Jazz
16 czerwca 2024
Pat Metheny – MoonDial
Jeden z najbardziej cenionych gitarzystów świata, Pat Metheny, zapowiada swój najnowszy album „MoonDial”. Krążek ukaże się 26 lipca nakładem wytwórni BMG. Podobnie jak w przypadku poprzednich płyt – „One Quiet Night” (2003) i „What’s It All About” (2011) – „MoonDial” jest solowym albumem gitarowym, bez dodatkowych ścieżek, nagranym na gitarze barytonowej.
Pat Metheny zaprezentował najnowszy singel zapowiadający płytę. Jest to piosenka „Here, There And Everywhere” The Beatles pochodząca z wydanego w 1966 roku albumu „Revolver”. (więcej…)
19 marca 2017
Basia Trzetrzelewska
Barbara Trzetrzelewska – Urodzona 30.09.1954 w Jaworznie (Polska), piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów, producentka nagrań, odniosła światowy sukces nagrywając muzykę będącą mieszanką współczesnego jazzu i popu, o charakterystycznym południowoamerykańskim brzmieniu.
Basia jest jedynym polskim wykonawcą któremu udało się umieścić swoją piosenkę na amerykańskiej liście przebojów US Top 40, a jej album London Warsaw New York zdobył status platynowej płyty w Ameryce.
Śpiewała w amatorskich zespołach szkolnych, gry na fortepianie uczyła ją matka. Z grupą Astry odniosła pierwsze sukcesy na Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu w roku 1969. Trzy lata później nawiązała współpracę z grupą wokalną Alibabki. Z Alibabkami uczestniczyła w festiwalach w Opolu i Sopocie, koncertowała w NRD,ZSSR, Czechosłowacji. Po przegranym procesie w sporze o prawo do nazwy Alibabki przeszła do grupy Babiniec.
W roku 1977 znalazła się w pierwszym składzie Perfectu. Z tym zespołem występowała w polonijnych klubach w USA. Charakter wykonywanej muzyki określa najlepiej często używana nazwa grupy – Perfect Super Show and Disco Band!
W 1978 roku zamieszkała w Stanach Zjednoczonych, a po dwóch latach przeniosła się do Londynu i tu nawiązała współpracę z zespołem Bronze grającym jazz i funky. Następnie przeszła do profesjonalnej grupy Matt Bianco, z którą w roku 1985 nagrała album Whose Side are You on?. Mieszanka lekkiej muzyki pop, jazzu i latynoskiej rytmiki odniosła sukces, zwłaszcza na rynku angielskim. Z tej płyty pochodzą przeboje „Half a Minute” i „Get Out of Your Lazy Bed”.
W roku 1985 razem z pianistą i kompozytorem Dannym White’em opuściła zespół, decydując się na karierę solową. Pierwszy solowy album Time and Tide nagrany pod pseudonimem Basia, w roku 1988 w USA osiagnął nakład jednego miliona egzemplarzy. Piosenka „Time and Tide” dotarła do 26 miejsca listy bestsellerowych singli tygodnika Billboard, a „New Day For You” osiagnęła 53 miejsce.
Lekkie, taneczne i delikatne swingujące utwory zapewniły również sukces płycie London Warsaw New York z 1990 roku, album ten rozszedł się także w nakładzie ponad 1 miliona egzemplarzy szczególnie dzięki przebojowi „Cruising for Bruisin”, który uplasował się na 29 miejscu listy Billboardu.
Na kolejnej płycie z roku 1994 The Sweetest Illusion do wykorzystanych wcześniej tanecznych rytmów bossa novy i samby, doszły nowe akcenty latynoskie między innymi salsa.
Rok po trasie koncertowej w Polsce w 1995 roku na płycie Basia on Broadway znalazły się jej największe przeboje zarejestrowane podczas występu w Neil Simon Theatre w Nowym Jorku. W zespole akompaniującym powiększonym o instrumenty perkusyjne, sekcję dętą i wokalną zagrał także saksofonista Jay Beckenstein z grupy jazzowej Spyro Gyra.
