Rock
9 maja 2017
Śmierć Kliniczna – Nienormalny Świat
„Nienormalny świat” to pierwsza oficjalna płyta CD Śmierci Klinicznej, która ukazuje się ponad trzydzieści pięć lat po jej utworzeniu. Na płycie znalazło się osiem studyjnych utworów z lat 82-84 i osiem piosenek koncertowych. Nagrania są bardzo dobrej jakości i dobrze dokumentują muzyczną drogę zespołu. Premiera 9 czerwca.
Śmierć Kliniczna działała w Gliwicach w latach 1982-85. Trzon zespołu stanowili: Darek Dusza, Wojtek Jaczyczko, Marek Czapelski, Jerzy Mercik i Jacek Szafir. Z zespołem występowali również: Ziut Gralak, Mateusz Pospieszalski, Piotr Malak i Leszek Biolik.
Grupa rozpoczęła karierę na festiwalu Jarocin 82, potem zagrała w kraju cykl koncertów klubowych. Od roku 1983 występowała na wszystkich liczących się festiwalach rockowych w Polsce (Jarocin, FAMA, Opole, Rockowisko, Rock Arena). O zespole powstał film dokumentalny, a piosenka „Paciorek” została wykorzystana w filmie fabularnym „To tylko rock”.
Muzycy nagrali dwa single, jeden z utworów („Nienormalny świat”) przez długie miesiące gościł na Liście Przebojów Trójki. Niestety następną piosenkę zdjęła cenzura. Zespół nie miał w tamtych czasach możliwości nagrania płyty, co było jednym z powodów zaprzestania działalności.
Siłą Śmierci Klinicznej było oryginalne i nowatorskie łączenie stylów: punka, nowej fali, reggae czy ska. Muzycy nie bali się też eksperymentów i improwizacji. Słuchaczy przyciągały również intrygujące teksty piosenek, znacznie odbiegające od punkowych schematów.
Tracklista:
1. Jestem ziarnkiem piasku
2. ASP
3. Psychopata
4. Nasza edukacja
5. Nienormalny świat
6. Mój pierwszy pogrzeb
7. Paciorek
8. Zarąbałem Cię siekierą
9. Nie przepraszaj, że istniejesz
10. Brzemienny cmentarz
11. W potylicę
12. ASP
13. Psychopata
14. Koniec homokracji
15. Paciorek
16. Nienormalny świat
empik.com
1 maja 2017
Bursztynowa kolekcja empik: The Very Best Of Lata’ 80
Już sam tytuł wydawnictwa sugeruje, że „Bursztynowa Kolekcja – The Very Best Of Lata 80” to piosenki wykonywane przez najlepszych polskich artystów lat 80-tych. Obok Perfectu, Lombardu, Lady Pank czy Budki Suflera na płycie usłyszymy również Tilt, Aya RL, Gardenię czy Budkę Suflera. Premiera 29.05
Tracklista:
1. Nieprzemakalni – Sztywny Pal Azji
2. Ale w koło jest wesoło – Perfect
3. Adriatyk – ocean gorący – Lombard
4. Maraton Rokowy – RSC
5. Mówię Ci, że – Tilt
6. Księżycowy krok – Aya RL
7. Tak długo czekam – Obywatel G.C.
8. Opakowanie pierwsza klasa – Shakin’ Dudi
9. Papierosy i zapałki – Gardenia
10. Bez końca – Siekiera
11. Wiązanka pieśni bojowych – Klaus Mitffoch
12. Centrala – Brygada Kryzys
13. Runął już ostatni mur – Tilt
14. Chcemy być sobą – Perfect
15. Kombinat – Republika
16. Za ostatni grosz – Budka Suflera
17. Szklana pogoda – Lombard
18. Mniej niż zero – Lady Pank
empik.com
28 kwietnia 2017
Perfect – Niepokonani (1997)
28 kwietnia 2017
Perfect – Chcemy Być Sobą (1981)
26 kwietnia 2017
RSC – Życie to teatr
Drugi album rzeszowskiej formacji, dostępny wcześniej tylko na kasecie magnetofonowej. Doskonały, przebojowy rock podlany elektronicznym sosem. Oryginalne wcielenie RSC w ciągu dwóch lat intensywnej pracy zagrało setki koncertów i zarejestrowało dwa albumy (oba sygnowane jedynie nazwą zespołu). Ten drugi ukazał się w roku 1984 wyłącznie na kasecie magnetofonowej i szybko zniknął ze sklepowych półek, stanowiąc dziś spory rarytas. Wyśmienity materiał, porywający rockową energią, pulsującymi syntezatorami i niepowtarzalnymi partiami skrzypiec i gitary, powraca teraz na płycie CD. W programie płyty znalazły się największe przeboje grupy, z „Maratonem rockowym” i „Teatrem pozoru (Życie to teatr)” na czele.
