Italo-Disco
31 marca 2018
Lian Ross
Urodziła się 8 grudnia 1962 roku w Hamburgu (Niemcy). Jej prawdziwe imię i nazwisko to Josephine Hiebel. Jest żoną znanego producenta muzycznego Louis’a Rodriguez’a. Piosenkarka, autorka tekstów, która wzięła udział w różnych projektach muzycznych. Swoją muzyczną karierę rozpoczęła w roku 1980 w zespole „Happy”. Cztery lata później, w 1984, pod artystycznym pseudonimem – Josy wylansowała utwór „Magic”, a rok później, już jako Lian Ross, nagrała dla wytwórni ZYX Record wielki przebój „Say You’ll Never”, którym to zdobyła wielką popularność w dyskotekach całej Europy. Tego samego roku ukazał się jej drugi maxi singiel „Fantasy” utrzymany w podobnym klimacie, co zostało docenione przez fanów. Rok 1985 to dla Lian Ross również praca w projekcie Creative Connection, stworzonym przez jej męża Luisa. Z grupą nagrała 3 maxisingle – „Call My Name”, „Scratch My Name” oraz „You’re My Heart, You’re My Soul” – znany z repertuaru duetu Modern Talking. W latach 90-tych Lian występowała również w kilku nowych projektach, z czego warto wymienić grupę 2 Eivissa oraz Fun Factory. Podsumowaniem twórczości Lian Ross jest album „The Best Of And More” wydany w 2005 roku przez niemiecką wytwórnię ZYX Music. W 2010 roku nagrała singiel „Minnie The Moocher” – utwór ten jest coverem nagrania Cab’a Calloway z roku 1938.
Co ciekawe, mimo że artystka była dosyć znana jako gwiazda Euro-Disco, to jej pierwszy studyjny album „I Got The Beat” został wydany dopiero w 2013 roku. Odradzające się Italo-Disco z gatunku New Generation otworzyło przed Lian nowe wyzwania. Zaczęła ponownie koncertować, pracowała również nad piosenkami z nowymi artystami – TQ oraz Mode One. Odwiedziła tak egzotyczne miejsca jak Kazachstan, gdzie w 2015 roku wystąpiła na żywo w kasynie Makao. W roku 2016 wytwórnia ZYX Music wydała dwupłytową kompilację zawierającą wszystkie przeboje Lian wraz z ich remiksami. W tym samym czasie pracowała też nad zupełnie nowym albumem wraz ze swoim mężem. Album ten ostatecznie został wydany 19 sierpnia 2016 roku. Największym przebojem z nowego krążka okazał się utwór „Game Of Love” – napisany dla Ryan przez Mode One. Następnym singlem promującym ów album był „Dr. Mabuse”. Do obu utworów nakręcono wideoklipy, aczkolwiek tylko „Dr. Mabuse” został wydany na czarnym krążku w wersji maxi-singlowej. Końcem 2016 roku wystąpiła przed publicznością Vilna na Litwie, a w roku 2017 nagrała piękną balladę „Viva La Paz”, specjalnie na okazję koncertu w Boliwii. Początkiem 2018 roku, na walentynki Lian Ross nagrała kolejną piosenkę wraz z Mode One – utwór „I Still Love”, który był zapowiedzią zupełnie nowego albumu.
Polscy fani mogli zobaczyć Lian na żywo podczas kolejnej edycji Baltic Party w roku 2019. Koncert zgromadził tłumy fanów na promie Stena Line i był wielkim wydarzeniem dla fanów muzyki dyskotekowej. Podczas koncertu po raz pierwszy zaśpiewała na żywo piosenkę „I Still Love”, w duecie z przybyłym z Hiszpanii Raulem Olivaresem (Mode-One). Utwór ostatecznie został zamieszczony na nowym albumie Lian, zatytułowanym „3L”. Trzecia płyta oficjalnie zostanie wydana 29 maja 2020 roku.
Ważniejsze single: Say You’ll Never (1985), Fantasy (1985), Neverending Love „Rap” (1986), It’s Up To You (1986), Oh Won’t You Tell Me (1987), Do You Wanna Funk (1987), Say Say Say (1988), Feel So Good (1989), Keep This Feeling (1994), I Wanna (2005), Never Gonna Lose (2005), Dr.Mabuse (2017), Young Forever (2019)
opracowanie dla RM80.pl: Artur Góralczyk
26 marca 2018
Magic System D.J.
