MarekBB
28 listopada 2019
Doug Lubahn, basista współpracujący z The Doors, nie żyje
Choć Doug Lubahn w swojej karierze współpracował z wieloma słynnymi wykonawcami, sławę zyskał jako studyjny basista zespołu The Doors. Artysta zmarł 20 listopada 2019 r. w wieku 71 lat.
W swojej karierze Doug Lubahn, basista rockowy i jazzowy, współpracował z wieloma zasłużonymi wykonawcami. Największą popularność przyniosła mu jednak praca przy kultowych albumach legendarnej grupy The Doors.
W szeregach zespołu nigdy nie było basisty, dlatego w studiu potrzebowali fachowej pomocy. Doug Lubahn pomagał muzykom podczas nagrań do ich najważniejszych albumów –„ Strange Days” (1967), „Waiting for the Sun” (1968) oraz „The Soft Parade” (1969). Ponadto mogliśmy go usłyszeć grającego z takimi wykonawcami jak Dreams, Pierce Arrow, Billy Squier czy Ted Nugent.
Informacja o śmierci Douag Lubahna potwierdzona została w mediach społecznościowych. Artysta miał 71 lat. Nie pojawiły się żadne dodatkowe informacje dotyczące okoliczności jego odejścia.
26 listopada 2019
The Who – Who
Kompozycja „I Don’t Wanna Get Wise” to kolejna zapowiedź nowej płyty legendarnego zespołu The Who.
„WHO” to tytuł nowej płyty The Who, która opublikowana zostanie 22 listopada tego roku. Pierwsze od ponad dekady wydawnictwo zespołu zapowiada singiel „Ball and Chain”, który już jakiś czas temu pojawił się w serwisie YouTube i na platformach streamingowych.
Na album „WHO” złoży się jedenaście premierowych kompozycji, które zespół przygotował wiosną i latem tego roku. Muzycy pracowali w studiach w Londynie i Los Angeles. Producentami wydawnictwa są Pete Townshend, D.Sardy oraz Dave Eringa (skupił się na produkcji wokalu). Rogera Daltreya i Pete’aTownshenda wsparł w studiu wieloletni współpracownik, perkusista Zak Starkey.
Właśnie światło dzienne ujrzała kolejna kompozycja z „WHO”. Mowa o utworze „I Don’t Wanna Get Wise”, który pojawił się w serwisach streamingowych i na YouTube.
Za stworzenie grafik na nowy album odpowiedzialny jest sam Sir Peter Blake. Odsłonięte one zostały podczas specjalnej wystawy, która miała miejsce ostatniej nocy w nowojorskiej galerii Pace.
Tracklista „WHO”:
1. All This Music Must Fade
2. Ball And Chain
3. I Don’t Wanna Get Wise
4. Detour
5. Beads On One String
6. Hero Ground Zero
7. Street Song
8. I’ll Be Back
9. Break The News
10. Rockin’ In Rage
11. She Rocked My World
Zespół ogłosił również trasę koncertową, która odbędzie się w marcu i kwietniu 2020 roku. The Who zagra w sumie dziesięć koncertów na Wyspach Brytyjskich.
źródło: terazmuzyka.pl
7 października 2019
Ginger Baker (Cream) nie żyje
Uważany za jednego z najlepszych perkusistów w historii muzyki rockowej, współtwórca grup Cream i Blind Faith, Ginger Baker zmarł w wieku 80 lat – poinformowały w niedzielę media. W ciągu swojej długiej kariery muzyk współpracował z takimi artystami jak Fela Kuti, Steve Winwood, Gary Moore, Charlie Haden czy Eric Clapton.
Informację o śmierci Gingera Bakera podali w niedzielę administratorzy jego strony w mediach społecznościowych. „Z przykrością informujemy, że Ginger zmarł spokojnie tego ranka. Dziękujemy wszystkim za słowa wsparcia, które płynęły przez ostatnie tygodnie” – czytamy we wpisie. Kilkanaście dni temu rodzina Bakera potwierdziła, że muzyk w stanie krytycznym trafił do szpitala. Nie podano przyczyny hospitalizowania.
