MarekBB
30 września 2020
Blue Öyster Cult – The Symbol Remains
W sieci pojawił się teledysk przygotowany na potrzeby singla „Tained Blood” – to zapowiedź nowej płyty legendarnego Blue Öyster Cult. Pierwsza od niemalże 20 lat nowa płyta Blue Öyster Cult opublikowana zostanie 9 października nakładem Frontiers Music Srl. Na wydawnictwo zatytułowane „The Symbol Remains” złoży się czternaście premierowych kompozycji, a jedną z nich jest „Tained Blood”.
Istniejący od drugiej połowy lat 60. ubiegłego wieku Blue Öyster Cult tworzą obecnie Buck Dharma, czyli jeden ze współzałożycieli formacji, a także grający w niej od 1969 roku Eric Bloom. Pozostali trzej muzycy dołączyli do zespołu znacznie później, a są nimi Danny Miranda, Richie Castellano oraz Jules Radino.
Tracklista „The Symbol Remains”:
That Was Me
Box In My Head
Tainted Blood
Nightmare Epiphany
Edge Of The World
The Machine
Train True (Lennie’s Song)
The Return Of St. Cecilia
Stand And Fight
Florida Man
The Alchemist
Secret Road
There’s A Crime
Figh
źródło: terazmuzyka.pl
7 maja 2020
Green Day – Father of All…
Ukazała się nowa płyta zespołu Green Day – „Father of All…” (w wersji nieocenzurowanej – „Father of All Motherfuckers”).
Najnowszy album tej punkowej kapeli odbiega od tego, do czego zespół przyzwyczaił swoich fanów. Co prawda, Billie Joe Armstrong, Mike Dirnt i Tré Cool wracają na znane ścieżki i w prostych tekstach oraz równie nieskomplikowanych brzmieniach komentują rzeczywistość, ale robią to nieco inaczej, niż dotychczas.
„Father of All…” to zaskakujący eksperyment. Green Day wypróbowuje się na nieco nowym polu: wcześniej, kojarzony z raczej prostym, punkowym brzmieniem, teraz odbija w stronę dźwięku gładszego, czasem nawet popowego.
Równocześnie teksty odwołują się do wątków poruszanych na wcześniejszych krążkach zespołu. Znajdziemy autobiograficzne nawiązania Armstronga do zaburzeń psychicznych, które zdarzały się już na płytach „Dookie” czy „Insomniac” (wydane odpowiednio w 1994 i 1995 r.); ponownie, jak w ambitnej punk-operze „American Idiot” Green Day używa swojej muzyki do komentowania otaczającego ich świata – zarówno polityki (Prezydent USA mnie nie inspiruje, on wywołuje u mnie biegunkę – powiedział Billie Joe Armstrong o Trumpie) czy społeczeństwa, krytykując egocentryków, spędzających całe dnie w mediach społecznościowych (wspomniane “Oh Yeah!”). W przeciwieństwie, jednak do „American Idiot”, “Father Of All…” nie pozbawi słuchacza tchu, ale zaledwie nim potrząśnie.
Album ukazał się 7 lutego 2020 r.
Lista utworów:
1. „Father of All…”
2. „Fire, Ready, Aim”
3. „Oh Yeah!”
4. „Meet Me on the Roof”
5. „I Was a Teenage Teenager”
6. „Stab You in the Heart”
7. „Sugar Youth”
8. „Junkies on a High”
9. „Take the Money and Crawl”
10. „Graffitia”
onet.pl
4 maja 2020
Pretenders – Hate for Sale
„Hate for Sale” to jedenasty studyjny album zespołu. Krążek został wyprodukowany przez legendarnego, brytyjskiego producenta – Stephena Streeta, znanego ze współpracy z takimi zespołami jak: The Smiths, Blur, czy The Cranberries.
Nowy album zawiera 10 niezwykłych utworów, które są wynikiem współpracy Chrissie Hynde z gitarzystą – Jamesem Walbourne’em. Album wychodzi 1 maja 2020 r.
„Od dawna planowaliśmy z Jamesem wspólnie komponować, jednak podczas tras koncertowych nie było na to czasu” – komentuje wokalistka. „Dosłownie każdy chce z nim pracować! A ja mam to wyjątkowe szczęście, że koncertujemy wspólnie od wielu lat!” – wspomina.
„Właśnie przesłuchałem całą płytę – stara szkoła, kocham to! Krótkie, rock’n’rollowe kawałki, w najlepszym wydaniu” – John McEnroe o nowym albumie „Hate For Sale”.
