1 marca 2017

Kajagoogoo

Kajagoogoo – angielski zespół grający muzykę z pogranicza synth pop i new romantic. Został założony w 1979 roku przez basistę Nicka Beggsa jako Art Noveau. W pierwszym składzie znaleźli się wspomniany już Nick Beggs, Steve Askew, Stuard Neale i Jez Strode. Pochodzili z miejscowości Leighton Buzzard Bedfordshire w Wielkiej Brytanii. W 1980 roku ukazał się ich pierwszy singiel „Fear Machine”, wydany w limitowanej edycji 1.000 kopii. Niestety początki grupy nie przynosiły żadnych sukcesów, dlatego zdecydowali się poszukać nowego wokalisty a zarazem głównego frontmana grupy. Po ogłoszeniu zamieszczonym w Melody Maker w 1981 w trakcie przesłuchań wybierają Chrisa Hamilla (Limahl).

W 1982 po koncercie w Embassy Club w Londynie podpisują kontrakt z EMI. Rok 1983 przynosi pierwszego singla 'Too Shy’ Odnieśli nim spory sukces docierając w Wielkiej Brytanii, oraz siedmiu innych europejskich krajach, do 1 miejsca list przebojów. W Stanach Zjednoczonych zaś wylądowali na 5 miejscu. W tym samym roku wydają pierwszy długogrający album White Feathers. Zawarta na nich muzyka to synth-pop. W tym samym roku zespół planuje swoją pierwszą amerykańską trasę. Przed jej rozpoczęciem z zespołu odchodzi Limahl, z powodu sporu o pieniądze, które chciał za piosenki swojego autorstwa i rozpoczyna karierę solową.

W 1984 roku pod przewodnictwem basisty Nicka Beggsa zespół nagrywa swoje drugie wydawnictwo zatytułowane 'Islands’. Album ukazał się również w USA pod tytułem 'Extra play’, a nazwę zespołu skrócono do Kaja. Promowały go single: „Big Apple” (piosenka o Nowym Jorku), „The Lions Mouth” i „Turn Your Back On Me”. Jednak druga płyta zespołu nie odniosła sukcesu komercyjnego na skalę “White Feathers”. W 1985 roku z zespołu odchodzi Jez Strode. Pozostali decydują by dalej działać jako trio.

Po przeprowadzce do Kalifornii nagrywają kolejny, trzeci już album Crazy People’s Right to Speak.
Płyta odzwierciedlała bardziej rockowe ambicje jej członków, ale nie znalazła uznania w oczach wytwórni EMI. W 1986 zespół postanawia zawiesić swoją działalność.

W 2003 roku na potrzeby stacji telewizyjnej VH-1, odbył się koncert zespołu w oryginalnym składzie zatytułowany Bands Reunited. Mimo tego podejścia pełna reaktywacja nie udała się i grupa występowała jako trio, w którym wokalistą pozostaje Nick Beggs. Wraz z wieloma innymi gwiazdami lat 80. zespół wystąpił 2 września 2007 roku na festiwalu RetroFest nieopodal Culzean Castle w Szkocji. W roku 2008 ukazuje się premierowy album studyjny Gone To The Moon.

Do największych przebojów Kajagoogoo zalicza się takie utwory jak Too Shy, Ooh To Be Ahh, Turn Your Back On Me, Lion’s Mouth, Big Apple.

Pod koniec lutego 2008 roku, trio Kaja rozpoczęło rozmowy z Limahlem i Jez Strodem. Od 28.02.2008 r. zespół istnieje znów jako Kajagoogoo, a w jego skład wchodzi cała znakomita piątka muzyków: Christopher Hamill (Limahl) – vocal, Nick Beggs – bass, Jez Strode – drums, Stuart Neale – keyboards oraz Steve Askew – guitars. Umowę między muzykami podpisano 7 kwietnia 2008.

Na oficjalnej stronie internetowej grupy można było pobrać ostatni ich album Gone To The Moon, nagrany zanim Limahl i Jez Strode ponownie dołączyli do grupy.

Dyskografia

Albumy studyjne
1983 – White Feathers
1984 – Islands (wersję na rynek US zatytuowano Extra Play pod nazwą Kaja)
1985 – Crazy Peoples Right to Speak (wydany pod nazwą Kaja)
2008 – Gone To The Moon (darmowy download z oficjalnej strony zespołu)

Składanki
1993 – Too Shy: The Singles and More
1996 – The Best of Kajagoogoo & Limahl
1996 – The Very Best of Kajagoogoo
2003 – Very Best of Kajagoogoo

Single
1983 – „Too Shy”
1983 – „Ooh to Be Ah”
1983 – „Hang on Now”
1983 – „Big Apple”
1984 – „The Lion’s Mouth”
1984 – „Turn Your Back On Me”
1985 – „Shouldn’t Do That” (jako Kaja)
2007 – „Rocket Boy” (jako reaktywowane KajaGooGoo)

materiał źródłowy wikipedii