Zremasterowane nagrania uzupełniają alternatywne wersje trzech utworów, pochodzące z sesji dla Polskiego Radia. W książeczce obszerny wywiad z zespołem autorstwa Andrzeja Dąbrowskiego, z którego można się dowiedzieć m.in. o genezie nazwy zespołu, a także unikatowe zdjęcia Mirosława Stępniaka.
Płytę wydaje Universal Music Polska . Premiera odbyła się 21 kwietnia.
Tracklista:
1. Muzyka semaforów
2. Wolny będziesz szedł
3. Maraton rockowy
4. Dopóki jeszcze grasz
5. Melancholia
6. W oczekiwaniu na nikogo
7. Nocny kurs
8. Teatr pozoru (Życie to teatr)
9. Fabryka snów
Bonus tracks:
10. Muzyka semaforów (radio version)
11. Teatr pozoru (Życie to teatr) (radio version)
12. Fabryka snów (radio version)
empik.com
18 kwietnia 2017
Film o Freddiem Mercurym w 2018 roku
Gitarzysta Queen, Brian May, ujawnił w rozmowie, kiedy można się spodziewać filmu o zmarłym frontmanie formacji, Freddiem Mercurym. Premiera ma nastąpić w 2018 roku. May ujawnił tę informację w wywiadzie, jakiego udzielił dziennikowi „The Daily Star”. – Film pojawi się wcześniej niż myślicie, w przyszłym roku – mówił Anglik.
Nie wyjawił jednak żadnych szczegółów dotyczących obsady. Według ostatnich doniesień we Freddiego Mercury’ego ma się wcielić znany z serialu „Mr. Robot” Rami Malek. Wcześniej do roli przymierzani byli Sascha Baron Cohen i Ben Whishaw.
Obraz ma nosić tytuł „Bohemian Rhapsody”, a reżyserować go ma Bryan Singer (seria „X-Men”, „Podejrzani”).
Anthony McCarten („Teoria wszystkiego”) pisze scenariusz. Brian May i perkusista Queen, Roger Taylor, pracują jako producenci muzyczni przy dziele.
Freddie Mercury, uważany za jednego z najwybitniejszych rockowych wokalistów, zmarł 24 listopada 1991 roku w wyniku powikłań związanych z AIDS.
koncertomania.pl
10 kwietnia 2017
Al Bano & Romina Power – Sharazan (1981)
10 kwietnia 2017
Kiss – I Was Made for Lovin’ You (1979)
9 kwietnia 2017
Stalowy Bagaż – Ciężki rok
W grudniu 1981 roku Stalowy Bagaż nagrał swój debiutancki album. Płyta, wypełniona dziesięcioma hardrockowymi piosenkami, nie doczekała się jednak publikacji. Aż do teraz. „Ciężki rok” to solidny, melodyjny rock zaopatrzony w ciekawe riffy, błyskotliwe solówki gitar i chwytliwe melodie, a także mądre teksty Jacka Zwoźniaka.
