Header

Billy Idol

Billy Idol , właśc. William Michael Albert Broad (ur. 30 listopada 1955 w Middlesex) – muzyk brytyjski.Mieszkał w Worthing zanim zaczął uczęszczać do Uniwersytetu w Sussex, jedynie na rok przed dołączeniem do Bromley Contingent – grupy londyńskich fanów punk rocka, towarzyszących grupie Sex Pistols. Podczas tego okresu zdecydował, że zostanie muzykiem i, w 1976, stworzył zespół o nazwie Generation X.

Generation X z pomocą wytwórni Chrysalis Records wydał trzy udane albumy. Po rozpadzie zespołu Idol przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie zaczął karierę solową współpracując z gitarzystą Stevem Stevensem, a jego utwory „White Wedding” oraz „Dancing with Myself” zdobyły szybko uznanie MTV. Jego drugi longplay Rebel Yell (1984) został wielkim hitem i sprawił, że Idol osiągnął status gwiazdy w Stanach Zjednoczonych.

Idol nie wydał nowego albumu przed 1986; Whiplash Smile sprzedał się świetnie. Bezpośrednio przez wydaniem albumu Charmed Life w 1990, Idol miał wypadek na motocyklu, w którym prawie stracił nogę. Album sprzedał się nadzwyczaj dobrze, ale Idol zdecydował, że zrobi sobie przerwę i w 1991 zagrał niewielką rolę w głośnym filmie Olivera Stone’a The Doors. Z powodu wypadku motocyklowego nie mógł zagrać dużej roli, która została mu przeznaczona i Stone pozwolił mu na epizodyczna rolę, gdyż Idol poruszał się jeszcze o kulach.
Po wydaniu w 1993 chłodno przyjętego w Stanach Zjednoczonych albumu Cyberpunk, Idol znajdował się raczej poza zainteresowaniem mediów i popadł w narkotykowy nałóg, prawie umierając z przedawkowania w 1994.
W 1998 zagrał siebie w romantycznej komedii The Wedding Singer, z Adamem Sandlerem oraz Drew Barrymore w rolach głównych. W 2001 wydał album z największymi hitami Greatest Hits CD.
W 2002 Idol wystąpił na australijskim finale rugby, jednak problem z zasilaniem sprawił, że nikt go nie usłyszał. Ta sytuacja udowodniła przynajmniej, że nie śpiewał z playbacku. W 2005 powrócił na scenę muzyczną albumem Devil’s Playground, który jest jego pierwszym nowym materiałem od prawie 12 lat.
Trzy lata później, w 2008. wydana została kompilacja największych przebojów Billy’ego Idola Idolize Yourself.

Ważniejsze albumy:

1981: Don’t Stop (EP)
1982: Billy Idol
1984: Rebel Yell
1985: Vital Idol (Wielka Brytania)
1986: Whiplash Smile
1987: Vital Idol (USA)
1988: Idol Songs: 11 of the Best
1990: Charmed Life
1993: Cyberpunk
1999: Rebel Yell: Expanded
2001: Greatest Hits
2002: VH1’s Storytellers
2003: Essential Billy Idol
2005: Devil’s Playground
2008: Idolize Yourself
2014: Kings & Queens Of The Underground

materiał źródłowy z wikipedii

No comment

Dodaj komentarz