na światową muzykę rozrywkową jest niezaprzeczalny.
„Zwykły włóczęga” to 11 piosenek w 11 różnych, niekiedy zaskakujących aranżacjach.
Martyna Jakubowicz mówi:
To moje drugie podejście do piosenek Dylana. Nie sądziłam, że jeszcze się to wydarzy. Propozycja przyszła sama. Nie miałam w planie takiej płyty. Nagroda Nobla dla Dylana nie była dla mnie zaskoczeniem, ale też nie ona była powodem tej sesji nagraniowej – po prostu lubię jego piosenki.
W komentarzu do płyty Martyna Jakubowicz napisała tak:
– Od momentu wyjazdu Roberta Allena Zimmermana z miasteczka Hibbing w stanie Minnesota minęło już wiele lat, jednak Bobo Dylan nadal gra swoją trasę bez końca.
– Wierzy, że Buddy Holly tchnął w niego całą duszę na koncercie dzień, czy dwa przed śmiercią.
– Wierzy, że sny są prawdziwe, że dzieją się naprawdę.
– Wierzy, że śpiewanie o rzeczach ważnych dla ludzi i tym samym dla niego, jest źródłem sensu.
– Nie chce, aby słowa były kołkami na których wiesza się nuty.
– Chce, aby ze słów piosenki można było nauczyć się żyć i żeby ludzie poczuli swoje własne emocje.
– Nie da się go zdefiniować, bo jest człowiekiem kameleonem.
– Zresztą definicja nie jest tu potrzebna, bo i po co.
– Wielu ludzi widzi w nim proroka, ja widzę w nim człowieka.
– Czy jego piosenki, to literatura?
– Nie sądzę, żeby zaprzątał sobie głowę odpowiedzią na to pytanie.
– Cieszy go, że jego piosenki znalazły miejsce w sercach wielu ludzi na całym świecie.
– Moje serce też mu dziękuje i jest mu bardzo wdzięczne.
Lista utworów:
1. Ballada o Chudzinie (5:57)
2. Zwykły włóczęga (2:51)
3. Nie mów nic, szkoda słów (3:23)
4. Skąd tyle zmian (3:54)
5. Ballada o Hollisie Brownie (3:23)
6. Posłaniec zła (3:29)
7. Polityczny świat (2:38)
8. To nie dla mnie (3:37)
9. Do Ramony (3:36)
10. Handy Dandy – Śliczny Gładki (5:05)
11. Kilka słów na koniec opowieści (1:02) kilku słów Martyny
12. Piosenka dla Woody’ego (3:11)
W nagraniu płyty uczestniczyli Dariusz Bafeltowski grający na gitarach i innych instrumentach strunowych, Mieczysław Jurecki na basie, Tomasz Zeliszewski na perkusji (sekcja znana ze współpracy z zespołem Budka Suflera), Adam Niedzielin zagrał na instrumentach klawiszowych. Gościnnie wystąpił Dariusz Grela na co dzień współpracujący z zespołem Kroke.
www.universalmusic.pl
8 marca 2018
Nie żyje Piotr Janczerski. Wokalista Niebiesko-Czarnych miał 79 lat
W wieku 79 lat zmarł Piotr Janczerski, wokalista m.in. zespołów Niebiesko-Czarni i No To Co oraz autor tekstów piosenek. Informację o śmierci artysty potwierdził menedżer No To Co Aleksander Kawecki.
Janczerski był konferansjerem, kompozytorem, autorem tekstów i wokalistą popularnych zespołów: Niebiesko-czarni, z którym był związany od 1963 do 1967 r., i No To Co. Następnie założył Bractwo Kurkowe 1791 i grupę Fraction. Od połowy lat osiemdziesiątych ub. wieku artysta reżyserował widowiska plenerowe i współpracował z grupą Babsztyl (1983-1985). Zajmował się także kompozycją oraz pisaniem tekstów piosenek i scenariuszy programów dla dzieci.
Wylansował takie przeboje jak m.in.: „Te opolskie dziołchy”, „Pożar w Kwaśniewicach”, „A ja lubię defilady”, „Po ten kwiat czerwony”, „Ballada kataryniarzy”, „Gdy chciałem być żołnierzem” czy „Nikifor”.
Z grupą Niebiesko-Czarni wystąpił w filmie „Mocne uderzenie” w 1967 r., a z grupą No To Co w filmie „Milion za Laurę”.
Otrzymał m.in. medal 200-lecia USA za przygotowane widowiska „Wieczerza wigilijna u księcia Radziwiłła”, „Panie Kochanku” dla Polonii amerykańskiej. Za popularyzację polskiego folkloru otrzymał nagrodę państwową III stopnia Ministra Kultury i Sztuki oraz nagrodę Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji.