Charakterystyczny, drapieżny głos Lesława Kota doskonale współgra z gitarowym duetem Aleksander Mrożek – Jacek Krzaklewski, a motoryczna sekcja rytmiczna (Kazimierz Cwynar i Bolesław Patryn) nie pozostaje w tyle. Ta osadzona w świecie mocne rocka przygoda filarów Nurtu, Testu, Porter Bandu czy Paktu nie trwała jednak długo. Zaraz po nagraniu płyty wprowadzono stan wojenny, aktywność zespołu zmalała, a płyta została odłożona na półkę. W 1982 roku Stalowy Bagaż powrócił w nowym składzie i nowym brzmieniu – ale to zupełnie inna historia. Materiał trafia po latach do słuchaczy zremasterowany z oryginalnych taśm i wzbogacony o cztery nagrania radiowe z maja 1981 roku (w tym instrumentalne „Riki Tiki” z gościnnym udziałem Krzesimira Dębskiego). W książeczce aż dwa spojrzenia na historię zespołu (jedno pióra Dariusza Michalskiego) oraz kilka ocalałych zdjęć. Premiera 14 kwietnia.
Lista utworów:
1. Nie idź do opery
2. Wojna słów
3. List emigranta
4. Bądź sobą
5. Ciężki rok
6. Jak zacząć
7. Po co tu przychodzisz
8. Za cichy świat
9. Krzywda
10. Mój powrót
Bonus tracks:
11. Hamuj, hamuj (radio session)
12. Baczność, baczność (radio session)
13. Riki Tiki (radio session)
14. Pożegnanie pychy (radio session)
datapremiery.pl
8 kwietnia 2017
Queen – Who Wants to Live Forever (1986)
„Who Wants to Live Forever” – ballada rozkowa brytyjskiego zespołu Queen , pochodząca z albumu A Kind of Magic . Napisany przez gitarzystę grupy Briana Maya – utwór powstał na potrzeby filmu „Nieśmiertelny”. „Who Wants to Live Forever” został również użyty w serialu o tym tytule , w odcinkach The Gathering , Revenge is Sweet , The Hunters i Leader of the Pack.
W teledysku muzycy wykonują utwór razem z orkiestrą symfoniczną National Philharmonic Orchestra i czterdziestoosobowego chóru chłopięcego. Planem filmowym były ogromne magazyny tytoniowe w londyńskiej dzielnicy East End. Podczas kręcenia teledysku użyto 2000 świec. Klip był jednym z najdroższych w historii zespołu – kosztował około 150’000 funtów.
5 kwietnia 2017
De Mono – XXX
Najnowsza, szesnasta płyta De Mono, ukaże się 7 kwietnia 2017 r. Album pt. XXX to prezent dla fanów z okazji 30-lecia zespołu. Longplay nagrany w stylowych, akustycznych wersjach zawiera dwanaście piosenek stanowiących przekrój przez wszystkie lata istnienia grupy. Płyta XXX to zestaw wielkich przebojów De Mono, zarejestrowanych w studio. Znajdziemy na niej tak znane hity jak Kochać inaczej, Statki na niebie, Póki na to czas, Moje miasto nocą czy Zostańmy sami. Charakterystyczny głos Andrzeja Krzywego już od trzech dekad będący wizytówką grupy, idealnie komponuje się z brzmieniem akustycznych gitar, akordeonu, ukulele oraz dźwiękami instrumentów perkusyjnych i pianina.
Akustyczną płytę XXX zespół De Mono nagrał w składzie: Andrzej Krzywy (śpiew, ukulele), Piotr Kubiaczyk (ukulele bas), Dzidek Zioło (gitara akustyczna), Tomasz Banaś (gitara akustyczna, gitara elektryczna), Paweł Dampc (instrumenty klawiszowe, chórki), Paweł Pełczyński (saksofony, klarnet, flet, instrumenty perkusyjne, akordeon, chórki), Marcin Korbacz (instrumenty perkusyjne, cajon).
