22 marca 2018

Fake

Historia tej szwedzkiej grupy zaczyna się w 1977 roku od wspólnej fascynacji dwóch kumpli z ławki szkolnej albumem grupy Queen „A Night At The Opera”. Wtedy to Erik Strömblad i Stefan Bogstedt zakładają rockową kapelę o nazwie SIZE 46.
Kolejne 3 lata mijają na grywaniu w piwnicach i szukaniu własnej tożsamości. Grupa zmienia skład kilkakrotnie aż do 1981 roku, kiedy pada decyzja o nagraniu pierwszego singla. Wtedy też w składzie Tony Wilhelmsson (lider grupy i frontman, wokalista, kompozytor), Janne Fagerberg, Erik Strömblad (lider grupy, kompozytor, aranżer, programista bębnów, klawiszowiec), Stefan Sverin, Mikael R. Ohlssen, Stefan Bogstadt przyjmują nazwę FAKE.
Singiel „Dream Girl” nagrywają z własnych środków finansowych, dlatego nigdy nie doczekał się promocji i dystrybucji z prawdziwego zdarzenia. Jego nakład nie przekroczył 500 egzemplarzy.
Rok później dla szwedzkiej wytwórni SOS (Sound Of Scandinavia) Recording grupa nagrywa pierwszego singla 7″ zawierającego dwa synth popowe nagrania: „Donna Rouge” oraz „Rum 576” w szwedzkiej wersji językowej. „Donna Rouge” pojawia się również na lokalnie wydanej kompilacji z tanecznymi hitami również w angielskiej wersji pod tytułem „Warm Ice” i charakteryzuje się o wiele bardziej dyskotekową aranżacją.
Międzynarodowa kariera zaczyna się na jesieni 1982 roku. Wtedy na zaproszenie włoskiej wytwórni D.I.D. Records związanej z Il Discotto Productions grupa nagrywa od nowa zaaranżowane promo „Donna Rouge”. Z dnia na dzień po pojawieniu się utworu w rozgłośniach radiowych całe Włochy skupiają swoją uwagę na tym niezwykłym debiucie.
Automatycznie pojawia się maxi singiel z długą wersją dla DJów, po czym na początku 1983 roku prawa do dystrybucji maxi singla w zachodniej Europie wykupuje Ariola. Równolegle we Włoszech pojawia się drugie wydanie maxi singla z remiksami. Oprócz Włoch i Niemiec, Fake zyskuje wielką popularność we Francji.
Gdy „Donna Rouge” zdobywa włoskie i francuskie listy przebojów, grupę opuszczają Janne Fagerberg, oraz Mikael R. Ohlssen a na ich miejsce pojawia się Ulrica Örn, która podczas występów live wykonuje żeńskie partie wokalne.
Na początku 1984 roku pojawia się kolejny singiel „Right”, który robi spore zamieszanie w dyskotekach. Już wtedy wiadomo, że od tej pory brzmienie grupy Fake opierać się będzie wyłącznie na syntezatorach.
Mając na koncie dwa hitowe single, liderzy grupy Eric i Tony, którzy są autorami wszystkich piosenek, myślą o nagraniu albumu. Obaj mają jednak odmienne zdanie odnośnie brzmienia piosenek. W efekcie na albumie „NEW ART” wydanym w 1984 roku znajdą się wesołe piosenki dyskotekowe jak i ciężke, synth popowe mroczne brzmienia. Album ten ukazał się w dwóch krajach: Szwecji i Włoszech. Obie edycje różnią się nie tylko okładkami, ale również zawartością i kolejnością nagrań. Po nagraniu albumu Stefan Bogstedt i Stefan Sverin opuszczają grupę z powodu niezadowolenia z brzmienia zespołu. Stąd pięcioro członków grupy na froncie okładki ale tylko troje jako oficjalny skład na stronie tylnej (wydanie szwedzkie).
