Header

Reggae

19 marca 2017

Armia

ARMIA to zespół niezwykły na polskim rynku muzycznym. Powstał w 1984 roku na skutek zetknięcia trzech osobowości naszej niezależnej sceny: Tomasza Budzyńskiego (śpiewał wówczas w słynnej Siekierze), Roberta Brylewskiego (gitarzysty Kryzysu, Brygady Kryzys i Izraela) i filozofa Sławomira Gołaszewskiego związanego wówczas z nurtem poszukiwań parateatralnych Jerzego Grotowskiego. Klasycznie rockowy skład od początku uzupełniany był instrumentami dętymi ale przełomowym okazał się moment, gdy do zespołu dołączył Krzysztof „Banan” Banasik. Jego gra na waltorni nadała muzyce specyficzne, niespotykane brzmienie.

Zespół wydał kilkanaście płyt, z których wydana w 1990 roku „Legenda” oraz „Triodante” z 1994 r. zaliczane są do klasyki polskiej muzyki rockowej. Grupa potwierdziła swoją klasę, dając setki koncertów w całej Polsce (m.in. z Killing Joke i New Model Army z Wielkiej Brytanii) i biorąc udział w wielu prestiżowych festiwalach w kraju i zagranicą. Działalność koncertową dokumentują albumy: „Exodus” (1991), „Soul Side Story” (2000), „Koncert na 20-lecie” (2006) i „Przystanek Woodstock 2004” (2007).

W ciągu dwudziestokilkuletniej kariery zespołu w jego składzie grało wielu wybitnych i zasłużonych dla rockowej sceny polskich muzyków. Obecnie zespół tworzą: Tomasz Budzyński – śpiew, Tomasz Krzyżaniak – perkusja, instrumenty perkusyjne, Krzysztof Kmiecik – gitara basowa, Rafał Giec – gitara, Krzysztof Banasik – waltornia oraz Jakub Bartoszewski – waltornia.

W 2006 roku zespół wydał koncertowe DVD pod tytułem „Koncert na 20-lecie”. Jest to zapis koncertu który odbył się w warszawskim klubie Stodoła z okazji dwudziestolecia istnienia zespołu . Wśród zaproszonych gości znajdują się: Kazik Staszewski, Darek Malejonek, zespół Moskwa a także Sławek Gołaszewski z zespołem Asunta. Na płycie można usłyszeć i zobaczyć ponad trzydzieści piosenek w tym utwory legendarnego zespołu Siekiera a także półtoragodzinny wywiad z Tomaszem Budzyńskim.

Siła ARMII tkwi w połączeniu poezji Tomasza Budzyńskiego z wyrafinowaną i ekspresyjną muzyką, zawierającą elementy rocka, folku, a nawet muzyki klasycznej. Wykorzystanie nietypowych dla współczesnego rocka instrumentów, jak waltornia, flet, wiolonczela, skrzypce sprawia, że propozycja zespołu jest na polskiej scenie zupełnie wyjątkowa, a ARMIA wciąż pozostaje jedną z najbardziej oryginalnych grup, tworząc muzykę, której nie da się w żaden sposób zaszufladkować. W twórczości zespołu znajduje się wiele odwołań do wybitnych dzieł literatury światowej takich jak „Boska komedia” Dantego czy utworów Samuela Becketta, Artura Rimbauda czy Franza Kafki, co jest – jak na zespół rockowy – ewenementem w skali światowej. Teksty Tomasza Budzyńskiego skłaniają się ku poważnej refleksji nad kondycją duchową współczesnego człowieka. Zespół stara się dawać swoim słuchaczom coś więcej niż tylko rozrywkę, chce przede wszystkim przez swoją sztukę skłonić człowieka do głębokich egzystencjalnych przemyśleń nad sensem życia.
Szczególnym tego przykładem jest wydana w lutym 2009 roku płyta „Der Prozess”. To kolejny koncept-album w historii zespołu. Już sama nazwa nasuwa skojarzenia z arcydziełem Franza Kafki a sam Tomasz Budzyński nie wypiera się tej inspiracji. Mówi wprost, że odczytany po latach „Proces” stał się dla niego natchnieniem do napisania tekstów na nową płytą. Oczywiście nowa płyta ARMII nie jest ilustracją powieści Franza Kafki, a indywidualnym spojrzeniem na egzystencjalny dramat każdego człowieka. Można powiedzieć, że teksty Budzyńskiego bardzo wyraźnie odwołują się do filozofii Kierkegaarda, którego zresztą Kafka uważał za swoją bratnią duszę. Bardzo osobiste teksty są niezwykle poruszające a w połączeniu z agresywną i ekspresyjną muzyką zespołu dają wstrząsający efekt. Sześć utworów układa się w wyrafinowaną suitę, której twórcą jest gitarzysta Paweł Klimczak. Muzykę można określić jako oryginalne skrzyżowanie hard core’u, jazzu a nawet współczesnej awangardowej muzyki poważnej. Gitarowa ściana dźwięku, fantastyczna gra nowego perkusisty Tomasza Krzyżaniaka i baśniowe dźwięki waltorni tworzą niesamowite tło dla mocnego a momentami teatralnego głosu charyzmatycznego wokalisty. Płytę zamyka bonus w postaci utworu „Underground”, do nagrania którego zespół zaprosił uczestników oficjalnego forum internetowego zespołu ARMIA.
Koncerty promujące płytę „Der Prozess” są niezwykłym parateatralnym wydarzeniem, które nikogo nie pozostawia obojętnym.