Karierę rozpoczął na początku latach 60., gdy związał się z rhythm and bluesową grupą Graham Bond Organisation, z którą nagrał dwa albumy. W 1966 r. Baker dołączył do basisty Jacka Bruce’a i gitarzysty Erica Claptona w „rockowej supergrupie” Cream, dziś uważanej za jedną z najważniejszych formacji w historii muzyki rockowej. W wyniku spięć między członkami grupy, Cream rozpadł się w 1968 r. Baker dołączył następnie do kolejnej „supergrupy” – w skład której ponownie wszedł Clapton – Blind Faith. Zespół nagrał tylko jeden album, po czym zakończył działalność. W 1970 r. Baker stanął na czele własnej grupy, czerpiącej z rocka psychodelicznego, bluesa, jazzu i muzyki afrykańskiej Ginger Baker’s Air Force. Perkusista zgłębiał także muzykę afrykańską, pracując z jednym z najwybitniejszych muzyków nurtu afrobeat, Nigeryjczykiem Felą Kutim. Flirtował z jazzem, współpracując z wybitnym kontrabasistą Charliem Hadenem, a w 2005 r. znów spotkał się na scenie z kolegami z Cream podczas koncertu w Royal Albert Hall. Jego ostatni album „Why?” ukazał się w 2014 r.
kultura.onet.pl
16 lipca 2019
Status Quo – Backbone
6 września 2019 roku ukaże się nowy album studyjny Status Quo. Płyta będzie się nazywać „Backbone” i taki sam tytuł nosi utwór, który ją promuje. Cały album został nagrany na przełomie 2018 i 2019 roku w domu Francisa Rossi.
Tak wokalista i gitarzysta mówi o nowej płycie: „Nowy materiał musiał być naprawdę dobry. Osiągnęliśmy tak dużo i znaczymy tak wiele dla tylu osób, że nie mogliśmy sobie pozwolić na spadek jakości.”
Na płytę trafią następujące utwory:
1. Waiting For A Woman (Rossi/Young)
2. Cut Me Some Slack (Rossi/Edwards)
3. Liberty Lane (Rossi/Edwards)
4. I See You’re in Some Trouble (Rossi/Young)
5. Backing Off (Bown/Rossi)
6. I Wanna Run Away With You (Rossi/Young)
7. Backbone (Rossi/Edwards)
8. Better Take Care (John David)
9. Falling Off The World (Cave)
10. Get Out Of My Head (Malone)
11. Running Out Of Time (Bown/Rossi)
Jest to pierwszy album Status Quo nagrany po śmierci gitarzysty Ricka Parfitta w 2016 roku, którego zastąpił Richie Malone.
terazmuzyka.pl
4 marca 2019
Nie żyje Stephan Ellis, basista Survivor
Basista Stephan Ellis dołączył do grupy Survivor po odejściu Dennisa Keitha Johnsona w 1981 roku. Wówczas ujrzał światło dzienne drugi studyjny album zespołu „Premonition”, na którym słychać już Ellisa. Muzyk nagrał z formacją także następne cztery płyty w tym „Eye Of The Tiger” z 1982 roku. Basista został zastąpiony przez Billa Syniara przed nagraniem „Too Hot To Sleep”. 1 marca 2019 roku w sieci pojawiła się informacja, że Stephan Ellis nie żyje.
O śmierci byłego basisty Survivor poinformował na zespołowym Facebooku założyciel formacji Frankie Sullivan.
www.antyradio.pl
24 lutego 2019
Dezerter – Nienawiść 100 %
22 lutego premierę miało nowe wydawnictwo Dezertera, „Nienawiść 100%”. Znajdują się na nim trzy utwory, w tym piosenka tytułowa, która właśnie trafiła do sieci. Płyta ukazuje się w wersji siedmiocalowej płyty winylowej (premiera w marcu), płyty CD (w limitowanym nakładzie 777 szt.) i w streamingu.
Tracklista:
1. Nienawiść 100%
2. Nic się nie dzieje
3. A jeśli jutra nie ma
24 lutego 2019
Peter Tork (The Monkees) nie żyje
Peter Tork – wokalista, klawiszowiec i basista zespołu The Monkees – zmarł w wieku 77 lat 21 lutego. Informację o jego śmierci przekazała rodzina. Choć w oświadczeniu opublikowanym przez siostrę muzyka, Anne Thorkelson, nie podano przyczyny jego śmierci, wiadomo, że od 10 lat zmagał się z rzadkim nowotworem gruczołów ślinowych.
