Header

Soft-rock

27 marca 2017

Europe

Europe – zespół muzyczny ze Szwecji grający muzykę glam metalową, rockową, hard rockową oraz tradycyjny heavy metal powstały w 1979 roku.
Zespół stał się popularny w 1986 po wydaniu albumu The Final Countdown, z którego piosenka tytułowa oraz ballada Carrie stały się światowymi przebojami. Do samej grupy przypięto łatkę zespołu z jednym hitem. We wczesnym okresie istnienia zespół tworzyli Kee Marcello – gitara prowadząca, gitara rytmiczna, wokal wspierający (1986-1992, 1999) Tony Reno – perkusja (1979-1984), Peter Olsson – gitara basowa (1979-1981), Marcel Jacob – gitara basowa (1981).

Zespół powstał w 1979 w Upplands Väsby, z inicjatywy Joeya Tempesta (Rolfa Magnusa Joakima Larssona), pod nazwą Force. W założeniu miał grać hard rocka. W czasie powstawania zespołu, grupa wydała demo z sześcioma utworami, jednakże te otrzymały negatywne recenzje. Początkowo zespół wydając albumy Europe (1983) oraz Wings of Tomorrow (1984) nie odnosił znacznych sukcesów. Z pierwszego albumu pojawiły się przeboje Seven doors hotel, oraz In the Future to Come, które tymczasowo odnosiły sukces. Z drugiego albumu tymczasowym hitem stał się utwór Stormwind.
W 1985 stworzono utwór Rock the Night, który natychmiast stał się przebojem. Do singla został dołączony także odświeżony utwór Seven doors hotel.
W roku 1985 zespół Europe podpisał kontrakt z Epic Records, a 26 maja 1986 wydany został ich trzeci album studyjny, The Final Countdown, który okazał się najpopularniejszym albumem. Tytułową piosenkę napisał wokalista zespołu Joey Tempest. Sam utwór został zaliczony do najważniejszych utworów glam metalowych na świecie!. Album w przeciwieństwie do pozostałych wzorował się na muzyce glam metalowej i pop metalowej. Płyta znalazła się na listach TOP10 w Stanach Zjednoczonych i w Wielkiej Brytanii. Obok nagrania The Final Countdown przebojami stały się utwory Rock the Night, Carrie, oraz Cherokee. Album sprzedał się w nakładzie ponad 8 milionów sztuk.

Dwa lata później zespół Europe wydał album Out of This World, który osiągnął tymczasowy sukces. Out of This World to pierwsza płyta na której nie gra John Norum, którego zastąpił Kee Marcello. Wraz z albumem wydany został singel Superstitious, który zajął 31 miejsce na liście Billboard Hot 100, dziewiąte na liście Mainstream Rock Tracks i 34 na liście UK Singles Chart.

W 1992 z powodu wewnętrznych nieporozumień grupa rozpadła się. W czasie przerwy, Joey Tempest, oraz John Norum wydawali albumy pod swoimi nazwiskami.
Europe został reaktywowany w 2004. W tym samym roku ukazała się pierwsza od czasu wznowienia działalności płyta Start from the Dark, która miała znacznie cięższe brzmienie niż pozostałe albumy.
25 października 2006 roku zespół wydał płytę Secret Society, na której znalazł się singel Always the Pretenders. Singel zajął drugie miejsce na liście Sverigetopplistan. Jednakże album bez żadnej promocji przepadł na rynku muzycznym.
28 marca 2010 roku grupa pojawiła się gościnnie w teleturnieju muzycznym Jaka to melodia?.
19 czerwca 2010 roku Europe zagrał koncert w ramach imprezy Wianki nad Wisłą w Warszawie.
Najnowszym studyjnym albumem zespołu jest wydany 27 kwietnia tego samego roku Bag of Bones. W ramach promocji do singla Not Supposed To Sing The Blues zrealizowano teledysk.
1 maja 2012 roku grupa wystąpiła podczas festiwalu Thanks Jimi Festival na Wyspie Słodowej we Wrocławiu.
30 maja 2014 roku zespół wystąpił na koncercie w ramach Międzynarodowego Zlotu Motocyklistów w Dolinie Charlotty – Charlotta Moto Fest 2014, który odbył się w amfiteatrze Doliny Charlotty.

