Header

Italo-Disco

15 lutego 2017

Eddy Huntington

Edward „Eddy” Huntington urodzony 29.10.1965 w Peterlee w Wielkiej Brytanii – brytyjski muzyk nurtu Italo Disco.
Po ukończeniu 18 lat przeniósł się z północy kraju do Londynu. Zanim jednak został piosenkarzem pracował.jako model bo przystojniak był z niego nie byle jaki.
Eddy jest artystą, który miał szczęście spotkać dobrych producentów i pracować z kilkoma fascynującymi ludźmi. Przeszedł rodzaj wideo-telefonicznego przesłuchiwania z Baby Records i przez telefon puszczono mu muzykę z „USSR”. Wkrótce udał się do Mediolanu na sesję nagraniową i wtedy wszystko się zaczęło. Płyta została wydana jeszcze bez kontraktu, więc szybko podpisał kontrakt z Esquire (Baby) na dalszą współpracę. Roberto Turatti i Miki Chieregatto byli producentami wszystkich utworów, słowa większości piosenek napisał nie kto inny jak sam Tom Hooker, amerykanin mieszkający w Mediolanie. Eddy wielokrotnie wspomina, podkreśla że miał niesamowite szczęście, że „USSR” była jego pierwszą piosenką i na swej drodze spotkał takich wybitnych producentów. Pokochał ten utwór natychmiast i nagrał go w ciągu tygodnia, następnie dowiedział się, że jest na włoskich listach przebojów, bo nie był tego nawet świadomy, że tak szybko ten utwór został wydany. Piosenka „USSR” jest klasycznym kawałkiem Italo Disco i prawdopodobnie najprawdziwsza w tym właśnie stylu.
Po wylansowaniu tego utworu zaczął się pokazywać w telewizji włoskiej, portugalskiej, francuskiej, hiszpańskiej, belgijskiej i niemieckiej, oraz na kasetach wideo w wielu innych krajach.
Był na Festival Bar we Włoszech, miał tournee po Włoszech i Portugalii, oraz kilka występów w Niemczech. Artysta sporo czasu poświęcił tej jednej piosence, a nie skupiał się na promowaniu innych nagrań jak chociażby „Up & Down”. Nagranie „USSR” zostało wydane w 1986 roku i stało się wielkim hitem w Europie i krajach byłego Związku Radzieckiego.
W roku 1989 wydał swój jedyny album Bang Bang Baby na którym znalazły się również super udane piosenki zasługujące na miano mega hitów „Hey Senorita”, „Physical Attraction”, „May Day”, „Bang Bang Baby”.
Wycofał się z przemysłu muzycznego na początku lat 90′ i został nauczycielem w szkole podstawowej Eldon Grove Primary School w Hartlepool w Anglii. Następnie przeniósł się wraz z żoną do Tajlandii gdzie uczył w międzynarodowej brytyjskiej szkole Bangkok Patana School w Bangkoku.
Po wieloletniej przerwie, 6 lipca 2009 roku nakładem wytwórni płytowej I Venti d’Azzurro Records ukazał się singel zatytułowany „Love for Russia”.
20 lutego 2010 roku artysta wystąpił w Polsce, podczas zlotu fanów muzyki Italo Disco w Warszawie.
Trzy lata później 26 lutego 2013 roku został wydany kolejny singel Eddy’ego Huntingtona, zatytułowany „Rainy Day in May”. 5 kwietnia tego samego roku miała miejsce premiera kompilacji ZYX Italo Disco New Generation Vol. 2, na której znalazł się utwór „Honey, Honey”.
W jednym z wywiadów artysta powiedział … „Fani Italo Disco są najlepsi, zawsze byli i nadal są wierni tej muzyce i czują ją do głębi. Mam nadzieję, że miałem chociaż mały udział w tym co dobre w tej muzyce. Jestem dumny z bycia częścią wspaniałej światowej sceny muzycznej.
Dziękuję każdemu, kto kiedykolwiek kupił lub słuchał i czerpał zadowolenie z moich piosenek. Mam nadzieję, że wkrótce będę znów nagrywał. Sprawiacie, że Italo Disco wciąż istnieje.”