The Monkees powstali na potrzeby programu telewizyjnego o tym samym tytule, który emitowano od 1966 do 1968 roku. Po jego zakończeniu zespól istniał jeszcze dwa lata i regularnie publikował kolejne wydawnictwa. W latach 60. Zespół cieszył się ogromną popularnością, a udało mu się wylansować wiele znanych do dziś przebojów. Jednym z nich jest „I’m a Believer”, który swoją drugą młodość przeżył po dodaniu go do ścieżki dźwiękowej filmu „Shrek”.
The Monkees został rozwiązany w 1970 roku, a później kilkukrotnie się reaktywował. Jego lider, Davy Jones, zmarł 29 lutego 2012 roku w wyniku rozległego zawału serca.
terazmuzyka.pl
28 stycznia 2019
Michel Legrand nie żyje
Zmarł słynny francuski kompozytor filmowy Michel Legrand. Autor muzyki do filmów „Parasolki z Cherburga” i „Panienki z Rochefort” Jacquesa Demy miał 86 lat.
O śmierci kompozytora w dniu 26 stycznia poinformował jego rzecznik prasowy.
Legrand w czasie swej 60-letniej kariery skomponował muzykę do ponad 200 filmów, seriali, musicali. Był laureatem wielu międzynarodowych nagród; 13-krotnie nominowany do Oscara. Zdobył trzy statuetki – za muzykę do „Sprawy Thomasa Crowna”, „Lata roku 1942” i piosenkę do filmu „Yentl”. Otrzymał też 5 nagród Grammy. 14 razy był nominowany do nagrody Golden Globe, a także nagród i nominacji do Cesarów, BAFTA, czy Emmy.
Był twórcą oprawy muzycznej do filmu „Parasolki z Cherburga” z 1964 roku, za którą otrzymał Złotą Palmę na festiwalu filmowym w Cannes, a także muzyki do seriali animowanych takich jak: „Był sobie człowiek”, „Było sobie życie”, „Były sobie odkrycia” czy też „Biały delfin Oum”.
Współpracował m.in. z Ray Charles’em, Orsonem Wellesem, Frankiem Sinatrą, Edith Piaf, a także twórcami francuskiej „Nowej Fali” – w tym z Jean-Luc Godardem, Agnes, Vardą i Claudem Chabrolem.
kultura.onet.pl
22 stycznia 2019
Voo Voo – Za niebawem
Zespół Voo Voo zakończył właśnie pracę w studio S-4 Polskiego Radia, gdzie zarejestrował swoją nową studyjną płytę. Voo Voo nagrywało materiał w swoim stałym składzie (Mateusz Pospieszalski, Karim Martusewicz, Michał Bryndal, Wojciech Waglewski). Produkcją albumu, wraz z Wojciechem Waglewskim, zajął się Emade – Piotr Waglewski. On też jak przy ostatnim albumie będzie miksował płytę. Jak zapowiada lider zespołu, „nie zabraknie też niespodzianek, o których powiem później, albo wcale nie powiem, bo Państwo sami usłyszą”. Od premiery poprzedniego, znakomicie przyjętego albumu Voo Voo pt. „7” minęły już dwa lata. Tak więc czas najwyższy na nowości i na nową trasę koncertową, która wystartuje z początkiem wiosny 2019. Płyta ukaże się nakładem ART2 Music Management. Dystrybucja Wydawnictwo AGORA.
Płyta nosi tytuł „Za niebawem” i – jak nazwa wskazuje – ukaże się już wkrótce – 15.02.2019 r.
voovoo.pl
30 listopada 2018
Def Leppard – The Story So Far – The Best Of
Interpretacja słynnego „Personal Jesus” znajdzie się na najnowszej składance zespołu Def Leppard. Wydawnictwo światło dzienne ujrzy jeszcze w tym miesiącu.
Kilka miesięcy temu Def Leppard pochwalił się swoją wersją pochodzącego z repertuaru Depeche Mode utworu „Personal Jesus”. Grupa nagrała cover w związku ze współpracą ze Spotify. Interpretacja słynnego utworu tak się muzykom spodobała, że postanowili umieścić ją na najnowszej składance „The Story So Far – The Best Of”, która swoją premierę będzie miała 30 listopada.
