W czwartek 21 sierpnia 2025 roku w wieku 66 lat odszedł Stanisław Joachim Sojka, znany publiczności jako Stanisław Soyka – jeden z najbardziej charyzmatycznych i wszechstronnych twórców w historii polskiej kultury, wybitny wokalista, pianista, skrzypek, kompozytor i aranżer. Informację o jego śmierci potwierdził Jacek Cygan. Soyka miał wystąpić tego wieczoru na Festiwalu Top of the Top w Sopocie.
W związku z jego nagłym odejściem, transmisja festiwalu została przerwana.

Stanisław Soyka przyszedł na świat 26 kwietnia 1959 roku w Żorach. Już od najmłodszych lat ujawniał niezwykły talent muzyczny, rozwijając się jako wokalista jazzowy i popowy, pianista, gitarzysta, skrzypek oraz kompozytor i aranżer. Ta wszechstronność sprawiła, że szybko stał się jednym z najbardziej cenionych artystów w Polsce.
Charakterystyczna barwa głosu Soyki i jego niepowtarzalna interpretacja sprawiały, że wyróżniał się na tle innych muzyków. Potrafił łączyć jazzową improwizację z popową melodyką, tworząc utwory, które zachwycały zarówno krytyków, jak i słuchaczy. Soyka rozpoczął swoją przygodę z muzyką w wieku siedmiu lat, śpiewając w sopranach w chórze kościelnym. Już w wieku czternastu lat został organistą. Kształcił się w Gliwicach i Katowicach na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego, gdzie jako wokalista big-bandu Puls nagrał swoje pierwsze utwory dla Polskiego Radia.
Artysta szybko zdobył uznanie na polskiej scenie muzycznej. Współpracował m.in. z Jarosławem Śmietaną i zespołem Extra Ball, z którym wystąpił podczas prestiżowego koncertu Jazz w Filharmonii w Warszawie. Jego debiutancki album jazzowy Blublula z 1981 roku uznano za najlepszy jazzowy album roku, a amerykański krytyk Willis Conover nazwał Soykę „najlepiej strzeżonym sekretem polskiej muzyki polskiej”.
Artysta z powodzeniem łączył jazzowe korzenie z popowymi brzmieniami, współpracując m.in. z Wojciechem Karolakiem i Michałem Urbaniakiem.
Dekada 90. była okresem szczytu popularności Soyki. W tym czasie powstały takie hity jak „Tolerancja (na miły Bóg)”, „Cud niepamięci” czy „Tak jak w kinie”. Album Acoustic z 1991 roku, wyprzedzający światowy trend koncertów „bez prądu”, zdobył uznanie krytyków i ogromną popularność wśród słuchaczy.
Soyka z sukcesem sięgał też po poezję. Interpretacje sonetów Williama Shakespeare’a na albumie Sonety Shakespeare oraz późniejsze projekty inspirowane twórczością Czesława Miłosza i Bolesława Leśmiana umocniły jego pozycję jako jednego z najwybitniejszych artystów muzyki poetyckiej w Polsce. W nowym tysiącleciu Soyka dalej podbijał muzyczne sceny. Albumy takie jak Tryptyk rzymski z poezją
Jana Pawła II czy Stanisław Soyka w hołdzie Mistrzowi, zawierający interpretacje utworów Czesława Niemena, potwierdziły jego wrażliwość
i wszechstronność.
W 2011 roku uczcił Rok Miłosza, wydając płytę z muzyką do wierszy noblisty. Rok później oddał hołd Czesławowi Niemenowi, a jego interpretacje swingowych standardów na albumie Swing Revisited z 2015 roku zdobyły uznanie zarówno w Polsce, jak i za granicą.