Seweryn Krajewski (ur. 3 stycznia 1947 w Nowej Soli), polski kompozytor, wokalista, multiinstrumentalista i gitarzysta muzyki pop, obdarzony głosem o charakterystycznej barwie i szerokich możliwościach, zarówno jeśli chodzi o skalę, jak i możliwości interpretacyjne; lider zespołu Czerwone Gitary.

Kompozytor wielu przebojów muzycznych, pośród których wyróżniają się: „Czekasz na tę jedną chwilę” (tzw. „Wielka Miłość”), „Dzień jeden w roku”, „Takie ładne oczy”, „Anna Maria”, „Gondolierzy znad Wisły”, „Dozwolone do lat 18-tu”, „Płoną góry, płoną lasy”, „Ciągle pada”, „Słowo jedyne – Ty”, „Mam dobry dzień”, „Remedium” (tzw. „Wsiąść do pociągu”), „Ludzkie gadanie”, „Niebo z moich stron”, „Nie spoczniemy”, „Niech żyje bal”, „Miętowe pocałunki”.

Dorastał w Trójmieście, mieszkał w Sopocie. Absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej i Liceum Muzycznego w Gdańsku (klasa skrzypiec). Od 1964 współpracował z zespołem Pięciolinie, następnie Czerwono-Czarnymi. W grudniu 1965 został członkiem grupy Czerwone Gitary. Krajewski, Jerzy Kossela oraz Krzysztof Klenczon byli współliderami zespołu oraz kompozytorami większości piosenek; za czasów ich współpracy grupa osiągnęła szczyt popularności. W pewnym okresie dla wielu fanów a zwłaszcza fanek był czołowym solistą sopockiego klubu muzyki młodzieżowej Non Stop. Od 1970 lider Czerwonych Gitar.

Obok sukcesów odnoszonych z zespołem, z którym rozstał się definitywnie w 1997 Krajewski prowadził działalność solową. Nagrał albumy długogrające utrzymane w stylistyce muzyki pop (m.in. „Baw mnie”, „Lubię ten smutek. Opowieści muzyczne vol. I”, „Jestem”), a także bardziej wysublimowane ballady do słów Agnieszki Osieckiej („Strofki na gitarę”, „Części zamienne. Strofki na gitarę 2”). Autor muzyki filmowej, m.in.: „Och, Karol”, „Kochankowie mojej mamy”, „Wakacje w Amsterdamie”, „Kogel-mogel”, „Galimatias, czyli Kogel-mogel II”, „Uprowadzenie Agaty”, serial „Jan Serce”, serial „Kopciuszek”. Komponował również przeboje dla innych wykonawców (m. in. Irena Jarocka – „Gondolierzy znad Wisły”, Urszula Sipińska – „Trzymając się za ręce”, Maryla Rodowicz – „Niech żyje bal”).

Seweryn Krajewski jest znany zarówno w Polsce, jak i w Niemczech, Rosji, Czechach i Słowacji, gdzie w latach siedemdziesiątych (byłe NRD, ZSRR, Czechosłowacja) Czerwone Gitary cieszyły się popularnością. Dla milionów Polaków Krajewski jest symbolem i ikoną polskiej muzyki rozrywkowej.

Na XLIV Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki Opole 2007 finałowy koncert pod tytułem „Niebo z moich stron” został poświęcony twórczości Seweryna Krajewskiego. Kompozytor nie pojawił się na tym koncercie. Przeboje lidera Czerwonych Gitar wykonali m.in.: Kasia Kowalska („Płoną góry, płoną lasy”), Małgorzata Ostrowska („Czekam na twój przyjazd”), Maryla Rodowicz („Nie spoczniemy”), Wilki („Remedium”), Krzysztof Kiljański („Kołysanka dla okruszka”). Koncert został przyjęty entuzjastycznie przez widownię opolskiego amfiteatru oraz telewidzów telewizji TVP. „Bezbarwne Premiery, jarmarczne Superjedynki, żenujący Kabareton i dopiero na finał prawdziwa perła – przeboje Seweryna Krajewskiego. Niebo z moich stron to bez wątpienia najlepszy punkt festiwalu Opole 2007” – tak skomentowała festiwal Nowa Trybuna Opolska.

Od lat 70. Seweryn Krajewski mieszka pod Warszawą, najpierw w Michalinie a obecnie od lat w domu położonym w gęstym sosnowym lesie w gminie Wiązowna, pow. otwocki.

Inne przeboje: „Posłuchaj, co ci powiem”, „Barwy jesieni”, „Przed pierwszym balem”, „Stracić kogoś”, „Ballada pasterska”, „Droga,którą idę”, „W drogę”, „Była to głupia miłość”, „Dzień, najwyżej dwa”, „Trzecia miłość żagle”, „Nie jesteś sama”.
W październiku 2011 roku na Gali Wiktory 2011 otrzymał statuetkę w kategorii Gwiazda Piosenki.
17 listopada 2011 roku podczas uroczystej gali, otrzymał Nagrodę Muzyczną Programu Trzeciego – „Mateusz” w kategorii całokształt twórczości „za kompozytorski talent i muzykę wzruszającą kolejne pokolenia”.

Seweryn Krajewski skomponował całą płytę Andrzejowi Piasecznemu – Spis Rzeczy Ulubionych. Płyta ukazała się 30-ego marca 2009 roku i już po kilku tygodniach uzyskała status platynowej.

Płyty

Uciekaj moje serce (1983)
Strofki na gitarę (1984)
Baw mnie (1986)
Reflective moods (1986)
Romantic Reflections (1987)
Części zamienne (1989)
Uprowadzenie Agaty (1993)
Strofki na gitarę vol. 1 (1993)
Strofki na gitarę vol. 2 (1993)
Jan Serce (1994)
Piosenki filmowe (1994)
Koniec (1995)
Najpiękniejsza (1985)
Czekasz na tę jedną chwilę… (1998)
Lubię ten smutek (2001)
Jestem (2003)
Seweryn Krajewski śpiewa wiersze Karola Wojtyły (2009)
Jak tam jest (2011)
Zimowe piosenki (2012)

żródło: wikipedia