Wydawnictwo „The Story So Far – The Best Of” dostępne będzie w kilku wersjach: jako podwójne CD z 35 utworami, jako pojedyncze CD (17 kompozycji), a także na winylach i w wersji elektronicznej. Na płycie znajdą się przede wszystkim największe przeboje Def Leppard, ale nie zabraknie nowości. Poza „Personal Jesus” będzie remiks utworu „Rock On”, a także świąteczne „We All Need Christmas”.
Tracklista „The Story So Far – The Best Of”:
Disc 1
Animal
Photograph
Pour Some Sugar On Me
Love Bites
Let’s Get Rocked
Armaggedon It
Foolin’
Two Steps Behind
Heaven Is
Rocket
Hysteria
Have You Ever Needed Someone So Bad
Make Love Like A Man
Action
When Love & Hate Collide
Rock of Ages
Personal Jesus
Disc 2
Let’s Go
Promises
Slang
Bringin’ On The Heartbreak
Rock On (Radio Remix)
Nine Lives (feat. Tim McGraw)
Work It Out
Stand Up
Dangerous
Now
Undefeated
Tonight
C’Mon C’Mon
Man Enough
No Matter What
All I Want Is Everything
It’s All About Believing
Kings Of The World
terazmuzyka.pl
5 października 2018
Anna Jurksztowicz – O miłości, ptakach i złych chłopakach
„Diamentowy kolczyk”, „Stan pogody”, „Hey Man!”, „Zmysły” – to największe przeboje Anny Jurksztowicz. Gwiazda lat 80. i 90. powraca albumem „O miłości, ptakach i złych chłopakach”. Premiera – 5 października.
Przy nowym albumie wokalistce pomagali producent muzyczny, pianista i aranżer Grzegorz Stasiuk (przez osiem lat był klawiszowcem w zespole Psychodancing Macieja Maleńczuka) oraz autor wszystkich tekstów Michał Zabłocki (pisał m.in. dla Grzegorza Turnaua i Czesława Mozila) i kompozytor wszystkich piosenek Andrzej Bonarek, obecnie szef muzyczny Małopolskiego Ogrodu Sztuk.
„Zabłocki stworzył coś na wzór concept albumu – opowiedział historie skupione wokół spraw damsko-męskich, składające się w jedną spójną całość. Tytuł płyty zdradza, że nie są to koniecznie historie szczęśliwe” – opowiada wokalistka.
„Co mnie szczególnie uderzyło u Michała, to znajomość natury kobiecej. Groźny typ! Gdyby był psychologiem, kobiety by waliły do niego drzwiami i oknami” – podkreśla Jurksztowicz.
Pierwszym singlem promującym album jest „Mój książę”.
Wersja preorderowa dodatkowo zawiera autograf wokalistki oraz nagrany w 1992 roku i nigdy wcześniej nie publikowany album Anny Jurksztowicz z piosenkami Krzesimira Dębskiego i Jacka Cygana „Kochaj mnie zwyczajnie”.
Oto szczegóły płyty „O miłości, ptakach i złych chłopakach”:
1. „Kogo zechcę tego mam”
2. „Popieprzona”
3. „Ty baba ja chłop”
4. „Mój książę”
5. „Bujamy się (po słowie słowo)”
6. „Nigdy w życiu nic na siłę”
7. „Sto papug”
8. „Zamienię się na los (SOS)”
9. „Deklinacje”
10. „Oskarżam cię”
11. „Przez drogi”
12. „Błąd”
13. „Titanic”
14. „Tylko luz”
15. „Będę miała dom”.
interia.pl
1 października 2018
The Cranberries – „Everybody Else Is Doing It, So Why Can’t We?” – reedycja
Wielkimi krokami zbliża się premiera reedycji debiutanckiego krążka „Everybody Else Is Doing It, So Why Can’t We?”, który ukazał się na rynku w 1993 roku, formacji The Cranberries. Czteropłytowy box, na którym – oprócz zremasterowanego albumu – znajdą się niepublikowane kompozycje, wersje demo czy inne rarytasy, na półkach sklepowych pojawi się 19 października 2018 roku.