Naprawdę nazywa się Ismael Blanco Ramos. Hiszpański muzyk, kompozytor, wokalista i producent muzyczny, zamieszkały w Katalonii. Urodził się 13 grudnia 1974 roku.. Artystyczny przydomek Magic System D.J. przyjął od początku swojej kariery muzycznej, która od lat związana jest z nurtem New Generation Italo-Disco. Od 2009 roku związany z hiszpańską wytwórnią płytową Five4It Records – stworzoną w celu promowaniu nowych talentów nurtu italo-disco. Pierwszy singiel Magic System D.J. – „Irene” został wydany na vinylu 12 listopada 2010 roku. Oprócz tytułowej piosenki na stronie A vinyla, na drugiej stronie czarnego krążka wydano dwa kolejne nagrania: „I Will Never Say Goodbye” oraz „Lost In My Dreams”. W 2011 roku Ismael Blanco czynnie przyczynił się do wielkiego powrotu grupy Squash Gang komponując piosenkę „Hey You”. Rok później, a dokładnie 12 września 2012 roku jako Magic System D.J. wydaje swój drugi maxi-singiel na czarnym krążku. Oprócz tytułowej piosenki „Inside” na stronie B znalazł się utwór „You Are My Fantasy”.
Była to ostatnia produkcja Magic System D.J. wydana przez wytwórnię Five4It Records. Mimo to jeszcze przez kilka lat Ismael współpracuje z wytwórnią i w roku 2013 komponuje utwór „Lost Tonight” dla legendy Italo-Disco – Brian’a Ice. Jest też autorem piosenki „Do You…”, która staje się wielkim przebojem Lenroya – kolejnego artysty powracającego po latach nieobecności, a także autorem piosenek „Forbidden Game” oraz „It’s A Dream” z repertuaru Kristiana Conde.
Na kolejny maxi singiel wydany na vinylu fani Magic System D.J. musieli poczekać aż do roku 2016, kiedy to ukazał się nakładem finlandzkiej wytwórni Rebirth Records (powiazaną z Flashback Records) – singiel „In Your Eyes”. Latem 2017 roku ukazuje się kolejna produkcja zawierająca aż 4 nowe utwory. Jest to maxi-singiel „Without Your Love” nagrany pod szyldem hiszpańskiej marki In-OUT Records.
Wiele przebojów Magic System D.J. zostało również wydanych na znanych i cenionych przez fanów gatunku składankach „ZYX Italo Disco New Generation”, a wcześniej również na serii „From Russia With Italo Disco”. Śmiało można powiedzieć, ze Ismael Blanco jest jednym z motorów hiszpańskiej sceny italo-disco i jednym z czołowych kompozytorów tego nurtu w ostatnich latach.
opracował Artur Góralczyk dla RM80.pl
26 marca 2018
Riccardo Campa
Riccardo Campa (pseudonim Ricky Campa) urodził się w Mantovie (Włochy) 4 maja 1967 roku.
W chwili obecnej pracuje i mieszka w Polsce, w Krakowie. Oprócz śpiewania i grania, pisze również książki i jest wykładowcą socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Swoją muzyczną karierę rozpoczął jako nastolatek na początku lat 80-tych. W tych latach Mantova zaliczała się do stolic Italo Disco, więc trudno było nie zarazić się tym stylem. Ken Laszlo, Robert Bravo, Dave Rodgers, Domino, Tony Caranci, Dee Dee, Spagna i wiele innych artystów i producentów muzycznych pochodziło z Mantovy i jej okolic, a ich etykietę firmowały wytwórnie takie jak Memory i A Beat C.
Były to fantastyczne czasy dla fanów Italo Disco i dla tych którzy poszukiwali swojego stylu. Znaczący fakt miało to że Riccardo był dobrze zorientowany w nowym rodzaju muzyki elektronicznej i progresywnego rocka, i dzięki temu skończył na pisaniu dance’owych utworów i współpracy z kilkoma artystami Italo Disco.