Trzy lata później Basia wydała składankę swoich największych przebojów, Clear Horizon – The Best of Basia, na kórej pojawiły się całkiem nowe cztery piosenki. Był to zarazem pożegnalny album Basi dla koncernu Sony Music, z którym była związana od początku swojej światowej kariery.
Pomimo wieloletnich międzynarodowych sukcesów i oddanej rzeszy fanów w niemal każdym zakątku świata, Basia porzuciła karierę w 1998 roku. jak wspomniała w jednym z wywiadów było to spowodowane śmiercią jej ukochanej matki.
W roku 2004 powróciła na scenę reaktywując z Dannym White’em i Markiem Reillym brytyjską grupę Matt Bianco w oryginalnym składzie i wydając album Matt’s Mood, który także zdobył uznanie krytyki. W 2005 roku cały zespół ruszył w międzynarodową trasę koncertową, a zaraz po jej zakończeniu Basia i Danny White przystąpili do prac nad nowym solowym albumem wokalistki.
Po blisko 15 latach (2009), Basia powróciła na rynek z czwartym studyjnym albumem, It’s That Girl Again, promowany singlem „A Gift”, a na rynku amerykańskim „Blame It on the Summer”.
W roku 2011 Basia wydała swój drugi koncertowy album w karierze, From Newport to London: Greatest Hits Live… and More. Materiał nagrano w łódzkim klubie Wytwórnia podczas ostatniego z trzynastu koncertów w Polsce, które w czterech seriach odbywały się w ramach jej ostatniego światowego tournée. Album zawierał dodatkowo dwa premierowe studyjne utwory, w tym duet z Mieczysławem Szcześniakiem. Basia nagrała z nim jeszcze jeden duet, tym razem na jego album Signs, wydany w listopadzie.
W styczniu 2013 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył wokalistkę Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia w pracy artystycznej i popularyzowanie polskiej kultury muzyczne
Basia, to artystka znana z tego, ze do swoich nagrań włącza polskie akcenty np. fragmenty melodii ludowej, słowa lub wręcz całe piosenki przykładem jest utwór „Dzień się budzi”.
Albumy:
1987 Time and Tide
1989 London Warsaw New York
1994 The Sweetest Illusion
1995 Basia on Broadway
1998 Clear Horizon – The Best of Basia
2009 It’s That Girl Again
2011 From Newport to London
Ważniejsze single:
1986 Run For Cover
1987 Time And Tide
1987 Promises
1990 Cruising For Bruising
1990 Baby You’re Mine
1993 More Fire Than Flame
1994 Third Time Lucky
1995 Half a Minute
2009 A Gift
2009 Blame It on the Sumer
współredagowali: motylek/ejtismen
źródło:materiały własne
19 marca 2017
Anna Jurksztowicz
Anna Jurksztowicz (ur. 5 sierpnia 1963 roku w Szczecinie) – wokalistka jazzowa i piosenkarka, także producent muzyczny. Ukończyła Wydział Wokalny Średniej Szkoły Muzycznej w Szczecinie. Zadebiutowała w 1975 w amatorskim zespole wokalnym muzyki dawnej „Musicus Poloniensis”, w którym śpiewała do 1980.
W latach 1980-84 była wokalistką szczecińskiej grupy Music Market, specjalizującej się w muzyce gospel i spirituals. Wystąpiła z nią w Konkursie Jazzu Tradycyjnego „Złota Tarka” w latach 1980-1981 i w 1984 roku. Współpracowała na estradzie i w nagraniach m.in. z Orkiestrą PRiTV Zbigniewa Górnego i grupą „Sami Swoi”.
Uczestniczyła w realizacji widowiska Katarzyny Gaertner „Pozłacany warkocz” i suity K. Zgrai „Kurpie”. Zrealizowała recitale tv: „Ballady jazzowe”, „Gospel i spirituals” oraz „Jazz Production”. Współpracowała także z poznańskim zespołem „Spirituals and Gospel Singers”. Z zespołami tymi dokonała nagrań dla archiwum Polskiego Radia, koncertowała w kraju i za granicą, m.in. w NRD, ZSRR, RFN i Szwecji.
