Header

New Generation Italo-Disco

17 marca 2017

Estimado

Estimado, który wcześniej dał się poznać jako DJ. Savage to rosyjski muzyk Sergey Troshchenkov. Urodził się 26 lutego 1971 roku  w Czelabińsku, w Rosji. Muzyką zaczął zajmować się w 1985 roku, kiedy rodzice kupili mu pierwszy magnetofon – „??????-211”.

Początkowo pasja wiązała się z kolekcjonowaniem kaset z ulubionymi wykonawcami, takimi jak Modern Talking czy Boney M. Oryginalne wydania były wówczas trudno dostępne na rosyjskim rynku więc często kupował swoją muzykę po prostu na bazarach. Jako nastolatek wykonał pierwsze próby nagrań z pomocą dwóch magnetofonów i mikrofonu. W tamtych czasach ciężko było o komputery więc Sergey po prostu improwizował. Pisał  teksty własnych piosenek i próbował sił w szkolnych przedstawieniach. Zawsze przed występem towarzyszyła mu jakaś piosenka Savage – stąd późniejszy przydomek artystyczny – D.J. Savage.

W 2001 roku zakupił swój pierwszy komputer i wówczas zaczęła się jego prawdziwa pasja do komponowania piosenek. Szybko opanował niezbędne programy do tworzenia muzyki. W 2002 roku nagrywa swój pierwszy album, który nazwał „Thanks for Music”. Składał się on z 8 utworów, coverów znanych wykonawców muzyki dyskotekowej, takich jak Lian Ross, Savage, Modern Talking, Michael Bedford, Bad Boys Blue, Jules czy Danuta. Były to kompozycje instrumentalne. Pierwsza piosenka, którą zaśpiewał to „The First Snow” rosyjskiego piosenkarza Żukowa, do której to stworzył własną wersję.

Przez kilka lat pracował w swoim domowym studio i nagrywał własne wersje znanych piosenek. Nie tylko z gatunku disco, ale też przeboje techno, jak i również ballady. Pod koniec 2003 roku nagrał kilka nowych piosenek, które zamieścił na nieoficjalnym albumie „Day And Night”.

14 listopada 2009 roku ukończył pracę nad drugim albumem „Winter Night” w stylu lat 80-tych . Na tym albumie można usłyszeć  legendarnych wykonawców radzieckich jak i i zachodnich, takich jak: Freestyle, Christina, Mirage a także Savage i kompozycje Axel Breitunga, oczywiście w wersjach Sergeya.

17 lipca 2012 roku w Hiszpanii ukazuje się jego pierwszy singiel na vinylu zatytułowany „Help Me” i „When We W Illusion”, a także jego pierwsza płyta kompaktowa „Help Me-First Album”. Kolejno ukazywały się nowe utwory, które zostały włączone do niemieckiej serii wytwórni ZYX Music – Italo-Disco New Generation. W 2012 roku „Rain of Love” w oryginalnej wersji oraz „When We W Illusion” w wersji specjalnie przygotowanej dla ZYX Music. W 2013 przebój „You Can Fly”.

4 lutego 2014 roku, w limitowanej wersji powstaje też w Hiszpanii drugi album „Come Back To My World”, za sprawą wytwórni Five4it Records. Jednym z największych przebojów z tego albumu to utwór „I Bridge New Life„. Były to ostatnie produkcje pod nazwą D.J. Savage ponieważ już w 2015 roku przybiera swój nowy artystyczny pseudonim – Estimado. W 2015 roku powstaje kompilacja „New Life” – jego wcześniejszych dokonań jeszcze z czasów D.J. Savage, ale już jako Estimado. Rok później owocem współpracy z niemiecką wytwórnią ZYX zostaje wydana płyta kompaktowa z nowymi utworami Estimado. Album z 2016 roku zatytułowano „Here I Am”, tak jak promujący płytę przebój o tym samym tytule.

 

opracował Artur Góralczyk dla RM80.pl na podstawie informacji z oficjalnej strony artysty

 

17 marca, 2017 0


21 lutego 2017

M@rgO

Rosyjska piosenkarka disco nowej generacji. Jej prawdziwe imię i nazwisko to Margarita Semanova. Urodziny obchodzi 18 maja, a mieszka w stolicy Rosji, w Moskwie. Tam też ukończyła szkołę muzyczną. Gra na pianinie. Od początku stara się związać z muzyką i organizowaniem imprez. Bierze udział w organizacji rosyjskiej edycji konkursu Eurowizji. Jej fascynacja muzyką dyskotekową lat 80-tych sprawia, że nawiązuje współpracę z ROST – rosyjskim studio, które stara się lansować przyszłe gwiazdy rosyjskiej sceny disco.

