28 września 2019
Zmarł aktor teatralny i filmowy Jan Kobuszewski
Jan Kobuszewski – wybitny aktor, komik, reżyser, wykonawca skeczy i piosenek zmarł w sobotę o godz. 9. Informację o śmierci artysty potwierdziła dyrekcja Teatru Kwadrat w Warszawie. 19 kwietnia aktor świętował 85. urodziny.
Kobuszewski przez ponad 20 lat pracował w teatrach dramatycznych: w latach 1958-64 i 1969-75 grał w warszawskim Teatrze Polskim, w okresie 1964-69 występował w Teatrze Narodowym, sezon 1975-76 spędził w Teatrze Nowym w Łodzi.
W 1976 r. – jak się okazało do końca kariery scenicznej w 2013 r. – związał się z Teatrem Kwadrat w Warszawie. Do dokonań Kobuszewskiego na tej scenie należą, m.in.: Rotmistrz w „Damach i huzarach” Aleksandra Fredry (1977), tytułowy „Wstrętny egoista” Francoise Dorin (1977) w jego reżyserii, Człowiek ze sztuki „Czy zna pan Mleczną Drogę” Karola Wittlingera (1979) czy tytułowy „Czarujący łajdak” Pierre’a Chesnota (1985) we własnej reżyserii.
W ostatnich dekadach w Teatrze Kwadrat współpracował m.in. z Marcinem Sławińskim, u którego zagrał Elwooda Dowda w spektaklu „Mój przyjaciel Harvey” (1995, 2006) i Anioła Stróża w „Przyjaznych duszach” Pam Valentine (2008). Wcielił się w postać Spriggsa w „Złodzieju” Erica Chappella w reż. Janusza Majewskiego (2001). W 2003 r. powrócił do repertuaru klasycznego i wystąpił w roli Pantalona w „Słudze dwóch panów” Carla Goldoniego w insc. Waldemara Matuszewskiego.
Aktor otrzymał wiele odznaczeń. W 1975 r. przyznano mu Złoty Krzyż Zasługi, w 1979 r. – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a w 1998 r. – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1998). W 2012 r. odznaczono go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w pracy artystycznej”.
W 1981 r. wręczono mu Odznakę Zasłużonego Działacza Kultury, a w 2006 r. – Złoty Medal – Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W 1977 r. w jego ręce powędrował Złoty Ekran, a w 2005 r. – SuperWiktor. Rok wcześniej odcisnął też swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. W 2016 r. Jan Kobuszewski otrzymał Nagrodę im. Cypriana Norwida – „Dzieło Życia”, przyznawaną za całokształt twórczości.
onet.pl
27 września 2019
Weekend z… Laban
Z cyklu WEEKEND z… w najbliższy weekend 28 – 29 września zapraszamy na naszą antenę na podwójne spotkanie z LABAN. Sobota, Niedziela 10.00-12.00 oraz 16.00-18.00. Takie rzeczy tylko u nas. RM80 i wszystko jasne…
Spagna – Nessuno è come te – NOWY Singiel
Jeśli ktoś jeszcze pamięta przeboje takie jak „Call Me” czy „Easy Lady” to zapewne wie, że śpiewała je włoska piosenkarka Spagna.
Od tamtych hitów minęło już trochę czasu, a Ivana Spagna nagrał wiele płyt w stylistyce bardziej popowo-soulowej niż wspomniane przeboje z początku kariery. Właśnie dziś, 27 września ukazał się nowy singiel Spagni – Nessuno è come te. Dostępny na platformie cyfrowej iTunes. Poniżej możecie zobaczyć oficjalny klip.
26 września 2019
Zucchero – D.O.C.
Jeden z najbardziej uznanych włoskich artystów, Zucchero, prezentuje album „D.O.C.”. Premiera 8 listopada. Na krążek trafiło 11 premierowych kompozycji. Włoski gwiazdor blues-rocka, Zucchero (prawdziwe imię i nazwisko Adelmo Fornaciari), sprzedał na całym świecie ponad 60 mln egzemplarzy na całym świecie, w tym 8 mln „Oro, incenso & birra”. Zucchero był pierwszym artystą, który wystąpił na Kremlu po upadku Muru Berlińskiego, jak również jedynym włoskim wykonawcą na Woodstock Festivalu w 1994 czy Freddie Mercury Tribute w 1992. W trakcie swej wieloletniej kariery współpracował m.in. z Bryanem Adamsem, Bono, Jeffem Beckiem, Rayem Charlesem, Joe Cockerem, Elvisem Costello, Milesem Davisem, Peterem Gabrielem, Brianem Mayem i wieloma innymi.