Lista utworów:
1. Próżno nie chcę czekać na twoją miłość (B. Marley – B. Marley/słowa polskie A. Krzywy)
2. Póki na to czas ( T. Banaś – W. Byrski)
3. Zostańmy sami (De Mono – M. Kościkiewicz)
4. Statki na niebie (M. Kościkiewicz – M. Kościkiewicz)
5. Ostatni list (A. Krzywy – M. Kościkiewicz)
6. Nasza jest cała ta noc (B. Dylan – B. Dylan/słowa polskie J. Onufrowicz)
7. Moje miasto nocą (De Mono – M. Kościkiewicz)
8. Kolory (A. Krzywy – M. Kościkiewicz)
9. Siedem dni (Z. Zioło – J. Onufrowicz)
10. Ostatni pocałunek (A. Krzywy – M. Kościkiewicz)
11. Kochać inaczej (De Mono – M. Kościkiewicz)
12. Kim naprawdę jesteś (M. Kościkiewicz – M. Kościkiewicz)
datapremiery.pl
3 kwietnia 2017
Europe – A Mother’s Son” (2006)
A Mother’s Son – utwór z siódmego albumu grupy Europe Secret Society wydanego 25 pazdziernika 2006 Roku , nakładem wytwórni Sanctuary Records.
3 kwietnia 2017
Dire Straits – Money for Nothing (1985)
„Money for Nothing” – utwór zespołu Dire Straits skomponowany przez Marka Knopflera wynady w 1985 roku na albumie Brothers in Arms . Po ponownym wydaniu kompozycji jako singiel , stała się ona międzynarodowym przebojem. Piosenka charakteryzowała się kontrowersyjnym , jak na tamte czasy tekstem oraz imponowała nowatorskim teledyskiem. „Money for Nothing” był wideoklipem , który jako pierwszy został wyemitowany przez zaczynającą swą działalność międzynarodową stację telewizyjną MTV Europe 1 sierpnia 1987 roku.
Teledysk do utworu prezentował wczesną animację komputerową opartą na grafice wektorowej. Mimo iż animacja wydawała się zbyt surowa jak na ówczesne standardy , to wideoklip był jednym z pierwszych , w których zaprezentowano animowane i generowane ludzkie postacie. Teledysk od razu uznano za przełomowy ze względu na wykorzystaną technikę i uzyskany efekt.
31 marca 2017
Perfect – Live, April 1.1987
1 kwietnia na rynek trafi album „Perfect – Live, April 1.1987”. Na płycie znalazły się takie przeboje jak „Ale wkoło jest wesoło”, „Wyspa, drzewo, zamek”, „Obracam w palcach złoty pieniądz”, czy „Opanuj się”. Zespół Perfect od niemal czterech dekad utrzymuje stały, wysoki poziom i artystyczną formę. Każdy fan zespołu doskonale zna jego historię i wie, że bywało różnie – pod górę i wiatr wiał muzykom w oczy. Jednak Perfect po każdej zawierusze wracał silniejszy i bardziej zdeterminowany.
Płyta „Live April 1. 1987” to zapis koncertu nagranego w gdańskiej hali Oliwii. Wydarzenie to o tyle niezwykłe, że muzycy zagrali aż dwadzieścia pięć piosenek, które wówczas stanowiły lwią część ich dorobku. Słyszymy tu między innymi: „Idź precz”, „Chcemy być sobą”, „Nie płacz Ewka”, czy legendarną „Autobiografię”.
Reedycja albumu „Live April 1. 1987” to materiał ponownie poddany masteringowi, dzięki czemu brzmi jeszcze lepiej i mocniej niż w oryginalnej wersji.
onet.pl
29 marca 2017
The Kelly Family – I Can’t Help Myself (1996)
27 marca 2017
U2
U2 – irlandzki zespół rockowy, powstały w Dublinie w roku 1976. W jego skład wchodzą: Bono (frontman – wokal i gitara), The Edge (gitara, instrumenty klawiszowe, drugi głos), Adam Clayton (gitara basowa) i Larry Mullen Jr. (perkusja). Zespół powstał w 1976 r., gdy jego członkowie byli jedynie nastolatkami o ograniczonych możliwościach technicznych i muzycznych. Początkowo był to kwintet pod nazwą Feedback, który jednak już po dwóch koncertach zmienił nazwę na The Hype. Po odejściu jednego z muzyków (brata The Edge’a – Dicka Evansa) zmienił nazwę na U2. Do połowy lat 80. zespół zyskał międzynarodowy rozgłos, za sprawą pełnego pasji wokalu Bono (tenor, ponad 3 oktawy), gry gitarowej Edge’a i repertuaru, który pozwala kwalifikować U2 do przedstawicieli tzw. rocka stadionowego. Sukces grupy jako zjawiska przewyższał sukces sprzedaży płyt, aż do roku 1987, kiedy ukazał się album „The Joshua Tree”. Jak pisał magazyn „Rolling Stone”, podniósł on U2 na wyższą rangę, „od bohaterów do supergwiazd”. Muzycy dokonali znacznej zmiany albumem „Achtung Baby” (1991) oraz towarzyszącą wydaniu płyty trasą Zoo TV Tour. Była to odpowiedź na ich własną muzyczną stagnację, rewolucje dance i rocka alternatywnego oraz krytykę wizerunku zespołu. Podobne eksperymenty kontynuowane były przez całe lata 90. Od roku 2000 U2 powrócili do bardziej tradycyjnych brzmień, ale bez wyraźnego pozbywania się wpływu wcześniejszych muzycznych doświadczeń.