Pierwotnie rocznicowe wydanie miało ukazać się w marcu tego roku, ale tragiczna śmierć Dolores O’ Riordan sprawiła, że muzycy zdecydowali się na znaczne opóźnienie premiery. Tak już zostało to wspomniane, na nadchodzącym wydawnictwie fani The Cranberries będą mogli usłyszeć rzadkie perełki, które zostały nagrane przez zespół w tamtym czasie.
Wśród nich jest m.in. wyjątkowy utwór „Íosa”. To jedyna piosenka w dorobku grupy, która została zaśpiewana po irlandzku, a sam tytuł oznacza Jezusa. Całość została zainspirowana katolicyzmem i jest zarazem hołdem dla dziadka wokalistki.
Ze wspomnianą kompozycją możecie zapoznać się poniżej:
źródło: tylkomuzyka.pl
25 września 2018
Farben Lehre – Stacja Wolność
„Walczymy muzyką, uzbrojeni w rymy, mamy piosenki, a nie karabiny…” – tak swój nowy album „Stacja Wolność” zapowiada punkrockowa grupa Farben Lehre. Płyta ukazała się 1 września 2018 r.
Przedpremierowo niektóre utwory pojawiły się podczas wiosennej trasy „Punky Reggae Live”, której gospodarzem była właśnie grupa Farben Lehre.
„Stacja Wolność” to pierwszy premierowy materiał zespołu z Płocka od sześciu lat. Na płytę trafiło 15 autorskich numerów, dodatkowe pięć (w tym cztery odświeżone sprzed lat, jak m.in. „Farben Lehre”, „Magia”, „Oto emigranci”) znajdzie się na limitowanej wersji de luxe.
W nagraniach w warszawskim studiu Serakos pod okiem producenta Roberta Srzednickiego poza muzykami Farben Lehre tym razem udział wziął tylko jeden gość – skrzypek Michał Jelonek (Hunter, ANKH).
„Stacja Wolność” to jednocześnie studyjny debiut w barwach ekipy z Płocka perkusisty Gerarda Klawe (wcześniej m.in. Closterkeller, Rezerwat, Hedone, Moskwa).
„Największy akcent postawiliśmy na dynamikę i melodyjność, praktycznie wszystkich 15 utworów. Proste, ale zróżnicowane, wpadające w ucho, a przy tym zagrane z dużą energią i pazurem piosenki, to nasza artystyczna propozycja na wszelakie dziwactwa dzisiejszej rzeczywistości. Większość nowych tekstów stanowi bezpośrednie odniesienie do współczesnych realiów, a – momentami słowa są naszą szczerą reakcją, tudzież odpowiedzią na wszystko co spotykamy wokół i obserwujemy na każdym kroku” – podkreśla wokalista Wojtek Wojda.
Tracklista:
01. Stacja Wolność
02. 12 pytań
03. Kamienie
04. Ali-Baba
05. Prawdziwka
06. Kontratak
07. Metafory
08. Przebudzenie
09. Marionetka
10. Zero
11. Tak niewiele
12. Wódz
13. Nie lubię
14. Dobranoc
15. Ludzie we mgle
wersja deluxe:
16. Farben Lehre (Dritte Wahl cover)
17. Oto emigranci
18. 10 małych Szyszkowników (DTH cover)
19. Magia
20. Metafory II
źródło: interia.pl
5 września 2018
Alice In Chains – Rainier Fog
Zespół Alice In Chains wydał nowy album. Długo oczekiwany następca krążka „The Devil Put Dinosaurs Here” ukazał się na rynku 24 sierpnia 2018 r. nakładem BMG.
Producentem całości jest Nick Raskulinecz, który z zespołem współpracował przy dwóch poprzednich studyjnych płytach – „Black Gives Way to Blue” (2009) i (wspomnianym wcześniej) „The Devil Put Dinosaurs Here” (2013).
Grupa Alice in Chains krążek „Rainier Fog” nagrywała w studiach w Nashville, Los Angeles, a także w rodzinnym Seattle, po raz pierwszy od ponad 20 lat (powstawał w tym samym miejscu co trzecia studyjna płyta).