15 lutego, 2017 0

12 lutego 2017

Silver Pozzoli

Włoski piosenkarz i muzyk, który swoją największą karierę zdobył w połowie lat 80-tych jako gwiazda italo-disco. Silvio Pozzoli urodził się 19 lipca 1953 w Mediolanie we Włoszech. Zanim jego nazwisko na dobre zagościło wśród gwiazd italo-disco Silvio pracował w studio w różnych projektach muzycznych, a jednym z najbardziej znamiennych okazał się Club House i jego najbardziej znana produkcja przy której wykorzystano częściowo numer Michaela Jacksona „Billie Jean”. Produkcja „Do It Again (Medley With Billie Jean)” z 1983 roku zdobyła uznanie po obu stronach Atlantyku, zwłaszcza w na trudnym rynku brytyjskim. Jeszcze wcześniej, w 1980 roku Silvio wraz Vincenzo Tempera tworzył duet Gli Ypsylon, z którym nagrał utwór „Astro Robot Contatto Ypsylon” dla włoskiej telewizji. W tym samym czasie nagrał też z trójką innych muzyków singiel „La Principessa Sapphire”. Utwór był nagrany na potrzeby telewizyjnej bajki dla dzieci i został wydany na singlu jako formacja I Cavalieri Di Silverland w 1980 roku. Zresztą nie była to jedyna produkcja tego typu, w której Silvio brał udział, bowiem od 1979 roku pracował w studio dla filmów rysunkowych w formacji I Micronauti oraz Louisiana Group.
Prawdziwym przełomem w karierze Silvio był moment, w którym został zaproszony do współpracy dla wytwórni Many Records – specjalizującej się w muzyce dyskotekowej, zwanej później „italo-disco”. W 1984 roku Silvio został zakontraktowany jako głos projektu „Den Harrow” nagrywając „Mad Desire”. Później Silviego zastąpił w tym projekcie Tom Hooker. Latem 1985 roku już jako Silver Pozzoli nagrywa przebój Step By Step, a zaraz potem „Around My Dream” – swój największy przebój i jeden z najbardziej rozpoznawalnych utworów italo-disco w całej historii tego nurtu. Singiel sprzedał się w dziesiątkach milionów sztuk i był wydany w najbardziej odległych zakątkach świata. Rok później wydano remix „Around My Dream”, który również sprzedawał się jak przysłowiowe „ciepłe bułeczki”. Zanim światło dzienne ujrzał pierwszy album Silvera, w 1986 roku ukazał się trzeci singiel „From You To Me”, który niestety nie powtórzył sukcesu poprzednich dwóch. Album „Around My Dream” wydany został w 1987 roku i zawierał trzy pierwsze single jak i kilka nowych utworów, które były również promowane jako maxi-single. Największą popularnością cieszyły się „Pretty Baby”, „Chica Boom” oraz „Cross My Heart” – wszystkie wydane w 1987 roku.
Latem 1988 roku Silver Pozzoli gościł w Hiszpanii gdzie udzielał się w chórkach przy produkcji drugiej płyty Davida Lyme. Pomagał jako aranżer utworu „Never Say You Love Me”, a także współautor przeboju „Let Me Be Your Love”, który jeszcze tego samego roku został również wydany jako tytułowy maxi-singiel Silviego. Był to właściwie szczytowy moment w karierze Silvio. Z czasem muzyka italo-disco została zepchnięta na margines, aczkolwiek artyści tego nurtu i również Silvio nagrywali kolejne utwory bez większych sukcesów. Jednym z ostatnich przebojów Silvera Pozzoliego był singiel „Love Is The Best” wyprodukowany przez słynną parę producentów – Farina & Crivellente dla wytwórni Time Records. Numer utrzymany był w klimacie Hi NRG – pochodną italo-disco u schyłku swej popularności w Europie.
Lata 90-te to okres, który Silvio poświęcił pracy w studio gdzie chętnie udzielał się wokalnie w chórkach przy produkcjach wielu artystów. Niemniej jednak wydał 3 maxi-single utrzymane przeważnie w stylistyce panującej wówczas na parkietach europejskich dyskotek. W 1992 roku były to kolejno singiele: „All My Love” oraz „With Or Without You” – cover zespołu U2 wraz z „The Logical Song” z repertuaru Supertramp – oba utrzymane w klimacie disco-house. W 1994 roku kiedy nastała moda na tzw. eurodance Silvio nagrał jedyny utwór, który wówczas stylistyką przypominał podobne europejskie produkcje – „Don’t Forget Me”. Niestety w zalewie tego typu produkcji niemal nie został dostrzeżony.
Kolejne długie lata Silvio poświęcił zatem pracy w studio. Po wielu latach zdecydował się na nagranie swojego drugiego albumu. Płyta „Around Your Dreams: Acoustic Versions Of 80’s” ukazała się 9 września 2009 roku i była swego rodzaju muzycznym ukłonem dla fantastycznej dekady lat 80-tych, w osobliwej i bliskiej Silviemu akustycznej odsłonie. Znalazły się na niej między innymi interpretacje takich hitów jak „Smalltown Boy” (Bronski Beat), „Tarzan Boy” (Baltimora), Self Control (Raf) czy „You’re My Heart, You’re My Soul” (Modern Talking).
W okresie od 2012 do 2017 roku był trenerem wokalnym w znanym we Włoszech telewizyjnym programie muzycznym „Tale e quale show”.
21 kwietnia 2018 roku Silver Pozzoli był gwiazdą corocznej imprezy Baltic Party na pokładzie promu Stena Line, gdzie dla licznych polskich fanów zaśpiewał na żywo swoje największe przeboje. Koncert ten na pewno pozostanie w pamięci wszystkich wielbicieli Silvio, którzy mogli podziwiać go w dwóch odsłonach: dyskotekowej – podczas koncertu wieczornego oraz akustycznej – podczas koncertu gitarowego następnego popołudnia.