U2 to kwartet należący do tych, które zdefiniowały brzmienie rocka lat osiemdziesiątych. Grupa zyskała światową popularność około roku 1983, podczas światowego tournée promującego płytę War. Jako jeden z nielicznych zespołów utrzymują ją do początku XXI wieku. Brzmienie grupy oparte jest na wibrującym, elektronicznie obrabianym dźwięku gitary elektrycznej z zastosowaniem wielokrotnego pogłosu, melodyjnym śpiewie i typowej dla nowej fali solidnie grającej sekcji rytmicznej.
Zespół U2 na swojej płycie War zamieścił utwór pt. „Sunday Bloody Sunday” (Krwawa Niedziela) odnoszący się do wydarzeń w Derry 30 stycznia 1972. Pomimo licznych zapewnień członków zespołu, że piosenka jest pacyfistyczna i nie ma na celu nawoływania do walki, część radykałów z Irlandzkiej Armii Republikańskiej posługuje się nią jak hymnem.
Dokonania muzyczne U2 można podzielić na trzy okresy: pierwszy, trwający od wydania pierwszej płyty Boy w 1980, aż do Rattle and Hum w 1989. Muzyka zespołu w tym okresie odznaczała się bardzo prostymi brzmieniami, opierającymi się na wibrującym brzmieniu gitary elektrycznej The Edge’a. Teksty z płyt wydanych w latach osiemdziesiątych traktowały głównie o sprawach wiary (October), sytuacji politycznej i sposobie życia (War) czy choćby pojęciu miłości i codzienności na The Joshua Tree.Drugi okres rozpoczął się w 1991 roku poprzez wydanie singla „The Fly” z płyty Achtung Baby i charakteryzował się diametralnie różnym brzmieniem i charakterem. Bono określił „The Fly” jako ścinanie przez czterech facetów Drzewa Jozuego (ang. The Joshua Tree) i jest to bardzo trafna charakterystyka tamtego okresu w muzyce U2. Członkowie zespołu zerwali z tym, co ich wyróżniało w latach osiemdziesiątych, stawiając na pierwszym miejscu eksperymentalne, pełne elektroniki utwory. Na lata dziewięćdziesiąte przypada też okres największych tras koncertowych U2, np. Zoo TV Live. Fani charakteryzują albumy wydane w latach dziewięćdziesiątych jako „Trylogię” (Achtung Baby, Zooropa i Pop), jako że wszystkie trzy albumy były pełne nowych rozwiązań, poszukiwań miłości w zmaterializowanym świecie. Pop, wydany w 1997 jest uznawany za najbardziej mroczną i ponurą płytę U2, choć Bono sam przyznał, że album był próbą przebicia się przez technologiczną otoczkę do sedna życia. Po zakończeniu trasy koncertowej PopMart w 1998 roku U2 zniknęli na dwa lata z życia publicznego.