Przez długi czas, zanim rozpoczął swoją solową karierę, był muzykiem w zespole i gościem estrady, grał na gitarze i basie z różnorodnymi artystami i zespołami muzycznymi; w latach 80′, był gitarzystą i autorem tekstów piosenek zespołu rockowego „CHARISMA”, basistą zespołu nowej fali muzycznej – „The Nightfall”, i gitarzystą wybijającego się zespołu pod nazwą Piscoformaci. Ze swoimi towarzyszami „otwierał” koncerty Roberta Bravo, Ciao Fellini i wielu innych artystów w dyskotekach na Północy Włoch i koncertach na wolnym powietrzu. Jako specjalny gość grał na keybordzie i gitarze na koncertach Dee Dee.
Po kilku latach był już bardzo dobrze zorientowany w branży muzycznej. Dostał propozycję grania jako główny gitarzysta i autor piosenek grupy heavy metalowej Messerschmidt 109 – częściowo inspirowane Iron Maiden, Metallica i Manovar – która wygrała w 1996 konkurs Maratona Rock w Mantovie.
W tym czasie pracował głównie jako dziennikarz i pisarz więc jego granie było bardziej pasją, niż zawodem. W 1996 opuścił zespół HM i swoją ojczyznę, by podjąć pracę na Uniwersytecie w Polsce w Toruniu. Jakkolwiek nigdy nie porzucił swojej pasji do muzyki i zaczął śpiewać i grać w swingowo-jazzowej grupie o nazwie La Banda,zespół nagrał płytę w 1998 (Al Capone/Mia – Suoneria Studios) która masowo sprzedała się dzięki fanom retro-swingu, szczególnie z USA. Następnie rozpoczął swoją solową karierę w Polsce, powracając do muzyki dance, nowej fali, italo disco, elektronicznej itp. Jeżeli chodzi o muzykę elektroniczną, największy wpływ artystyczny na jego produkcje miała twórczość takich gwiazd z lat 80, jak John Foxx, Ultravox, Devo, Simple Minds, New Order, Rockets, Kraftwerk, Eurythmics, Gary Numan i David Bowie. Posiadał również zamiłowanie do rockowych kapel takich, jak Le Orme, PFM, Yes, Queen, Faith No More, i fenomenalnych artystów jak Frank Zappa, Franco Battiato. Jego ulubienicami wśród głosów żeńskich są Tiziana Rivale i Annie Lenox.
Ulubionymi wykonawcami Italo Disco Riccardo Campy są Ken Laszlo (szczególnie jego nowe płyty) i Tom Hooker/Den Harrow. Ogólnie rzecz ujmując jego kompozycje muzyczne można scharakteryzować jako rockowe, połączone z brzmieniami elektronicznymi i cechujące się melodiami. Od lat koncertuje w Europie Wschodniej (ale też i w Holandii, Wlk. Brytanii i we Włoszech) z repertuarem, w skład którego wchodzą jego własne utwory plus Italo Disco i tzw. HI-NRG, czyli hity takie, jak „Self Control” RAFa, „You Spin Me Round” Dead or Alive, i „Relax” Frankie Goes to Hollywood.
W 2001, wydał swój solowy album – Nessunluogo (Lubomski Agencja & Radio Pik), z kompozycjami, które ewoluowały z eurobeatu do italo dance. Dwie piosenki z tego albumu („Comunicazione” i „Ciao bella ciao”) zostały użyte do ścieżki dźwiękowej filmu „Non sono io” w reżyserii Gabriela Iacovane, który jest jego najlepszym przyjacielem. W tym też filmie Riccardo Campa zagrał jako gość specjalny, rolę jego samego jako Włoskiego piosenkarza robiącego karierę w Polsce. Riccardo Campa nigdy nie miał prawdziwego przeboju, zawsze pozostawał w tzw. podziemiu. Odkąd udziela się intelektualnie, media zaczęły zwracać na niego uwagę, najczęściej włoska i polska prasa, czasami TV. Riccardo Campa pracował przez jakiś czas jako DJ w Radiu Kraków, ale z powodu braku czasu zrezygnował.
Obecnie współpracuje z Flashback Records i King-O. W latach 80-tych skomponował i nagrał wiele utworów w stylu italo disco, które nigdy nie ujrzały światła dziennego.
Na szczęście Italo Disco przeżywa obecnie swój renesans i dlatego jest to idealny moment, aby upublicznić niewydane wcześniej nagrania! Pierwsze perełki już nadchodzą: „Another Day”/”Madness” czy „Desperado”/”Casanova” – do nabycia na czarnym winylowym maxisinglu!