Obecny skład zespołu:
Joey Tempest – wokal prowadzący, gitara akustyczna, gitara rytmiczna, keyboard (1979-1992, od 2003)
John Norum – gitara prowadząca, gitara rytmiczna, wokal wspierający (1979-1986, od 2003)
John Levén – gitara basowa (1981-1992, od 2003)
Mic Michaeli – syntezator, wokal wspierający, gitara rytmiczna (1984-1992, od 2003)
Ian Haugland – perkusja, wokal wspierający (1984-1992, od 2003)

Albumy:

1983 Europe
1984 Wings of Tomorrow
1986 The Final Countdown
1988 Out of This World
1991 Prisoners in Paradise
1993 1982-1992
1997 Definitive Collection
1999 1982-2000
2004 Rock the Night: The Very Best of Europe
2004 Start from the Dark
2006 Secret Society
2008 Almost Unplugged
2009 Last Look at Eden
2012 Bag of Bones
2014 War Of Kings

Single:
1983 „Seven Doors Hotel”
1983 „Lyin’ Eyes”
1984 „Dreamer” – – –
1984 „Stormwind” – – –
1984 „Open Your Heart”
1985 „Rock the Night”
1985 „On the Loose”
1986 „The Final Countdown”
1986 „Love Chaser”
1986 „Rock the Night”
1986 „Carrie”
1986 „Cherokee”
1988 „Superstitious”
1988 „Open Your Heart”
1989 „Let the Good Times Rock”
1989 „More Than Meets the Eye”
1991 „Prisoners in Paradise”
1991 „I’ll Cry for You”
1991 „Halfway to Heaven”
1993 „Sweet Love Child”
1999 „The Final Countdown 2000”
2004 „Got to Have Fait
2004 „Hero” – – –
2006 „Always the Pretenders

Teledyski:
1983 „In the Future to Come”
1986 „The Final Countdown”
„Rock the Night”
„Carrie”
1987 „Cherokee”
1988 „Superstitious”
„Open Your Heart”
„Let the Good Times Rock”
1991 „Prisoners in Paradise”
„I’ll Cry for You”
1992 „Halfway to Heaven”
1999 „The Final Countdown 2000”
2004 „Got to Have Faith”
2004 „Hero”
2006 „Always the Pretenders”