Tracklista albumu:
Hate For Sale
The Buzz
Lightning Man
Turf Accountant Daddy
You Can’t Hurt a Fool
I Didn’t Know When To Stop
Maybe Love Is In NYC
Junkie Walk
Didn’t Want To Be This Lonely
Crying in Public
Pretenders to legendarny zespół rockowy założony w 1978 roku przez Chrissie Hynde, Jamesa Honeymana Scotta, Pete’a Farndona oraz Martina Chambersa. Ich debiutancki album pt. „Pretenders” zapewnił im niemal od razu miejsce wśród najlepszych zespołów nowej fali rocka. Wg magazynu Rolling Stone, krążek znajduje się na 155 miejscu w zestawieniu TOP 500 albums. Pretenders należą również do Rock and Roll Hall of Fame – muzeum rocka, honorującego najznamienitsze zespoły i formacje muzyczne, które swoją działalnością i twórczością znacząco wpłynęły na rozwój muzyki rockowej.
thepretenders.com/dreammusic.pl
19 stycznia 2020
Neil Peart (Rush) nie żyje
Legendarny perkusista kanadyjskiego zespołu Rush – Neil Peart – nie żyje. Miał 67 lat. Jeden z najlepszych i najważniejszych rockowych perkusistów zmarł 7 stycznia w kalifornijskiej miejscowości Santa Monica. Przez kilka ostatnich lat walczył z nowotworem mózgu, walkę ostatecznie przegrał – poinformował o tym rzecznik rodziny muzyka, Elliot Mintz.
Neil Peart był perkusistą kanadyjskiego zespołu Rush, w którym występował w latach 1974-2018. To właśnie po decyzji muzyka o emeryturze zespół zawiesił działalność. W swojej karierze nagrali niemalże dwadzieścia studyjnych wydawnictw, wśród których znalazły się ponadczasowe klasyki rocka progresywnego – chociażby kultowy już album „2112”. Choć grupa chętnie koncertowała po całym świecie, nigdy nie pojawiła się w Polsce.
28 listopada 2019
Doug Lubahn, basista współpracujący z The Doors, nie żyje
Choć Doug Lubahn w swojej karierze współpracował z wieloma słynnymi wykonawcami, sławę zyskał jako studyjny basista zespołu The Doors. Artysta zmarł 20 listopada 2019 r. w wieku 71 lat.
W swojej karierze Doug Lubahn, basista rockowy i jazzowy, współpracował z wieloma zasłużonymi wykonawcami. Największą popularność przyniosła mu jednak praca przy kultowych albumach legendarnej grupy The Doors.
W szeregach zespołu nigdy nie było basisty, dlatego w studiu potrzebowali fachowej pomocy. Doug Lubahn pomagał muzykom podczas nagrań do ich najważniejszych albumów –„ Strange Days” (1967), „Waiting for the Sun” (1968) oraz „The Soft Parade” (1969). Ponadto mogliśmy go usłyszeć grającego z takimi wykonawcami jak Dreams, Pierce Arrow, Billy Squier czy Ted Nugent.
Informacja o śmierci Douag Lubahna potwierdzona została w mediach społecznościowych. Artysta miał 71 lat. Nie pojawiły się żadne dodatkowe informacje dotyczące okoliczności jego odejścia.
26 listopada 2019
The Who – Who
Kompozycja „I Don’t Wanna Get Wise” to kolejna zapowiedź nowej płyty legendarnego zespołu The Who.
„WHO” to tytuł nowej płyty The Who, która opublikowana zostanie 22 listopada tego roku. Pierwsze od ponad dekady wydawnictwo zespołu zapowiada singiel „Ball and Chain”, który już jakiś czas temu pojawił się w serwisie YouTube i na platformach streamingowych.
Na album „WHO” złoży się jedenaście premierowych kompozycji, które zespół przygotował wiosną i latem tego roku. Muzycy pracowali w studiach w Londynie i Los Angeles. Producentami wydawnictwa są Pete Townshend, D.Sardy oraz Dave Eringa (skupił się na produkcji wokalu). Rogera Daltreya i Pete’aTownshenda wsparł w studiu wieloletni współpracownik, perkusista Zak Starkey.
Właśnie światło dzienne ujrzała kolejna kompozycja z „WHO”. Mowa o utworze „I Don’t Wanna Get Wise”, który pojawił się w serwisach streamingowych i na YouTube.