Album promują dwa nagrania na jednym singlu w różnych konfiguracjach. W Szwecji jest to singiel 7″ „Memories Of Pan” z utworem „Frogs In Spain” na stronie B, zaś we Włoszech i Niemczech jest to 12″ maxi singiel „Frogs In Spain” z „Memories Of Pan” na stronie B. To we Włoszech pada decyzją, że właśnie piosenka „Frogs In Spain” pojawi się w długiej wersji z uwagi na jej dyskotekowy charakter i znamiona potencjalnego hitu. Nie pomylili się. Utwór staje się tak ogromnym przebojem, że w niedługim czasie firma ZYX wypuszcza na rynek drugą edycję maxi singla z remiksem „Frogs In Spain” autorstwa Boba Heckamana.
W lecie 1984 roku już jako trzyosobowa grupa, Fake wyruszają na wielkie tournee po Szwecji dzięki czemu singiel „Memories Of Pan” robi w ich kraju ogromną furorę niezależnie od sukcesu „Frogs In Spain” w Europie zachodniej.
W 1985 roku pojawia się kolejny niekwestionowany i chyba największy w historii zespołu przebój „Brick”. Jest to zarazem ostatni od podstaw nagrany singiel. Tym razem w Szwecji grupę reprezentuje potentat rynkowy Mega Records zaś we Włoszech nadal reprezentowani są przez Il Discotto Productions. Do tego singla grupa nakręca swój pierwszy wideoklip, w którym zamiast Ulriki z powodu pewnych umów promocyjnych pojawia się Lenite, dziewczyna, która znała się od dawna z Erikiem a w owym czasie będąca narzeczoną innego szwedzkiego dobrze znanego artysty – Joeya Tempesta z grupy Europe. Na jesieni 1985 pojawia się jeszcze we Włoszech singiel „Arabian Toys” z wersją dostępną na albumie ale nie odnosi sukcesu po czym pod koniec roku 1985 z bliżej niewyjaśnionych przyczyn grupa oficjalnie zawiesza swoją działalność.
Rok 1987 przynosi 2 nowe single. We Włoszech ukazuje się nakładem Academy Records specjalny remix utworu „Donna Rouge”, od nowa wyprodukowany przez Włochów, zaś we Francji i Niemczech „Arabian Toys”. Wg nieoficjalnych informacji oba single wydane zostały bez zgody członków zespołu i uważane są za bootlegi..
Mimo tak krótkiego przebłysku, jakim Fake był w latach 80 na scenie muzyki disco, grupa zapisała się na stałe w sercach fanów. Zadziwiające jak daleko dotarła ich muzyka. Ogromne rzesze fanów skupiają fan kluby w Kanadzie, Japonii, Niemczech, Francji i Hiszpanii.
Po zakończeniu działalności przez długi czas nie było nic słychać o poszczególnych członkach zespołu. Dziś wiemy o zespole Erica założonym po rozpadzie Fake. Grupa nazywała się WALK ON WATER i wydała dwa albumy na rynek szwedzki: „Walk On Water” w roku 1990 i „Sa länge jag lever” w roku 1994. Obecnie Eric mieszka w Sztokholmie i pracuje w reklamie. Tony Wilhelmsson próbował kariery solowej bez większych sukcesów. Niedawno miał ukończyć seminarium duchowne. Obecnie nosi nazwisko Tony Strepin i mieszka w Sztokholmie. Ulrica próbowała aktorstwa w szwedzkim młodzieżowym filmie „6”. Później pracowała w firmie fonograficznej. Obecnie zajmuje się muzyką w szwedzkiej stacji telewizyjnej SVT. Stefan Sverin obecnie mieszka w Sztokholmie i jest dyrektorem kreatywnym w jednej z agencji reklamowych. Nie wiadomo co robi obecnie Stefan Bogstedt, Mikael Ohlsson i Janne Fagerberg.

Ciekawostki:
W 1998 roku ukazał się w limitowanym nakładzie bardzo ciekawy remake utworu „Brick” w wykonaniu LOVE PROJECT. Po przesłuchaniu nagrania nie można oprzeć się wrażeniu, że w produkcji tej użyto oryginalnego wokalu Tonego Wilhelmssona. Niestety na singlu nie podano żadnych informacji.