Na płycie „Rainier Fog” znajduje się 10 premierowych kompozycji. Szczegółowa tracklista prezentuje się następująco:
1. The One You Know
2. Rainier Fog
3. Red Giant
4. Fly
5. Drone
6. Deaf Ears Blind Eyes
7. Maybe
8. So Far Under
9. Never Fade
10. All I Am
terazmuzyka.pl
28 sierpnia 2018
Ed King, były gitarzysta Lynyrd Skynyrd, nie żyje
W wieku 68 lat zmarł gitarzysta Ed King, który w swojej karierze występował między innymi w legendarnej grupie Lynyrd Skynyrd. O śmierci muzyka poinformowała jego rodzina.
– Z wielką przykrością informujemy o śmierci Eda Kinga, który odszedł w swoim domu w Nashville 22 sierpnia 2018 roku – możemy przeczytać w oświadczeniu opublikowanym przez rodzinę gitarzysty. – Dziękujemy przyjaciołom i fanom, którzy wspierali Eda swoją miłością przez całe jego życie i karierę – zakończono krótki wpis na Facebooku.
Choć nie podano oficjalnej przyczyny śmierci 68-letniego Eda Kinga, wszystko wskazuje na to, że była nią choroba nowotworowa. Ostatnimi czasy muzyk trafił do szpitala w związku z pogorszeniem się stanu zdrowia – spowodował je nowotwór płuc, który już jakiś czas temu zdiagnozowano u gitarzysty.
Ed King dołączał do Lynyrd Skynyrd dwukrotnie – najpierw w 1972 roku, ale ta przygoda z zespołem potrwała zaledwie trzy lata, czyli do 1975 roku. Później, przy okazji kolejnej reaktywacji grupy, znów znalazło się dla niego miejsce – grał z Lynyrd Skynyrd od 1987 do 1996 roku. W swojej karierze King występował również w zespole Strawberry Alarm Clock wykonującym psychodeliczną odmianę rocka.
Gitarzysta został wprowadzony do Rock And Roll Hall Of Fame w 2006 roku jako jeden z najważniejszych członków zespołu Lynyrd Skynyrd. To między innymi on uczestniczył w pracach nad trzema pierwszymi albumami amerykańskiej grupy: „Pronounced Leh-nerd Skin-nerd”, „Second Helping” oraz „Nuthin’ Fancy”.
Jest jednym ze współtwórców legendarnego „Sweet Home Alabama”.
terazmuzyka.pl
12 czerwca 2018
Nie żyje były gitarzysta Fleetwood Mac – Danny Kirwan
Danny Kirwan, były gitarzysta Fleetwood Mac, zmarł 8 czerwca 2018 w wieku 68 lat. Jak na razie nie podano przyczyny jego nagłej śmierci.
Informacja pojawiła się na fanpage’u na Facebooku Fleetwood Mac. Lider kapeli, Mick Fleetwood, tak wspomina zmarłego kolegę: „Dzisiaj dotarła do mnie smutna informacja, że Danny Kirwan zmarł w Londynie. Danny był wielką siłą we wczesnych latach zespołu. Jego miłość do bluesa spowodowała, że zaproponowałem mu dołączenie do Fleetwood Mac w 1968 i przez wiele lat był to jego „muzyczny dom”. Uważam, że jego spuścizna będzie żyć wiecznie w muzyce, którą stworzył i grał tak pięknie jako część fundamentu Fleetwood Mac, który przetrwał 50 lat. Dziękuję ci Danny, będziemy za tobą tęsknić.”
Danny Kirwan dołączył w wieku 18 lat do zespołu w 1968 roku po ukazaniu się albumu „Mr. Wonderful”. Pierwszym jego nagraniem z Fleetwood Mac okazał się singiel „Albatross”. W sumie gitarzysta pojawił się na 5 krążkach – „Then Play On” z 1969, „Blues Jam at Chess”, „Kiln House” z 1970, „Future Games” z 1971 oraz „Bare Trees” z 1972.
W czasie trasy w 1972 roku gitarzysta został wyrzucony z kapeli z powodu swoich problemów z alkoholem. Kirwan w drugiej połowie lat 70. wydał 4 solowe albumy, w kolejnych dekadach muzyk borykał się z chorobą psychiczną i bezdomnością.
W 1998 roku Danny Kirwan został włączony jako członek Fleetwood Mac do Rock and Roll Hall of Fame, jednak nie pojawił się na ceremonii wprowadzenia do galerii sław.
antyradio.pl