Za stworzenie grafik na nowy album odpowiedzialny jest sam Sir Peter Blake. Odsłonięte one zostały podczas specjalnej wystawy, która miała miejsce ostatniej nocy w nowojorskiej galerii Pace.
Tracklista „WHO”:
1. All This Music Must Fade
2. Ball And Chain
3. I Don’t Wanna Get Wise
4. Detour
5. Beads On One String
6. Hero Ground Zero
7. Street Song
8. I’ll Be Back
9. Break The News
10. Rockin’ In Rage
11. She Rocked My World
Zespół ogłosił również trasę koncertową, która odbędzie się w marcu i kwietniu 2020 roku. The Who zagra w sumie dziesięć koncertów na Wyspach Brytyjskich.
źródło: terazmuzyka.pl
7 października 2019
Ginger Baker (Cream) nie żyje
Uważany za jednego z najlepszych perkusistów w historii muzyki rockowej, współtwórca grup Cream i Blind Faith, Ginger Baker zmarł w wieku 80 lat – poinformowały w niedzielę media. W ciągu swojej długiej kariery muzyk współpracował z takimi artystami jak Fela Kuti, Steve Winwood, Gary Moore, Charlie Haden czy Eric Clapton.
Informację o śmierci Gingera Bakera podali w niedzielę administratorzy jego strony w mediach społecznościowych. „Z przykrością informujemy, że Ginger zmarł spokojnie tego ranka. Dziękujemy wszystkim za słowa wsparcia, które płynęły przez ostatnie tygodnie” – czytamy we wpisie. Kilkanaście dni temu rodzina Bakera potwierdziła, że muzyk w stanie krytycznym trafił do szpitala. Nie podano przyczyny hospitalizowania.
Karierę rozpoczął na początku latach 60., gdy związał się z rhythm and bluesową grupą Graham Bond Organisation, z którą nagrał dwa albumy. W 1966 r. Baker dołączył do basisty Jacka Bruce’a i gitarzysty Erica Claptona w „rockowej supergrupie” Cream, dziś uważanej za jedną z najważniejszych formacji w historii muzyki rockowej. W wyniku spięć między członkami grupy, Cream rozpadł się w 1968 r. Baker dołączył następnie do kolejnej „supergrupy” – w skład której ponownie wszedł Clapton – Blind Faith. Zespół nagrał tylko jeden album, po czym zakończył działalność. W 1970 r. Baker stanął na czele własnej grupy, czerpiącej z rocka psychodelicznego, bluesa, jazzu i muzyki afrykańskiej Ginger Baker’s Air Force. Perkusista zgłębiał także muzykę afrykańską, pracując z jednym z najwybitniejszych muzyków nurtu afrobeat, Nigeryjczykiem Felą Kutim. Flirtował z jazzem, współpracując z wybitnym kontrabasistą Charliem Hadenem, a w 2005 r. znów spotkał się na scenie z kolegami z Cream podczas koncertu w Royal Albert Hall. Jego ostatni album „Why?” ukazał się w 2014 r.
kultura.onet.pl
16 lipca 2019
Status Quo – Backbone
6 września 2019 roku ukaże się nowy album studyjny Status Quo. Płyta będzie się nazywać „Backbone” i taki sam tytuł nosi utwór, który ją promuje. Cały album został nagrany na przełomie 2018 i 2019 roku w domu Francisa Rossi.
Tak wokalista i gitarzysta mówi o nowej płycie: „Nowy materiał musiał być naprawdę dobry. Osiągnęliśmy tak dużo i znaczymy tak wiele dla tylu osób, że nie mogliśmy sobie pozwolić na spadek jakości.”
Na płytę trafią następujące utwory:
1. Waiting For A Woman (Rossi/Young)
2. Cut Me Some Slack (Rossi/Edwards)
3. Liberty Lane (Rossi/Edwards)
4. I See You’re in Some Trouble (Rossi/Young)
5. Backing Off (Bown/Rossi)
6. I Wanna Run Away With You (Rossi/Young)
7. Backbone (Rossi/Edwards)
8. Better Take Care (John David)
9. Falling Off The World (Cave)
10. Get Out Of My Head (Malone)
11. Running Out Of Time (Bown/Rossi)
Jest to pierwszy album Status Quo nagrany po śmierci gitarzysty Ricka Parfitta w 2016 roku, którego zastąpił Richie Malone.
terazmuzyka.pl