Najnowszą płytą zespołu Armia jest wydana w listopadzie 2012 roku płyta „Podróż na Wschód”, która prezentuje całkowicie nowe oblicze grupy. Album będący ścieżką dźwiękową filmu o tym samym tytule (reżyseria Tomasz Budzyński i Łukasz Jankowski). Zawiera utwory Armii i The Soundrops wykorzystane w tym filmie z wplecionymi fragmentami dialogów i efektów dźwiękowych

Obecny skład zespołu:Tomasz Budzyński (Tom Bombadil, Budzy) – śpiew, sporadycznie gitara akustyczna, Jakub Bartoszewski – waltornia, instrumenty klawiszowe, Rafał Giec (Frantz) – gitara, Paweł Piotrowski (Pablo) – gitara basowa, Przemek Pacan – perkusja.

Dyskografia

* Aguirre – SP (Tonpress 1987)
* Antiarmia – LP (1987)
* Na ulice / Jestem drzewo, jestem ptak / Jeżeli… – LP Jak punk to punk (Tonpress 1988)
* Armia – LP (Pronit 1988)
* Legenda – LP (Wifon 1991), CD (Izabelin Studio 1991), LP (W Moich Oczach 2007)
* Exodus – CD (Izabelin Studio 1992)
* Czas i byt – CD (SPV Poland 1993)
* Triodante – CD (SP Records 1994), LP (W Moich Oczach 2009)
* Duch – CD (Ars Mundi 1997)
* Droga – CD (Ars Mundi 1999)
* Soul Side Story – CD (Ars Mundi 2000)
* Pocałunek mongolskiego księcia CD (Pomaton EMI 2003)
* Triodante DVD (Metal Mind Productions 2004)
* Ultima Thule – CD (Metal Mind Productions 2005)
* Koncert na XX-lecie – DVD (Klub Stodoła w Warszawie 2006)
* Przystanek Woodstock 2004 – DVD (Złoty Melon 2007)
* Der Prozess – (Isound Labels 2009)
* Freak – (Isound Labels 2009)
* Podróż na Wschód – (Isound Labels 2012)
* Koncerty W Trójce (2013)
* Toń (2015)

armia.art.pl

19 marca, 2017 0

22 lutego 2017

Eddy Grant

Eddy Grant, właśc. Edmond Montague Grant (ur. 5 marca 1948 w Plaisance w Gujanie) – brytyjski muzyk reggae. W 1960 roku wyemigrował z rodzicami do Londynu. Karierę rozpoczął w latach 60-tych wraz z zespołem The Equals, znanym głównie z przeboju „Baby Come Back”. Od lat 70-tych występował solo nagrywając głównie dla własnej wytwórni Ice Records utwory reggae, często traktujące o konfliktach na tle rasowym. W roku 1977 wydał debiutancki solowy album „Message Man” i topowe single „Do You Feel My Love” i „Can’t Get Enough Of You”.
Jego muzyka stanowiła mieszankę soulu, reggae i wpadających w ucho melodii. W roku 1982 Grant przeniósł się na Barbados i wydał singiel „I Don’t Wanna Dance”, który znalazł się na 1. miejscu UK Top Ten. Rok później piosenka „Electric Avenue” wspięła się na 2. miejsce zestawień po obu stronach Atlantyku. W 1988 pojawił się kolejny hit artysty – „Gimme Hope Jo’anna”.
Jest wegetarianinem z powodów etycznych. Mawia… „Wielu ludzi uważa, że tym, którzy stają się wegetarianami, czegoś w życiu brakuje. Tym brakującym „czymś” jest zabijanie”.

Albumy
1977: Message Man
1979: Walking on Sunshine
1980: Love in Exile
1981: Can’t get enough
1981: Live at Notting Hill
1982: Killer on the Rampage
1984: Going for Broke
1984: The Killer at his Best (składanka)
1986: Born Tuff
1988: File under Rock
1989: Walking on Sunshine (składanka)
1990: Barefoot Soldier
1992: Paintings of the Soul
1993: Soca Baptism
1999: Hit Collection (składanka)
2001: Greatest Hits (składanka)
2002: Hearts and Diamonds
2005: Reparation 

materiał źródłowy wikipedii

22 lutego, 2017 0

Loading