Albumy:
2001 Nessunluogo
2011 The Italian Way
Ważniejsze nagrania:
1998 Al Capone
2001 Ciao Bella Ciao
2009 Desperado
2009 Casanova
2010 Looking For A Way Out
2011 Celebration
2011 Aurora
2014 Ah Ah Ah
2016 The Future Is You
2016 Stay
Tłumaczyła Sylwia Lepiochin
Drobne poprawki: Torris
Ricardo Campa Official Website
26 lutego 2018
Italo Disco Heroes
Nakładem niemieckiej wytwórni ZYX Music ukazał się album Italo Disco Heroes. Kompilacja zawiera 20 utworów, które są doskonale znane fanom gatunku. Mimo, że wiele z zawartych w wydawnictwie utworów ukazało się wcześniej na rożnych innych, podobnych składankach to jest to album, który na pewno pozwoli poznać historyczne przeboje i gwiazdy gatunku Italo-Disco – nowym, być może młodszym słuchaczom, którzy rozpoczynają swoją przygodę z muzyką Italo-Disco.
Tracklista:
1.Radiorama – Chance To Desire 4:10
2.Lian Ross – Say You’ll Never 3:39
3.Miko Mission – The World Is You 3:57
4.P. Lion – Happy Children 3:40
5.Koto – Jabdah 3:36
6.Silver Pozzoli – Around My Dream 4:29
7.Brian Ice – Talking To The Night 4:20
8.Grant Miller – Colder Than Ice 3:55
9.Scotch – Disco Band 4:00
10.Ryan Paris – Dolce Vita 3:54
11.Brando – Rainy Day 3:59
12.Valerie Dore – The Night 3:54
13.Jimmy & Suzy – Come Back 3:44
14.Baby’s Gang – Happy Song 3:28
15.J.d. Jaber – Don’t Wake Me Up 4:25
16.Linda Jo Rizzo – Heartflash 3:58
17.Laserdance – Humanoid Invasion 3:20
18.The Hurricanes – Only One Night 3:33
19.Ken Laszlo – Hey Hey Guy 3:21
20.Savage – Don’t Cry Tonight 3:06
2 lutego 2018
Baltic Party 2018
Baltic Party to jedyna tak duża impreza z muzyką lat 80. na pokładzie!
Tym razem wielka gratka dla każdego fana Italo Disco i wielki powrót legendy po wielu latach – na naszej scenie wystąpi od dawna oczekiwany w Polsce Silver Pozzoli! Drugi wykonawca to znany i lubiany Riccardo Campa. Dwie niepowtarzalne i unikalne osobowości, z charyzmatycznym kontaktem z publicznością. To będzie niezła gratka dla fanów Italo Disco!
Przeżyj ten wyjątkowy koncert i wybierz się na Baltic Party – dwudniową imprezę taneczną i przenieś się w czasie. Spotkaj się ponownie z melodyjnym, elektronicznym disco lat 80. Po całonocnej zabawie, następny dzień przywitaj z pokładu statku podziwiając szwedzkie wybrzeże. Popołudnie zacznij od zjedzenia lunchu – to obfity szwedzki stół all inclusive, z piwem bez ograniczeń. Resztę dnia wypełni Ci odpoczynek i udział w programie rozrywkowym.
Rejs z noclegiem i imprezą z koncertem gwiazd Italo Disco lat 80.
Wypłynięcie: 21.04.2018
Bilety w cenie 189 pln:
. rejs promem;
. miejsce w kabinie 2-os. z łazienką;
. lunch all inclusive (szwedzki stół, piwo w cenie);
. wieczorna impreza;
. rozrywka na statku podczas dnia;
. koncert gwiazd: Silver Pozzoli oraz Riccardo Campa – koszt biletu na koncert (10 zł) został ujęty w cenie pakietu.
28 października 2017
Italoconnection – Metropoli
Legenda Italo Disco Federico Di Bonaventura aka Fred Ventura ze specjalistą od dźwięku Paolo Gozzetti wydali swój wspólny kolejny album jako projekt Italoconnection. Album „Metropoli” jest najbardziej śmiałym i dynamicznym wydaniem do tej pory, jest podsumowaniem wszystkich doświadczeń Freda Ventura i Paolo Gozzetti. To ich elektroniczny manifest muzyczny, manifest z europejską wizją. Na płycie usłyszymy wokale Francesci Gastaldi, Alessandry Contini, Martina Blix oraz Francesco Rago. Premiera miała miejsce 18 października.