żródło: wikipedia

27 marca, 2017 0

20 marca 2017

Chris de Burg

Właściwe imię i nazwisko brzmi Christopher Davidson urodzony 15.10.1948 w Argentynie. Irlandzki wokalista, autor piosenek, gitarzysta. Syn dyplomaty jego ojcem był Charles Davidson, a matka irlandzka sekretarka Maeve Emily de Burgh.
Ukończył słynnny Trinity Colege w Dublinie w Iralndii.
Występował dla gości w rodzinnym hotelu zamku z XII wieku. Pod koniec 1973 roku koncertował z grupą Horslips, a kiedy w następnym roku spotkał producentów Douga Fletta i Guya Fletchera podpisał kontrakt płytowy z wytwórnią A&M Records.
Tuż po trasie koncertowej z grupą Supertramp, w lutym 1975 roku wydał debiutanckiego singla „Hold On”, oraz album Far Beyond These Castle Walls. Następny singiel „Flying” przepadł w Wielkiej Brytanii, natomiast doszedł do pierwszego miejsca na liście bestsellerów w Brazylii i okupował tę pozycję przez 17 tygodni.
Kolejny album Chrisa Spanish Train and Other Stories i wybrane z płyty single nie odniosły znaczącego sukcesu na rynku muzycznym. Jedynie w radiu upodobano sobie piosenkę „A Spaceman Came Traveling”.
Mimo braku zainteresowania muzyką artysty w Anglii i USA, w drugiej połowie lat 70′ jego sukcesy w Europie, Ameryce Południowej i Afryce Południowej przebiły wiele renomowanych gwiazd.
W Norwegii album Eastern Wind osiągnął nakład 125 tysięcy kopii, co było rekordowym wynikiem w historii tego kraju, ustępującym jedynie wielkością sprzedaży albumowi Abbey Road grupy The Beatles!
Dopiero jesienią roku 1982 piosenka „Don’t Pay the Ferryman” z albumu The Getaway weszła do Top 50 list bestsellerowych singli w USA i Anglii w samych tylko Stanach Zjednoczonych album ten przebywał na liście bestsellerów przez 5 miesięcy.
Po dwóch latach ukazał się kolejny album tego piosenkarza Man on the Line (11 pozycja w Anglii), który zawierał wielki przebój „High on Emotion”.
Duża kampania reklamowa towarzyszyła wydaniu kompilacji przebojów The Very Best of Chris de Burgh. Promocja ta okazała się na tyle skuteczna, że album ten dotarł aż do szóstego miejsca listy bestsellerów w Anglii i pozostał w zestawieniu przez 70 tygodni!
W sierpniu 1986 roku pojawił się dwudziesty czwarty z kolei singiel Chrisa De Burgha z piosenką „The Lady in Red”, przyjęło się, że piosenka została napisana o pierwszej żonie Chrisa, Diane. Sam Chris De Burgh przyznał że to o niej napisał tę piosenkę przypominając sobie jak pierwszy raz ją zobaczył. Dodał też że zrobił, to dlatego że wiele mężczyzn nie pamięta w co były ubrane ich żony gdy je poznawali.
Utwór ten osiagnął upragnione pierwsze miejsce na angielskiej liście przebojów i pozostał na szczycie przez 3 tygodnie, a z pierwszego miejsca UK Singles Charts piosenka spadła przez „I want to wake up with you” (Boris Gardiner).
Chris De Burgh mówi że napisał piosenkę w 20 minut, a 6 miesięcy ją udoskonalał, dodał też że wie że ma ona wpływ na życie różnych ludzi i że często jest używana na pogrzebach.
Do trzeciego miejsca na angielskiej liście dotarł w listopadzie roku 1988 singiel „Missing You”, natomiast na szczyt wdarł się miesiąc wcześniej album Flying Colours.
Tym samym piosenkarz zdobył miano mistrza przebojów w stylu pop.
W 1990 roku w Dublinie nagrał album koncertowy, a w następnym roku (1991) w sali Wembley Arena w Londynie wziął udział w koncercie charytatywnym na rzecz uciekinierów kurdyjskich.
W roku 1993 na finałowym wystepie trasy koncertowej po Afryce Południowej piosenkarza słuchało ponad 100 tysięcy ludzi. W roku 1995 arysta stał się na dłuższy czas objektem prasy brukowej, kiedy wyszedł na jaw jego romans z opiekunką do dzieci Maresą Morgan.
Pod koniec tego trudnego dla artysty roku nagrał z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej album Beautiful Dreams. Mimo długiego stażu estradowego Chris De Burgh nadal intensywnie koncertuje ( ponad 2.5 tysiąca koncertów) również i w kraju nad Wisłą można go było wielokrotnie posłuchać i zobaczyć na żywo.
Przez 25 lat związany jest z wytwórnią muzyczną A&M Records, ma na swoim koncie ponad 40 milionów sprzedanych płyt.
W roku 1999 przygotował kolejny album Queit Revolution. Nie zmieniając stylu powstało jeszcze kilka ciekawych albumów. Artysta tworzy świetnie zaaranżowane, przepojone romantyzmem, nostalgią i pełne uroku piosenki.
Artysta nadal mieszka w Irlandii, w hrabstwie Wicklow. Ma trójkę dzieci, jego najstarsza córka Rosanna Davidson (ur. 1984) została Miss Świata w 2003!

Albumy:

1974 Far Beyond These Castle Walls
1975 Spanish Train and Other Stories
1977 At the End of a Perfect Day
1979 Crusader
1980 Eastern Wind
1981 Best Moves
1982 The Getaway
1984 Man on the Line
1986 Into the Light
1988 Flying Colours
1989 Spark to a Flame: The Very Best of Chris de Burgh
1990 High on Emotion – Live from Dublin
1992 Power of Ten
1994 This Way Up
1995 Beautiful Dreams
1997 Live in South Africa
1997 The Love Songs
1999 Quiet Revolution
2002 Timing Is Everything
2004 The Road To Freedom
2005 Live In Dortmund
2005 The Ultimate Collection
2006 The Storyman
2008 Footsteps
2010 Moonfleet and Other Stories
2012 Home
2014 The Hands Of Man

Ważniejsze single:

1975 A Spaceman Came Travelling
1978 Spanish Train / Perfect Day
1981 Waiting For The Hurricane
1982 Don’t Pay The Ferryman
1984 I Love The Night
1984 High On Emotion
1986 The Lady In Red
1988 Missing You
1992 By My Side
1997 So Beautiful
2004 The Words I Love You
2011 Go Where Your Heart Believes

źródło:materiały własne

20 marca, 2017 0