Tracklista:
1. Spirito Nel Buio
2. Soul Mama
3. Cose Che Già Sai Feat. Frida Sundemo
4. Testa O Croce
5. Freedom
6. Vittime Del Cool
7. Sarebbe Questo Il Mondo
8. La Canzone Che Se Ne Va
9. Badaboom (Bel Paese)
10. Tempo Al Tempo
11. Nella Tempesta
12. My Freedom (Bonus Track)
13. Someday (Bonus Track)
14. Don’t Let It Be Gone Feat. Frida Sundemo (Bonus Track)
empik.com
26 września 2019
CELINE DION – COURAGE
Piosenki „Imperfections”, „Lying Down” i tytułowa „Courage” odkrywają rąbek tajemnicy dotyczące eklektycznego wydawnictwa, które pojawi się na sklepowych półkach już 15 listopada. Każdy z singli pokazuje inne oblicze „odważnego” albumu. Pierwsza od sześciu lat anglojęzyczna płyta będzie mieszanką pięknych ballad, szybszych i energetycznych hitów.
„Imprefections” to piosenka o krytycznym podejściu do swojego piękna. „Lying Down” przypomina nam o zmianie podejścia do życia po zakończeniu toksycznej relacji. „Courage” to hymn o siłe, odwadze i niezłomności, kiedy podejmujemy nowe wyzwania. Na albumie znajdzie się także udostępniony wcześniej utwór „Flying On My Own”, który był pierwszym krokiem na nowej ścieżce kariery kanadyjskiej diwy. Przy nowych kompozycjach artystka pracowała między innymi z Davidem Guettą, LP, Stevem Aokim i Sią.
Celine Dion sprzedała ponad 250 milionów albumów na całym świecie, zdobyła pięć statuetek GRAMMY, dwa Oscary, siedem American Music Awards, 20 JUNO Awards i wiele innych. Od kwietnia 2019 roku Celine stała się nową ambasadorką L’Oréal Paris’. Stale jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych i lubianych artystek na Ziemii.
23 września 2019
LARRY WALLIS NIE ŻYJE
19 września 2019 smutno zapisze się w historii muzyki. Właśnie tego dnia w wieku 70 lat odszedł Larry Wallis, ceniony artysta, współzałożyciel zespołu Motorhead grający również w grupach Pink Fairies i UFO. Był nie tylko świetnym muzykiem, lecz również sprawdzał się w roli producenta. Przyczyna śmierci nie została do tej pory podana
16 września 2019
Ric Ocasek, wokalista zespołu The Cars zmarł w wieku 75 lat
W niedzielę (15 września) zmarł Ric Ocasek, znany głównie jako lider The Cars, jednej z najpopularniejszych grup amerykańskiego pop-rocka The Cars. Ric Ocasek naprawdę nazywał się Richard T. Otcasek.
Przyszły muzyk urodził się 23 marca 1944 r. lub 1949 r. w Baltimore, w stanie Maryland (USA). Rok urodzin do dziś budzi wątpliwości, choć raczej należy się składać do tego, że Ocasek miał 75 lat.
Początki jego kariery to folk-rockowy zespół Milkwood, w którym poznał Bena Orra, późniejszego basistę i wokalistę The Cars.
Debiutancki album zatytułowany po prostu „The Cars” (1978) przyniósł przeboje: „My Best Friend’s Girl” i „Good Times Roll”. Wraz z nastaniem lat 80. i wykrystalizowaniem się (głównie w Europie) wywodzącego się z New Wave nurtu New Romantic, The Cars zaczęli coraz wyraźniej korzystać z elektroniki, co sprawiło, że stali się jeszcze bardziej popularni.
Na listach przebojów sukcesy odnosiły płyty „Shake It Up” i „Heartbeat City” (1984), która przyniosła największe hity: „You Might Think”, „Magic” i „Drive”. Ostatecznie „Heartbeat City” pokrył się czterokrotną platyną.
Zespół The Cars rozpadł się w 1988 r. i od tego czasu Ocasek mówił, że nigdy nie dojdzie do reaktywacji. Krążące od czasu do czasu pogłoski ostatecznie przerwała śmierć Orra w 2000 r.
Lider The Cars poza macierzystą formacją wydał siedem solowych płyt, poczynając od „Beatitude” (1982), kończąc na „Nexterday” (2005). Do jego dyskografii należy też dodać album „Getchertikitz”, na którym muzycznie uzupełnił recytacje awangardowego plastyka i poety Alana Vegi.
Jako producent pracował z takimi wykonawcami, jak m.in. Bad Brains, Weezer, Hole, No Doubt, Bad Religion, Johnny Bravo i Jonathan Richman.
Ocasek był trzykrotnie żonaty – z każdą żona miał po dwóch synów. Ostatnią była czeska supermodelka Paulina Porizkova, którą poznał na planie teledysku „Drive”.
muzyka.interia.pl