Tracklista:
01. Horizon
02. Humanize
03. Sleeping
04. King Of The Night
05. Neon Disco
06. Unbelievable
07. Voyage
08. Life Happens
09. Conversation
10. Exil
11. Metropoli
14 września 2017
Lenroy
Lenroy Carvalho to hiszpański piosenkarz pochodzący z Terrasy, a obecnie zamieszkały w Barcelonie. Swoje urodziny obchodzi 14 września. Od początku swojej muzycznej kariery związany z hiszpańską odmianą italo-disco. Jego pierwszy singiel „Ciao Ciao Gigolo” z 1987 roku został wydany przez wytwórnię Don Disco i stał się przebojem dyskotek całej Europy. Niestety kolejne single – „Everytime” z 1988 roku oraz Big Fun z 1989, nie przyniosły mu już takiego rozgłosu. Nie bacząc na to Lenroy nadal tworzy kolejne piosenki w latach 90-tych w stylu eurodance. W 1991 roku wraz z Victorem Saez’em nagrywa singiel „Africa CoCo Beat”. Dwa lata później ukazuje się na długo ostatni jego utwór „Como el perro y el gato”. Brak sukcesów zepchnął Lenroya na drugi plan, gdzie udzielał się jako autor i kompozytor dla innych wykonawców. Nagrywa też kilka piosenek pod innymi pseudonimami, np. jako Plastic Man. Na kolejny singiel Lenroya przychodzi poczekać aż do roku 2001, kiedy to nakładem wytwórni Binary ukazuje się przebojowy kawałek „Island In The Sun”. Niestety nie zostaje on doceniony i ginie w gąszczu wielu podobnych produkcji.
Pewnym przełomem w karierze Lenroya jest rok 2013, kiedy to Lenroy nagrywa dwa nowe przeboje utrzymane w klimacie lat 80-tych i rzecz jasna w nurcie nowej generacji Italo-Disco. Na czarnym krążku wydanym przez wytwórnie Five4It Records zamieszono „Do You…” oraz „Tonight Again”. Oba utwory znajdują podatny grunt wśród fanów gatunku. Kolejną szansą na powrót na scenę i promocję nowych hitów Lenroy otrzymuje z Polski, zaproszony do Warszawy, na imprezę „I Love Disco Spain Party” organizowaną przez witrynę top80.pl. Dwa lata później Lenroy zostaje zaproszony na Baltic Party 2015, gdzie występuje obok sławy italo-dico – Brian’a Ice oraz wschodzącej gwiazdy New Generation – Mode One. Tego samego roku Lenroy podejmuje współpracę z Tony’m Costa – hiszpańskim kompozytorem, muzykiem i producentem, z którym przybył na Baltic Party, gdzie zaśpiewał dla Polskiej publiczności swoje największe przeboje oraz nowo nagrany hit „Give Me A night”. Utwór został wydany na słynnej składance niemieckiej wytwórni ZYX Music – Italo Disco New Generation. Rok później również we współpracy z Tony’m Costa Lenroy nagrywa kolejny przebój „You Are The Girl”. Dla Lenroya jest to czas występów na żywo i pokazania się ponownie jako wielki talent artystyczny i wokalny. Niestety nieporozumienia ze swoim producentem okazały się na tyle duże, że panowie zrywają współpracę. Lenroy ponownie usuwa się w cień.
Obecnie zajmuje się sektorem mieszkaniowym i prowadzi swój własny biznes.
16 lipca 2017
I Love Disco Summer Vol.5
Hiszpańska wytwórnia płytowa Blanco Y Negro wypuściła na rynek muzyczny piątą część składanki „I Love Disco Summer”. Ta dwupłytowa kompilacja ze słonecznymi dyskotekowymi przebojami pojawiła się w sprzedaży 7 lipca.