Ostatni i trwający do dziś okres stanowi swojego rodzaju powrót do prostych melodii z lat osiemdziesiątych, czego zapowiedzią była wydana w 2000 roku płyta All That You Can’t Leave Behind, przez część krytyków uznana wręcz za zbyt „prostą”. U2 odrzucili charakteryzującą zespół w latach 90. ironię, pastisz i elektronikę, stawiając na autentyzm i prostotę przekazów. Kolejnym krokiem w tę stronę przemiany była wydana cztery lata później płyta How to Dismantle an Atomic Bomb, uznana za najbardziej osobisty album w historii zespołu. W listopadzie 2006 r. wydano kompilację 16 najpopularniejszych utworów U2 + 2 nowych („Window in the Skies” oraz „The Saints Are Coming” – cover grupy The Skids nagrany razem z zespołem Green Day) pod tytułem U218 Singles. 9 grudnia 2006 r. U2 zakończyło trwająca od 2005 roku trasę koncertową Vertigo Tour podczas koncertu w Honolulu. W marcu 2009 ukazał się najnowszy album grupy pt. „No Line on the Horizon”.
Grupa znana jest ze spektakularnych, multimedialnych występów prezentujących ich tematyczne albumy. Muzycy U2 znani są ze stanowczych wypowiedzi o treści politycznej, społecznej i religijnej, a równocześnie zaangażowania w różne ruchy społeczne i charytatywne. W 2005 otrzymali od Amnesty International tytuł „Ambasadora sumienia”.
Zespół trzy razy wystąpił w Polsce. Pierwszy raz na warszawskim Służewcu 12 sierpnia 1997, podczas trasy PopMart. Dwa kolejne występy miały miejsce przed 70-tysięczną widownią zgromadzoną na Stadionie Śląskim w Chorzowie. 5 lipca 2005 występ poprzedziły formacje The Killers oraz The Magic Numbers a 6 sierpnia 2009, w trakcie tournée o nazwie 360° Tour, zespół Snow Patrol.
4 kwietnia 2008 r. w Polsce miała miejsce premiera filmu „U2 3D” wykonanego w nowoczesnej technologii 3D, zawierającego nagrania koncertów U2 z tournée Vertigo w Ameryce Południowej. Film wyreżyserowali Catherine Owens – odpowiedzialna za oprawę wizualną koncertów U2 przez ponad 15 lat i Mark Pellington – autor wideo „One” zespołu.
Obecnie grupa U2 zakończyła prace nad nowym albumem. Kwartet wspierali Brian Eno oraz Daniel Lanois. Podczas pracy nad albumem nie obyło się bez wpadek – cztery utwory z nowej płyty przedostały się w sierpniu 2008 do sieci. Zespół dozując emocje, co jakiś czas udostępniał subskrybentom strony u2.com filmiki z prac nad albumem, kręcone przez Adama Claytona. Ujrzeć możemy w nich kawałki nowych melodii, które znalazły się na albumie. 19 stycznia 2009 miejsce miała radiowa premiera pierwszego singla o tytule Get on Your Boots, promującego nowy album. 30 stycznia natomiast, pojawił się teledysk do wymienionego utworu. 27 lutego miał premierę album „No Line On The Horizon”. Został przyjęty mieszanymi recenzjami – jedni oceniają go jako arcydzieło („The Rolling Stone Magazine”), inni jako „bubel” („Dziennik”). Następnym singlem z „No Line…” był Magnificent, wydany 4 maja 2009 roku.
Teledysk do tego utworu ukazał się na U2.com 6 maja 2009 roku. Kolejny singiel I’ll Go Crazy If I Don’t Crazy Tonight, ukazał się 17 sierpnia 2009 roku.
Skład zespołu
Bono (właściwie Paul Hewson) – (wokal, gitara, harmonijka)
The Edge (właściwie Dave Evans) – (gitara, pianino, wokal)
Adam Clayton – (gitara basowa)
Larry Mullen Jr. – (perkusja)
Dyskografia
Albumy studyjne
Boy (1980)
October (1981)
War (1983)
The Unforgettable Fire (1984)
The Joshua Tree (1987)
Rattle and Hum (1988)
Achtung Baby (1991)
Zooropa (1993)
Pop (1997)
All That You Can’t Leave Behind (2000)
How to Dismantle an Atomic Bomb (2004)
No Line on the Horizon (2009)
Songs Of Innocence (2014)
na podstawie: wikipedia.org
