9 lipca 2024 r. w wieku 77 lat zmarł Jerzy Stuhr, wybitny aktor, którego widzowie zapamiętają między innymi z ról w takich filmach jak „Seksmisja”, „Kiler” czy „Wodzirej” a także dubbingu do filmu „Shrek”. Gwiazdor polskiego kina i teatru w ostatnim czasie zmagał się z nawrotem choroby nowotworowej. Jerzy Stuhr urodził się w 1947 roku w Krakowie. Pracę aktorską rozpoczął w Teatrze Starym w Krakowie, gdzie zadebiutował rolą Belzebuba w „Dziadach”.

Choć później również grywał w teatrach, najbardziej rozpoznawalny stał się dzięki rolom filmowym. Na wielkim ekranie po raz pierwszy pojawił się w 1971 roku w filmie „Milion za Laurę”, a w następnych latach można było zobaczyć go w epizodycznych rolach w filmach Andrzeja Żuławskiego, Jerzego Gruzy i Antoniego Krauzego.
W 1976 roku Jerzy Stuhr zagrał pierwszą główną rolę filmową w filmie „Spokój” Krzysztofa Kieślowskiego (polska premiera miała miejsce dopiero cztery lata później). W kolejnym roku stworzył jedną ze swoich bardziej ikonicznych kreacji – Lutka Danielaka w „Wodzireju” Feliksa Falka. Rozpoznawalność przyniósł mu jednak dopiero udział w „Seksmisji” (1983) Juliusza Machulskiego. U tego reżysera zagrał także w filmach „Kingsajz” czy „Kiler”. Gwiazdor zagrał także w kilku filmach Krzysztofa Kieślowskiego – „Amator” (1979), „Spokój” (1976), „Dekalog: Dziesięć” (1988) i „Biały” (1993).
Stuhr był także znakomitym aktorem dubbingowym. Widzowie z pewnością zapamiętają go najbardziej jako Osła z filmu „Shrek”. Podkładał głos także pod Listonosza Josepha Roulina w nominowanym do Oscara „Twoim Vincencie” i Rafiki z nowego „Króla Lwa”.
Z czasem artysta postanowił sprawdzić się w roli reżysera. Jego pierwszym filmem był „Spis cudzołożnic”, który powstał na podstawie powieści Jerzego Pilcha. Kolejne filmy to: „Historie miłosne” (1997), „Tydzień z życia mężczyzny” (1999), „Duże zwierzę” (2000), „Pogoda na jutro” (2003), „Korowód” (2007) oraz „Obywatel” (2014). Okazjonalnie też śpiewał. Pamiętamy przede wszystkim jego brawurowe wykonanie piosenki „Śpiewać każdy może” na festiwalu w Opolu w 1977 r.

źródło: gazeta.pl