opracowanie dla RM80: Artur Góralczyk

12 lutego, 2017 0

12 lutego 2017

Miko Mission

Naprawdę nazywa się Pier Michele Bozzetti, urodzony 22 grudnia 1945 roku w Alessandri-Piemont we Włoszech. Swoje pierwsze wokalne kroki stawiał jako 7 latek w komedii teatralnej Gelindo, w rodzinnej Aleksandrii. W wieku 14 lat stworzył swój pierwszy zespół „Walk for Music”, który później zmienił nazwę na „Oscars”. Grupa wzięła udział w kilku konkursach, między innymi Ribalta  Sanremo, który odbył się w Wenecji gdzie grupa odnosi pierwszy sukces zwyciężając. Dzięki temu Miko podpisuje kontrakt z Ariston Records i przyjmuje pseudonim sceniczny Don Miko. W roku 1965 prezentuje się na festiwalu Sanremo wraz z Timi Yuro, a w 1966 roku śpiewa „Michelle” – włoską wersję piosnki Beatlesów, koncertuje i śpiewa przeróżne rzeczy; od piosenek dla dzieci po interpretacje innych znanych piosenkarzy. W końcu zmienia wytwórnie i podpisuje kontrakt z Vedette i nagrywa kilka piosenek, które przechodzą bez większego echa. W 1976 roku bierze udział w kolejnym festiwalu Sanremo z piosenką napisaną przez znanego włoskiego twórcę Graziano Pegoraro. Zajmuje 16 miejsce, ale piosenka „Signora tu” zajmuje pierwsze miejsce w radiowej liście Hit Parade. Początkiem lat 80-tych Don Miko koncertuje i śpiewa utwory nigdzie nie publikowane. W roku 1984 jako Miko Mission nagrywa dla wytwórni Blow Up Disco „How Old Are You”. Utwór napisany przez Graziano Pegoraro i Tony’ego Carrasco momentalnie zdobywa wielką popularność i staje się przebojem w dyskotekach całej Europy. Tego samego roku ukazuje się też  kolejny hit „The World Is You”, którego Miko Mission jest współautorem. W epoce italodisco Miko nagrywa jeszcze w 1983 bardzo udany singiel „Two For Love”, rok później dla fanów gatunku nagrał Toc, Toc Toc”. W kolejnych latach ukazuje się jeszcze kilka singli, które jednak nie odniosły większych sukcesów.  Utwór „Thinking Of You” z roku 2008 Miko nagrywa po ponad 10 letniej przerwie, natomiast 2 lata później nagrywa jeden z najpiękniejszych swoich utworów w stylu italodisco – „Let It Be Love”. Numer zdobył uznanie wśród fanów i idąc za ciosem, aczkolwiek dopiero 4 lata później nagrywa kolejny przebój „Universal Feeling”. Niestety jest to ostatnia produkcja, którą dla Miko Mission współtworzył Graziano Pegoraro, zmarł 7 stycznie 2013 roku i nie doczekał się wydania singla na vinylu. Śmierć przyjaciela na pewno jest ważnym momentem w karierze Miko, gdyż kompozycje Graziano były niejako wizytówką samego Miko. Do dziś jest uważany za jednego z głównych przedstawicieli italodisko za sprawą klasyku „How Old Are You”. Ważniejsze single: How Old Are You (1984) The World is You (1984), Two For Love (1985), Strip Tease (1986), Toc Toc Toc (1987), I Believe (1988), One Step To Heaven (1989),  Rock Me Round The World (1989), I Can Fly (1993), Mr. Blue (1996), Thinking Of You (2008), Let It Be Love (2010)

opracowanie: Artur Góralczyk dla RM80.pl

12 lutego, 2017 0