Po raz pierwszy wystąpiła jako solistka na KFPP Opole ’85. Reprezentowała polską piosenkę na festiwalach w Dreźnie (NRD) w 1986, Curaçao (Antyle Holenderskie) w 1988, Jurmała (Łotwa) w 1989, Karlshamn (Szwecja) i Siracusa (Włochy) w 1990, Stambule (Turcja) w 1994 i w Kairze (Egipt) w 1995.
Występuje także z programami rozrywkowymi dla dzieci. Wielkim dziecięcym przebojem przed laty była piosenka Zima lubi dzieci. Nagrała piosenki do filmów i seriali TV, takich jak: „Kingsajz”, „W pustyni i w puszczy”, „Puchatkowego Nowego Roku”, „Prosiaczek i przyjaciele”, „Kubuś i Hefalumpy”, „Czułość i kłamstwa” (Wizja Jeden, Polsat), „Matki, żony i kochanki” (TVP), „Na dobre i na złe” (TVP), „Ranczo” (TVP).
Anna Jurksztowicz jest także wydawcą i producentem muzycznym. W serii płytowej poświęconej muzyce współczesnej pt.: „Modern Classics from Poland” jej firma wydawnicza „Si Music” promuje twórczość kompozytorską.
W latach 80. występowała również z zespołem Bolter, jest drugą żoną Krzesimira Dębskiego i matką Radzimira i Marysi.
Dyskografia
1984 Dj Rock Cimbalisten jako Dee Dee Lewis
1986 Dziękuje, nie tańczę
1987 Gdy śliczna Panna
1992 Kochaj mnie zwyczajnie
1994 Złote Przeboje
1999 Sery i inne numery
2001 Złota kolekcja
2003 Prosiaczek i przyjaciele
2014 Poza czasem: Muzyka duszy
Najbardziej znane utwory
Stan pogody (muz. Krzesimir Dębski, sł. Jacek Cygan)
Zmysły precz! (muz. Krzesimir Dębski, sł. Jacek Cygan)
Diamentowy kolczyk (muz. Krzesimir Dębski, sł. Jacek Cygan)
Hej, Man! (muz. Krzesimir Dębski, sł. Jacek Cygan)
Muszelko ratuj (muz. Krzesimir Dębski, sł. Jacek Cygan)
Ostatnia przedwojenna miłość (muz. Krzesimir Dębski, sł. Jacek Cygan)
Dziękuję nie tańczę (muz. Krzesimir Dębski, sł. Jacek Cygan)
źródło:wikipedia , rozkładówka z CD ; Anna Jurksztowicz – Złote Przeboje
opracowane przez Fafik dla RM80.pl
23 lutego 2017
Nino de Angelo
Nino de Angelo (właściwie Domenico Gerhard Gorgoglione) ur. 18 grudnia 1963 w Karlsruhe w Niemczech – niemiecki wokalista.
Nino zyskał sławę, dzięki przebojowi Jenseits von Eden, który odnióśł ogromny sukces. Nino niestety nie był w stanie tego sukcesu powtórzyć…aż do 1989 roku, gdy zaczął współpracę z Dieterem Bohlenem. W 1989 roku, Nino, wraz z jego piosenką, zajął 14 miejsce (z 46 punktami) na Konkursie Piosenki Eurowizji. Ze współpracy wokalisty z Dieterem Bohlenem, wynikł album Samuraj z 11 premierowymi piosenkami i z jednym coverem Modern Talking – There’s Too Much Blue In Missing You. Wydany został jeszcze później album Flieger z dwoma kompozycjami Dietera i Zurück nach vorn z dwoma piosenkami Dietera Bohlena w nowych aranżacjach. Nino de Angelo od 1983 do tej pory, nagrał 16 płyt.
Dyskografia
Junges Blut, 1983
Jenseits von Eden 1984
Nino 1984
Zeit für Rebellen 1984
Time To Recover 1985
Ich suche nach Liebe 1986
Durch tausend Feuer 1987
Baby Jane 1988
Samuraj 1989
Flieger 1989
De Angelo 1991
Verfluchte Zeiten 1993
Schwindelfrei 2000
Solange man liebt . 2002
Zurück nach vorn 2003
Un Momento Italiano 2004
Nino 2005
Das Leben ist schön 2012
materiały źródłowe wikipedii