1-1 Baltimora – Tarzan Boy (Summertime Version) 6:47
1-2 Modern Talking – Cheri Cheri Lady 4:25
1-3 Gazebo – I Like Chopin 7:39
1-4 Jimmy Cliff – Reggae Night 5:22
1-5 Mike Francis – Survivor 6:05
1-6 Kano – Queen Of Witches (Special Extended Mix) 6:16
1-7 Kasso – Dancing On The Beach 6:15
1-8 Brian And The Eden – Celebration Tonight 6:08
1-9 Scotch – Mirage (Swedish Re-Edit) 8:38
1-10 Italian Boys – Midnight Girl 5:44
1-11 Rofo – Beach Love 6:18
1-12 Valerie Dore – It’s So Easy In The Night To Get Closer (Valerie Dore Megamix) 9:00
2-1 Silvio Pozzoli – Chica Boom 5:25
2-2 P. Lion – Kings Of The Night 5:30
2-3 Ric Fellini – Welcome To Rimini (Remix) 6:09
2-4 Ken Laszlo – Don’t Cry (The Marquee Remix) 7:35
2-5 Patty Ryan – Stay With Me Tonight 5:43
2-6 Daydream – In The Night 5:13
2-7 G.J. Lunghi – Acapulco Nights 6:27
2-8 Plastic Mode – Mi Amor (U.S. Remix) 6:49
2-9 Betty Miranda – Dance 6:19
2-10 Helen – Tunis Tunis 6:14
2-11 Ross – Búscame 6:49
2-12 Xalan – I Only Move For Money 6:15
14 czerwca 2017
Baltimora – Tarzan Boy (1984)
2 czerwca 2017
MIKE MAREEN – Dance Control
Deluxe CD Music wznawia album Mike Mareen – Dance Control wydaną pierwotnie w 1987 roku. To na tej płycie znajdziemy takie hity jak „Love Spy” czy „Agent Of Liberty„. 30 czerwca dostaniemy odnowiony cyfrowo dźwięk z dodatkowymi nagraniami uzupełniającymi ten znakomity taneczny album.
10 kwietnia 2017
Francesco Napoli – Balla..Balla! (1987)
29 marca 2017
Gazebo – I Like Chopin (1983)
29 marca 2017
Gazebo – Masterpiece (1982)
29 marca 2017
Gazebo – Lunatic (1983)
19 marca 2017
Trans-X
Grupa Trans-X powstała w 1981 roku w Kanadzie. Swój międzynarodowy sukces zapewniła sobie właściwie dzięki jednemu przebojowi „Living On Video”. Założycielem Trans-X był Pascal Languirand (urodzony 3 maja w Paryżu, we Francji) – kanadyjski muzyk, kompozytor, który jeszcze w latach 70-tych pracował z muzyką elektroniczną dla różnych programów telewizyjnych. Powoli odkrywał nowe możliwości jakie przyniosły do świata muzyki syntezatory. W 1981 roku do współpracy zaprosił innego klawiszowca – Steve’a Wyatt’a i tak powstała formacja Trans-X. Jeszcze tego samego roku nagrali pierwszą wersja słynnego „Living On Video” oraz „Digital World”. Rok później ukazuje się ich pierwszy singiel na winylu: „Message On The Radio”, który niestety nie zdobywa popularności na listach przebojów. Do utworu nakręcono teledysk wyprodukowany przez Emil’a Dittrich’s z Toronto i Carol’a Linnane’na z Bostonu. Niestety numer niemal przepadł bez echa. W roku 1983 zespół zaprezentował w niemieckiej telewizji kolejny singiel „3D Dance”, który podzielił los pierwszego singla i również nie zyskał popularności. Pod koniec 1983 roku Steve Wyatt opuszcza grupę, a na jego miejsce Pascual przyjmuje Laurie Ann Gill. Wówczas sprawy zaczynają iść w dobrym kierunku. Trans-X prezentuje swój pierwszy album „Message On The Radio”, który pierwotnie nagrano dwa lata wcześniej, ale jego wydanie oficjalne datuje się na 1983 rok. Album zawierał co prawda przebój „Living On Video”, ale początkowo odniósł tylko skromny sukces na rynku kanadyjskim. Na światowy sukces grupa musiała poczekać do 1986 roku, kiedy to wytwórnia Image Records zdecydowała się wydać album pod zmienionym tytułem „Living On Video” i przy okazji dograno kilka premierowych utworów, z których warto wspomnieć „ Ich Liebe Dich (I Love You)”, wydany również na maxi-singlu tego samego roku.