Margarita komponuje i pisze swoje pierwsze piosenki, a pierwszą znaną międzynarodowym fanom piosenką jest „Talisman Boy„. Singiel ten, zawierający 3 wersje utworu, niestety oficjalnie nie został wydany. Został nagrany w 2012 roku.  Margo nawiązuje kontakty z innymi wykonawcami nurtu new generation italo-disco i wkrótce owocem tej znajomości jest nagrany początkiem lata 2015 roku singiel „My Love In Your Heart”. Numer zaśpiewany w duecie z hiszpańskim muzykiem Mode One staje się przebojem. Po raz pierwszy kompozycja M@rgO zostaje wydana na czarnym krążku dzięki hiszpańskiej wytwórni Five4It Records. Kompozycję dostrzegła też wytwórnia ZYX Music z Niemiec umieszczając go na serii ZYX Italo Disco New Generation, części 5.  W roku 2015 nagrywa też kolejną piosenkę „In The Sky”, tym razem zaśpiewaną z rosyjskim piosenkarzem D. White. Utwór ten to piękna ballada w klimacie italo-disco.
Jak zapowiada rok 2017 to praca nad kolejnymi piosenkami.

opracowanie: Artur Góralczyk dla RM80.pl

 

21 lutego, 2017 0

21 lutego 2017

NEA!

NEA! to niemiecka piosenkarka nowej generacji italo-disco. Naprawdę nazywa się Sylvia Martens, urodzona 9 kwietnia 1981 w Greiz. Na co dzień mieszka wraz ze swoim mężem Karsten’em Kehr  w Lipsku, gdzie pracuje jako dziennikarka. Dla Sylvi zamiłowanie do muzyki przychodziło od młodych lat. Skończyła szkołę muzyczną w Wiesbadener nad Renem.

Jako NEA! Sylvia daje się poznać w 2014 roku kiedy to nawiązuje współpracę z Luisem Rodriguezem, odpowiedzialnym za sukcesy Modern Talking czy C.C. Catch. W marcu 2014 roku NEA nagrywa na Majorce swój pierwszy album zatytułowany „80 | 14 – Das Album”.  Większość utworów to dzieło zespołu studia Team33. Przy pracy nad albumem Sylvia bierze czynny udział, pisząc teksty wraz ze swoim mężem. W chórkach wspomaga ją też wielka gwiazda italo-disco – Lian Ross.  Album promują dwa single „You’ll Get Lucky” oraz utwór „Magic Mystery”, który przyniósł jej wielką popularność .
Niespełna rok później ukazuje się nowy singiel „Puppy Love (Do You Remember)”, wydany przez niemiecką wytwórnię ZYX Music i zapowiadający drugi album NEA!. W tym czasie Sylvia koncertuje i bierze udział w sesjach zdjęciowych promując własną ikonę divy disco nowej generacji. Wszystko co związane z NEA! ma być kolorowe jak  lata 80-te. Niemiecki magazyn Express pisze o niej jako niemieckiej „Lady Gaga” muzyki disco. NEA nie próżnuje, nagrywa kolejne piosenki do swojej drugiej płyty. Tym razem większość piosenek to aranżacje specjalizującego się w nurcie new generation italo-disco – hiszpańskiego producenta Tony’ego Costa, nad tekstami zaś pracowała sama Sylvia wraz z mężem. Dwupłytowy album „Face To Face” ukazuje się 20 maja 2016 roku i jest bardzo ciepło przyjęty przez fanów gatunku. Największą popularność NEA zdobyła w takich krajach jak Rosja, Polska, Węgry, Hiszpania, Włochy, jak również po drugiej stronie Atlantyku, w Meksyku, Kanadzie, Wenezueli, Argentynie czy USA. Rok 2017 to dla NEA czas koncertów i dalszej promocji. Latem 2017 roku ukazuje się maxi-singiel „Andrea” – utwór będący jednocześnie projektem wsparcia dla chorej na raka młodej matki. Dochód z singla NEA! przeznaczyła na pomoc w walce z chorobą.
10 sierpnia 2018 roku NEA! wydaje kolejny singiel, jednak stylowo odbiega od dotychczasowego brzmienia Italo-disco nowej generacji. Utwór „Kaleidoskop” to typowy popowy kawałek w nowoczesnym wydaniu. Pozostaje pytanie w jakim kierunku potoczy się dalsza kariera artystki.

opracował Artur Góralczyk dla RM80.pl

21 lutego, 2017 0

18 lutego 2017

Kristian Conde

Urodził się 9 czerwca 1960 roku we Francji. Jako młody chłopak przenosi się do Barcelony, gdzie szuka szczęścia jako model i piosenkarz. W 1986 roku poznaje David’a Lyme. Spotkanie to miało ogromne znaczenie do kariery Kristiana bowiem skomponowany przez Davida Lyme utwór „Dolce Vita” staje się w 1986 roku przebojem dyskotek na całym europejskim kontynencie. Dzięki temu nawet po latach, to właśnie Kristian Conde kojarzony jest z tym przebojem, mimo, że David Lyme również zamieścił ten numer na swoim albumie solowym. Utwór początkowo miał być tylko hołdem dla przeboju Ryan’a Paris o tym samym tytule, wydanym w 1983 roku.