Wracając do singla „Living On Video” należy nadmienić, iż stał się on ikoną elektronicznego popu powiązanego z nurtem disco i jest zaliczany jako niepodważalny klasyk lat 80-tych. Pascual nagrał również wersję francuską zatytułowaną „Vivre sur Vidéo”. W wielu krajach „Living On Video” zdobyło szczyty list przebojów i odnosiło sukcesy, głównie jednak w Europie, gdzie np. we Francji znalazło się na pierwszym miejscu, a w Wielkiej Brytanii dotarło do pierwszej 10-tki. Kolejne dwa lata to praca nad kolejnym albumem zespołu. Trzeci długogrający krążek „On My Own” ukazał się w 1988 roku, ale nie przyniósł on spodziewanego sukcesu i Pascal decyduje się na zawieszenie działalności pod szyldem Trans-X. Rok wcześniej do zespołu trafiła Denise Languirand – żona Pascala, znana również jako Lady D. – dla której napisał przebój „Imagination”, nagrany w 1987 roku. Pascal był też współautorem wydanego w 1989 roku singla Lady D. „I’m Yours Tonight”.
W 1994 roku Pascal decyduje się na wznowienie działalności Trans-X i koncertuje z Nadią Sohaei. Razem z nią powstał czwarty longplay „Trans-X’Xcess” wydany głównie na rynek hiszpański. Grupa przechodzi różne metamorfozy i w roku 2001 prezentuje się jako kandydatka do Festiwalu Eurowizji w hiszpańskiej edycji prezentując utwór „Amandonos”. Utwór ten to tak naprawdę „How Long Lasts Love” z czwartego albumu, ale w zmienionej aranżacji i zaśpiewany po hiszpańsku. Mimo, że eurowizyjny epizod okazał się niepowodzeniem, tego samego roku Pascual nagrywa w Hiszpanii kolejny piąty album zatytułowany „010101”. Do dziś jest to jedna z bardziej poszukiwanych płyt przez kolekcjonerów i fanów zespołu.
W 2003 roku powstaje kolejna wersja słynnego „Living on Video” oraz album „The Drag-Matic Album” wyprodukowany przez hiszpańskiego producenta Michel’a Huygen. Zespół Trans-X nagrywa ponownie kolejną już wersję „Living On Video 2k6” i na jakiś czas znika z muzycznej panoramy. W 2010 roku Pascuel przeprowadza się do Meksyku i tam powoli odradza się myśl o powrocie jako Trans-X. Do grupy powołuje kolejną partnerkę. Tym razem jest to Corina Lawrence z Argentyny, z którą współpracował od 2008 roku. Zaszywa się w studio i przygotowuje materiał na kolejny album, który przychodzi na świat w 2012 roku. Album „HI-NRG” utrzymany jest w typowym dla Trans-X stylu, ale widoczne są tu nawiązania do odradzającego się nurtu Italo-Disco nowej generacji. Rok później Pascual nagrywa w duecie z Truc Quynh, bardziej znanej jako TQ – utwor „My Fascination” do którego nakręcono też teledysk. Od 2014 roku grupa Trans-X często koncertuje jako zespół, który tworzą Pascal i Corina, a towarzyszą im perkusista Luis Broc oraz DJ i klawiszowiec Ramón Serratos – obaj z Meksyku.
opracował Artur Góralczyk dla RM80.pl
13 marca 2017
Ken Laszlo – Don’t Cry
Open your eyes,that’s all he’s ever wanted
Maybe it’s just your love thats gone
I can be right when you get the feelings through your heart
(into your heart) x 3
What do you think about it?
Do you think that is to hide your pride?
What do you dream about yourself?
Now baby you can tell me,don’t be so afraid
And
Chorus
Don’t cry,don’t cry this is my life
Don’t cry ,you’ve not better never lose your mind
Now maybe you can feel me,maybe you can see me
Don’t cry,it’s me forever don’t forget my eyes
Don’t cry you have not better never lose your time
Now maybe you can feel me maybe you can see me
Don’t cry
Now in your eyes,to the world you’ve been a strong girl
maybe you’ll reach for your goal
I must belive that you kind of saw to get this far
What do you think about it?
Do you think that is to hide your pride
What do you dream about yourself?
Now baby you can tell me,don’t be so afraid
And
Chorus