Na tym właściwie można byłoby zakończyć opowieść o Kristianie Conde, gdyby nie odrodzenie się nurtu New Generation Italo-Disco. Wówczas Kristian zostaje zaproszony na organizowaną w Polsce imprezę Italo Spain w 2014 roku. Odwiedza Warszawę, aby zaśpiewać swój przebój na żywo. Zostaje dość entuzjastycznie przyjęty i wkrótce po tym wydarzeniu Kristian Conde podejmuje decyzje o powrocie do muzyki. W 2014 roku pisze tekst do nowej piosenki „Forbidden Game”. Utwór zostaje wydany na płycie winylowej przez hiszpańską wytwórnię Five4It Records, a na stronie B singla nagrano nie mniej udaną kompozycję „It’s A Dream”, która czekała w szufladzie Kristiana od dłuższego czasu.  Jest też gościem Sthlm Italo Party w 2014 roku co owocuje coraz większą popularnością artysty. Jeszcze tego samego roku nagrywa piosenkę „Disco Come Back” w duecie z nowo wschodzącą gwiazdą disco z Rosji. – Margo. Rok później, w 2015 roku podejmuje krótką współpracę z innym producentem i kompozytorem – Tonym Costa. Owocem tej współpracy jest nagrany utwór „Light In The Dark”. Niestety panowie Costa i Conde nie dogadali się co do praw do utworu i sprawa otarła się o sąd. Niemniej jednak utwór początkowo nagrany dla Kristiana Conde finalnie zaśpiewał Ryan Paris, a Kristian stracił prawo do jego publikacji pod swoim nazwiskiem.  Mimo wszystko zamieszanie wokół jego osoby sprawiło, ze został dostrzeżony przez producentów TQ i wspólnie nagrywają odnowioną wersję przeboju „Dolce Vita”. Znów utwór ukazuje się jedynie na solowym albumie TQ. W 2015 roku Kristian nagrywa EP-kę „Oblivion”, jednak oficjalnie produkcja nie została wydana przez żadną wytwórnię. Od początków 2016 roku powołuje do życia projekt Komgo, wraz z Inmą Gomes y Wanlu Lara. Wspólnie nagrywają kolejne utwory, oparte bardziej na muzyce klubowej, nowoczesnym brzmieniu elektronicznym.
Okazuje się, że Kristian Conde nie pożegnał się jednak z muzyką Italo-Disco bowiem 8 września 2018 roku ukazuje się vinyl The Spark nakładem Vintage Pleasure Boutique z Polski. Autorem nagrania jest Rafał Lachmirowicz.

Pozostaje pytanie, czy doczekamy się końcu oficjalnie wydanego albumu z udziałem Kristiana Conde, który raczej zapadnie fanom muzyki dyskotekowej na zawsze ze swoim „Dolce Vita” zaśpiewanym w 1986 roku.

opracowanie: Artur Góralczyk dla RM80.pl

18 lutego, 2017 0

18 lutego 2017

Ken Martina

Ken Martina to artystyczny przydomek holenderskiego muzyka i producenta specjalizującego się w muzyce Italo-Disco nowej generacji. Naprawdę nazywa się J.Kennard van der Bijl, mieszka w Ede, w Holandii, gdzie mieści się jego studio nagrań Beach Club Records. To tam powstają kompozycje Kena Martiny, znanego również pod wieloma innymi pseudonimami, w których partie wokalne śpiewane są przez Ken’a.  Jest ich na tyle dużo, że z najbardziej znanych wymienić należy np. Alan Brando, Aldo Lesina, Boy Blue, Captain Apollo, Michael Rimini, Miko Vanilla, Momento, Mr. Blue czy Rynar Glow. Chociaż Ken martina sworzył setki piosenek pod różnymi pseudonimami to jednak nie powstał żaden album sygnowany jako Ken Martina, za to  w wielu projektach ukazuje się jako autor, kompozytor, tekściarz i oczywiście producent.

Ken Martina stworzył swój niepowtarzalny styl, a jego produkcje można rozpoznać w ciemno wsłuchując się w jakikolwiek utwór ze studia Club Beach Records.

Ważniejsze single: Another Melody (2012), Love Is Forever (2013), Goodbye (2013), Fool For Love (2014), A Simple Story (2015)

opracował Artur Góralczyk dla RM80.pl

18 lutego, 2017 0

Loading